-
101.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
102.《感怀》 明·刘基
新晴杨柳散春丝,长路行人有所思。
愁上容颜青镜识,寒生亭馆落花知。
高云送雨来无定,独鸟惊风去自迟。
闷对亭前紫荆树,同根那得却相离。 -
103.《赠别芝麓先生,即用其题《乌丝词》韵》 清·陈维崧
四十诸生,落拓长安,公乎念之。
正戟门开日,呼余惊座;烛花灭处,目我于思。
古说感恩,不如知己,卮酒为公安足辞?吾醉矣!纔一声河满,泪滴珠徽。
昨来夜雨霏霏,叹如此狂飙世所稀。 -
104.《州名诗》 南北朝·范云
司春命初铎。
青耦肆中樊。
逸豫诚何事。
稻粱复宜敦。
徐步遵广隰。
冀以写忧源。
杨柳垂场圃。
荆棘生庭门。
交情久所见。
益友能孰存。 -
105.《白云楼》 宋·滕宗谅
白云楼危压晴霓,楼下波光数毛发。
雕甍刻桷出烟霞,万瓦参差鹏翼截。
兰汀蕙浦入平芜,天远孤帆望中灭。
屈平宋玉情不尽,千古依然在月风。 -
106.《书感》 唐·周祚
黔首播百谷,上天苦少雨。
乾风吹白日,浮云不得聚。
桔槔声转促,炎热势未已。
去年患旱魃,龟坼竟千里。 -
107.《临江仙·日暮残霞哀雾起》 元·山主
日暮残霞哀雾起,溪边阵阵悲风。
限临选甚父娘兄。
青松梢下,一例掩无穷。
荆棘三皇坟上长,垂杨露滴花丛。
折碑墓塌水流冲。
一场潇洒, -
108.《杂言》 宋·艾性夫
燕赵多佳人,珠华炫天街。
郑鲁有游女,折杨弄青梅。
春风趁姿媚,谐笑争徘徊。
幽闺有仇丑,修洁不自媒。
缝布以为裙,断荆以为钗。
(左角右奢)沙事机杼,蓬沓蒙烟埃。
谁将好德心,为尔停渐台。 -
109.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
110.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。 -
111.《瑞不为祥》 宋·宋理宗
初是烈祖开炎图,华夷一统同车书。
人心爱戴无远迩,亲传圣像绘成都。
成都赤子尊君父,大廷重光奉祠宇。
殿旁一木久已枯,俄发三芽当夏五。 -
112.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
113.《玄明宫行》 明·韩邦靖
长安送客城东道,柳叶杨花春正早。
玄明宫前下马时,一片烟光长萋草。
宫中道士邀我入,素果清茶日未昃。
白河东下楚城西,指点湖山三叹息。 -
114.《三陈公佥事祚中丞察侍郎瓒》 明·何允泓
国论倚台谏,悠悠难具论。
昌言风已微,钩党日愈新。
柱下树荆棘,夕垣伏戈矜。
深宫沉白简,天语隔紫宸。 -
115.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
116.《睹官军赴颍上歌》 明·王九思
银鞍绣甲剑在腰,马鸣十里风萧萧。
羽旗犹转杏花坞,铁骑先过杨柳桥。
将军妙手逞轻捷,一箭飞落双皂雕。
道傍观者众如堵,奔走流汗喜欲舞。 -
117.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
118.《送除上人之武林》 明·雪庐新公
雪花飞送浙江船,歌断骊驹一惘然。
荆棘铜驼凄暮雨,楼台铁凤堕秋烟。
辽东鹤返尘生海,石上人归月在川。
回首六桥杨柳外,水光山色共晴天。 -
119.《和陶赠羊长史》 宋·苏轼
我非皇甫谧,门人如挚虞。
不持两鸱酒,肯借一车书。
欲令海外士,观经似鸿都。
结发事文史,俯仰六十喻。 -
120.《既离成都,故人送者远至汉嘉分袂,其尤远而》 宋·范成大
我本住林屋,风吹来锦城。
锦城亦休乐?所乐多友生。
相从不知久,相送不计程。
横绝峨眉巅,欲去有余情。