-
201.《鹤林寺》 宋·林景熙
流水苍松石迳斜,瓮城城外梵王家。
仙林不返云巢鹤,僧钵曾移海国花。
剥落苔碑秋卧草,荒凉竹院午敲茶。
当时一掷乾坤手,曾向山窗倚暮霞。 -
202.《登湘阴北寺江亭》 宋·孔武仲
古县峨新刹,孤亭占上头。
野苔侵坐绿,江水带天流。
丝断湘灵瑟,苹荒帝子洲。
人寰真是梦,顷刻已千秋。 -
203.《清凉寺》 宋·孔武仲
白寺荒湾略舣舟,携筇来作上方游。
何年巧匠开山骨,自古精兵聚石头。
故垒无人空向久,高堂问话凛生秋。
云庵快望穷千里,一借澄江洗客忧。 -
204.《过清凉寺王参预墓下》 宋·戴表元
江左风流廓庙人,荒境抛与梵宫邻。
多年羊虎犹眠石,改壁貂蝉祗贮尘。
万古云山同白骨,一庭花木目青春。
永思陵下犹凄切,废屋酸风吹野薪。 -
205.《九日北山寺二首》 宋·方回
白云苍藓尚知心,野径荒泉杵重寻。
一马出城元近近,万松藏寺已深深。
同游似觉无先到,半醉谁知政独吟。
十度重阳如瞬息,足知往古与来今。 -
206.《灵隐寺行呈伏虎岩》 宋·方回
蓬莱水浅尘几扬,历劫不动此道场。
黄金何年佛氏土,白云自古仙人乡。
吾故不能知鸿荒,尝闻许由避陶唐。
南巡会稽忆夏后,西渡浙水传秦皇。 -
207.《先仲微仲纯仲三兄过普明寺赏雪分韵得饮字》 宋·李处权
涉春徂冬祷雨雪,皇天靳此云何甚。
儿童晓报六花飞,失喜钩窗犹屡审。
荒渠断溜冰已合,度雁停号口应噤。
望中玉树散枝柯,二室峰峦张素锦。 -
208.《周巨寺》 宋·李复
长杨夹通津,修竹带北冈。
寻行不知远,时闻芝术香。
渡溪陟翠巘,松柏高苍苍。
木杪见栌檐,塔庙居上方。 -
209.《登青龙寺》 宋·李复
疏爽岩边寺,秋登更晚晴。
连冈横野断,远水隔林明。
废井余荒甃,残碑有旧名。
几经兵火劫,禾黍徧新耕。 -
210.《过香积寺》 宋·李复
迂辙来寻昔岁题,恍然前世意犹迷。
荒庭老树半空腹,坏塔野禽争暮栖。
晚学尽惊新使节,残僧时忍旧沙弥。
松房自出成何事,二十余年东复西。 -
211.《新罗寺唐有新罗僧咒草愈疾卵塔今在閒来因题》 宋·李复
断石传遗事,唐年刻永徽。
庭荒灵草尽,塔坏礼僧稀。
古殿含凉气,空堂照夕晖。
独来人不问,行听暮钟归。 -
212.《双溪寺》 宋·释文珦
复岭双重冈,尘缘此地忘。
五峰朝寺古,双涧出云长。
深静宜栖隐,高寒易雪霜。
拟登华顶去,幽径旋锄荒。 -
213.《吴中灵岩寺》 宋·释文珦
离宫今作寺,往事日荒芜。
越女承恩宠,吴王失霸图。
屧廊斜带岭,香径直通湖。
莫上琴台望,风烟满旧都。 -
214.《废寺》 宋·释智愚
入眼荒蓁古殿秋,岁华迁谢没人修。
夜深静听风瓯语,似骂檀那不点头。 -
215.《次韵签判梁寺丞阻水见寄》 宋·苏颂
京府偕趋幕,弥年接坐隅。
驽骀攀骥足,鱼目混骊珠。
风谊敦贪薄,吹嘘变朽枯。
交亲齐鲁卫,政事拟阿蒲。 -
216.《香炉寺》 宋·王洋
道边绕庙占疏凉,郊远山连草树荒。
果有祖师传印在,为予试爇一炉香。 -
217.《题东林寺》 宋·喻良能
江湖大兰若,庐阜一东林。
砌绕琮琤水,门罗翠碧岑。
烟云千古色,松桧四时阴。
岸帻销尘虑,凭栏净客心。 -
218.《庚戌冬乘浣隙谒西林寺渐老二首》 宋·曾丰
下走长呵道,前驱疾唤航。
足赢黏履淖,头羡颭巾霜。
涧浅桥梁废,村深道路荒。
不图为政暇,犹为看山忙。 -
219.《二月三日至芗山寺刘薰卿在焉》 宋·曾丰
置身松下莫忘尘,况在松之上置身。
荒垒中盘平卧斗,澄江外抱曲拖绅。
春熙天色如初醉,烟肃山容若半颦。
晋郡犹余晋时事,幽人疑是避秦人。 -
220.《和旻上人伤果禅师》 唐·杨炯
净业初中日,浮生大小年。
无人本无我,非后亦非前。
箫鼓旁喧地,龙蛇直映天。
法门摧栋宇,觉海破舟船。