-
321.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
白紵乌纱巾,久不见此客。
眉长耳有毫,眸子秋水碧。
惠然顾柴门,坐对山气夕。
荒芜渊明径,寂寞子云宅。 -
322.《孚舟亭独坐》 宋·方回
荦确莳籼米,浅清钓鲦鱼。
兹事不在多,克俭即有余。
俯仰六十载,山城八迁居。
忆昔罢阃幕,始有此屋庐。 -
323.《九月初一日》 宋·方回
满城风雨夜初长,晓径衣单野圃荒。
秋着此寒欺老我,诗将何句待重阳。
山容竞爽穿疏树,菊意高骞迓早霜。
人事日非物良是,悲来谁办铁为肠。 -
324.《宿西畴曹教授宅》 宋·方回
宿羽同夜林,天明各分飞。
人生尘土内,别易会合稀。
我自钱塘来,君从宣城归。
初喜望颜色,昔癯今似肥。 -
325.《夏日小园》 宋·方回
山中岂不乐,奈无田可耕。
傍宅莳荒圃,长夏日閒行。
行倦即独坐,时闻幽鸟鸣。
剪花汰葵冗,护笋观竹成。 -
326.《偶书》 宋·黄庚
频年踪迹堕江湖,三径荒苔忆旧庐。
身老方知生计拙,家贫渐觉故人疏。
松薪拾去朝炊黍,渔火分来夜读书。
怨鹤惊猿应待我,台山何日赋归欤。 -
327.《送陆同知北上二首》 宋·陆文圭
浙尾带荒江,土与材俱簿。
吴李独终隐,楚黄亦晚错。
馀子不足数,眼明见卓落。
騄驰初历塊,青萍新淬锷。 -
328.《吴丞远寄和章》 宋·丘葵
今古兴亡凡几回,垂芳遗臭等浮埃。
蝶飞荒径趋时乐,燕宿颓梁为主哀。
周粟不堪夷叔饱,汉车特载绮园来。
书生恐被山灵诮,牢把柴门闭不开。 -
329.《深居》 宋·释文珦
深居在空闲,颇适静者性。
门外远游尘,落叶满荒径。
阳光下西垂,东岭有余映。
焚香读楞伽,唯许山鬼听。 -
330.《身闲》 宋·释文珦
身閒更喜交游绝,三径寥寥草树荒。
但觉空门无住着,不知尘世有炎凉。
吟残海月生松壁,定起山云满石床。
何缘饥渴犹相累,拟觅幽人断谷方。 -
331.《空庐》 宋·释文珦
荒径草青青,空庐未始扃。
好山皆在目,无事可劳形。
已信虚空讲,何妨树石听。
悠然朝复莫,真道自相冥。 -
332.《行窝吟》 宋·释文珦
了无一事可相拘,布袜青鞋信所如。
乱石荒苔樵子径,竹篱茅舍隐人居。
山林真乐须还我,朝市闲名不问渠。
颇谓行窝安乐法,远胜叔夜养生书。 -
333.《颂古一○一首》 宋·释子淳
三脚灵龟荒径走,一枝瑞草乱峰垂。
昆见闻含山先润,闵兔怀胎月未知。 -
334.《重阳已过半月菊花方开二首》 宋·杨公远
过了重阳半月余,菊花方见放东篱。
香清不减登山日,色好偏过泛酒进。
餐落英真成浪语,存荒径岂是虚辞。
生来宁耐风霜挫,晚节腾芳满世知。 -
335.《愧陶》 宋·喻良能
渊明在彭泽,到任八十日。
虽营三径资,未获公田秫。
珍重千金腰,不为督邮折。
拂衣赋归来,何异自投劾。