-
301.《雪初作怀成父弟及诸子》 宋·赵蕃
岁事方虞旱,山行敢愿晴。
雨花才若洒,冰霰忽如倾。
孤役宁私己,群生足慰情。
泉源滋久竭,陇亩动深耕。 -
302.《中塘梅林天下之盛也聊伸鄙述启好游者》 宋·叶适
幽花表穷腊,病叟行村墟。
所欣一蕊吐,安得百万株。
上下三塘间,萦带十里余。
荒茨各尊贵,野径争扶疎。 -
303.《步自南定楼至海观》 宋·程公许
南定楼西径女墙,等间杰观借相羊。
山连六诏夐深阻,城挟三江交淼茫。
薄晚注船人意急,清秋倚槛客怀荒。
乾坤杀敢凄凉甚,浮海吾宁逐磬襄。 -
304.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
305.《鹅坑先茔晚归》 宋·王迈
诘曲穿荒径,高平见远山。
溪乾呈石紫,林峭露枫丹。
不道归来晚,惟愁句未安。
片云真解事,放出月团团。 -
306.《呈和仲》 宋·方岳
何须不踏东华土,何须不吃吴山水。
同时辈流半霄汉,径上银台彼凤尾。
几曾礼部奏第一,十载青衫百寮底。
相公之甥迳甚捷,头放稍低那得尔。 -
307.《次吴园亲友韵》 宋·马廷鸾
乞得危身百尺竿,冥心晦息掩柴关。
自寻别墅开荒径,忽见高轩厌辔环。
海宇泬寥黄鹄举,风涛浩荡白鸥閒。
剑花落尽长堤圮,叹息英雄隐此山。 -
308.《次韵洁堂别岁》 宋·马廷鸾
月底南枝插屋椽,无人共赏只凋年。
我惭王氏青毡旧,君效坡翁白鹤迁。
小隐未荒存菊径,独清难涴出山泉。
归时好待春江涨,稳泛轻舟一叶莲。 -
309.《寄和竹所叔摄慈溪税官二首》 宋·何梦桂
半夜愚翁挟北山,头衔休系旧时官。
风云失手剑光冷,霜雪满头衣带宽。
归去荒园三径菊,相期晏岁九皋兰。
年年江上风涛恶,不上严陵七里滩。 -
310.《秋日怀吾子行》 宋·仇远
秋高天阔雁南翔,游子愀然思故乡。
重阳正当风雨近,三径故应松菊荒。
酒酣耳热狂无益,江空目短愁何长。
青山在望有晴日,我欲振衣千仞冈。 -
311.《菊花》 宋·董嗣杲
篱东佳友手曾删,莫把南山醒眼看。
荒径可供元亮采,落英惟许屈平餐。
艳钟金气中分晚,香袅清霜独傲寒。
谁插满头开笑口,翠微亭北倚阑干。 -
312.《追念将使叔》 宋·王炎
青山横白云,野色极潇洒。
见者必属目,实相在其下。
此翁强健时,门外无车马。
夫岂固绝交,欲与无可者。 -
313.《感皇恩 登楼即事》 元·王恽
斜日倚高楼,乱峰围绕。
山色湖光翠如埽。
天涯倦客,目断野烟高鸟。
□□□□□,□□□。
老境**,忧心悄悄。
也待凝顽事须了。
故园三径,已是菊荒松老。
诸君应有语、归来好。 -
314.《和经略宣徽吴太尉以将经洛阳旧隐之作》 宋·宋庠
公有长才动缙绅,朝廷不肯弃名臣。
高怀空结山中社,远略今清塞外尘。
竹坞未荒溪叶密,菊丛虽旧径花新。
南台素壁题名处,莫惜麾铙一驻轮。 -
315.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
316.《九日》 宋·张嵲
九日空山里,乘高感岁华。
霜风翻绛叶,晴日乱黄花。
积雨饶新径,荒林足乱雅。
连年频避地,憔悴客田家。 -
317.《自广岩避暑西庵》 宋·张镃
推枕欣朝凉,开户畏炎日。
驾言城西游,滞懑去如失。
山空秋易知,石近云屡出。
穿松得古寺,随喜听讲律。 -
318.《送潘兄谒李弘斋》 宋·刘宰
我欲游庐山,江长水茫茫。
我欲谒弘斋,老去力不遑。
羡子勇决策,去若飞鸿翔。
及登夫子门,必升夫子堂。 -
319.《汴河》 宋·孔武仲
荥渠斜与昆河接,河远渠悭几可涉。
狂霖一涨高十寻,迅泻东来比三峡。
崩腾下与淮泗会,清泚亦容伊雒杂。
横空九阙真垂虹,怒卷千艘如败叶。 -
320.《送赵进臣持闽宪节》 宋·陈文蔚
任官自古惟贤材,天子耳目寄外台。
祥刑所击切民命,可不於此钦恤哉。
猗嗟东南俗脆弱,独有闽岭高崔嵬。
山川风气颇相等,挟刚负险不可摧。