-
1.《采药》 唐·王绩
野情贪药饵,郊居倦蓬荜。
青龙护道符,白犬游仙术。
腰镰戊己月,负锸庚辛日。
时时断嶂遮,往往孤峰出。 -
2.《苏侍郎紫薇庭各赋一物得芍药》 唐·张九龄
仙禁生红药,微芳不自持。
幸因清切地,还遇艳阳时。
名见桐君箓,香闻郑国诗。
孤根若可用,非直爱华滋。 -
3.《春日山家(一作春泉洗药)》 唐·宋之问
今日游何处,春泉洗药归。
悠然紫芝曲,昼掩白云扉。
鱼乐偏寻藻,人闲屡采薇。
丘中无俗事,身世两相违。 -
4.《药》 唐·宋之问
有卉秘神仙,君臣有礼焉。
忻当苦口喻,不畏入肠偏。
扁鹊功成日,神农定品年。
丹成如可待,鸡犬自闻天。 -
5.《药园宴武辂沙将军赋得洛字》 唐·张说
东第乘馀兴,南园宴清洛。
文学引邹枚,歌钟陈卫霍。
风高大夫树,露下将军药。
待闻出塞还,丹青上麟阁。 -
6.《春过贺遂员外药园》 唐·王维
前年槿篱故,新作药栏成。
香草为君子,名花是长卿。
水穿盘石透,藤系古松生。
画畏开厨走,来蒙倒屣迎。
蔗浆菰米饭,蒟酱露葵羹。
颇识灌园意,於陵不自轻。 -
7.《闲斋卧病行药至山馆稍次湖亭二首》 唐·常建
旬时结阴霖,帘外初白日。
斋沐清病容,心魂畏虚室。
闲梅照前户,明镜悲旧质。
同袍四五人,何不来问疾。 -
8.《题情人药栏》 唐·万楚
敛眉语芳草,何许太无情。
正见离人别,春心相向生。 -
9.《秋日炼药院镊白发,赠元六兄林宗》 唐·李白
木落识岁秋,瓶冰知天寒。
桂枝日已绿,拂雪凌云端。
弱龄接光景,矫翼攀鸿鸾。
投分三十载,荣枯同所欢。 -
10.《种药》 唐·韦应物
好读神农书,多识药草名。
持缣购山客,移莳罗众英。
不改幽涧色,宛如此地生。
汲井既蒙泽,插楥亦扶倾。
阴颖夕房敛,阳条夏花明。
悦玩从兹始,日夕绕庭行。
州民自寡讼,养闲非政成。