-
381.《种药苗二首其一种甖粟》 宋·苏辙
筑室城西,中有图书。
窗户之余,松竹扶疏。
拔棘开畦,以毓嘉蔬。
畦夫告予,甖粟可储。 -
382.《种药苗二首其一种甖粟》 宋·苏辙
甖小如甖,粟细如粟。
与麦皆种,与穄皆熟。
苗堪春菜,实比秋谷。
研作牛乳,烹为佛粥。 -
383.《种药苗二首其一种甖粟》 宋·苏辙
老人气衰,饮食无几。
食肉不消,食菜寡味。
柳槌石钵,煎以蜜水。
便口利喉,调养肺胃。 -
384.《种药苗二首其一种甖粟》 宋·苏辙
三年杜门,莫适往还。
幽人衲僧,相对忘言。
饮之一杯,失笑欣然。
我来颍川,如游庐山。 -
385.《芍药厅》 宋·曾巩
小碧阑干四月天,露红烟紫不胜妍。
肯为云住阳台女,恐逐风飞饰室仙。
洧外送归情放荡,省中番直势拘挛。
何如萧洒山城守,浅酌清吟济水边。 -
386.《山药》 宋·张舜民
人无本则忧,物以地为贵。
如何山芋辈,天下称宋卫。 -
387.《题卧屏十八花·芍药》 宋·葛立方
沉水飘香透蕊尘,红灯烁烁一枝春。
鼠姑倚槛虽无赖,未肯甘为近侍臣。 -
388.《游郭希吕石洞二十咏·药圃》 宋·刘过
古文不可卖,未觉卖药非。
侵晨荷锄往,暮得芝术归。 -
389.《借致明玉槌事药复以小者易去因而铭之》 宋·刘子翚
润色瑳,癯身楕。
飞石尘,供药裹。
以小代大无不可,汝虽眇乎是磊砢。
摩顶至踵辅衰我,彼方归卧留莫果。
魁梧之才用则左,{左口右画}然长叹口侈哆。 -
390.《药市》 宋·汪元量
蜀乡人是大医王,一道长街尽药香。
天下苍生正狼狈,愿分良剂救膏肓。 -
391.《次韵蔡永叔双头芍药》 宋·王之道
反复新诗对月华,规模犹及正而葩。
坐驰芍药心先醉,身老江湖眼欲花。
夜半已酬连理约,风前还见一枝斜。
滩头更下双鸂鶒,併与妖红作意夸。 -
392.《次韵周运判彦约芍药》 宋·王之道
独殿群芳占晚春,对花犹幸有斯人。
宓妃正自须曹赋,楚女何妨与宋邻。
醉著午风沈似酒,妆融朝雨细如尘。
边城正藉诗书帅,俎豆於今识祭遵。 -
393.《和方正叔芍药》 宋·王之道
院落清和昼漏长,曲栏高槛倚新妆。
未饶玉蘂来仙女,那羡莲花似阿郎。
遣兴勉从吾辈在,追欢难入少年场。
开缄忽得惊人句,满纸云烟翰墨香。 -
394.《次韵元功才友道中草药见贶因以解嘲》 宋·张元干
当时勇决径归休,更有人愚似我不。
何许置锥宁免累,直须毕娶始无忧。
频遭白眼伤流俗,谁向青门念故侯。
客里题诗相慰藉,羡君椽笔合螭头。 -
395.《夜梦与罗子和论药名诗》 宋·朱翌
钻破故纸我拙计,该贯众史子得意。
签排百部象齿悬,陟厘万张蝇头字。
分甘遂如百两金,作苦躭成五车记。
地锦天花出妙机,琼田水英生爽气。 -
396.《烧药图》 明·唐寅
人来种杏不虚寻,彷佛庐山小径深。
常向静中参大道,不因忙里庆清呤。
愿随化雨之春泽,未许云间一片心。
老我近来多肺疾,如另紫雪把烦襟。 -
397.《依韵和蔡枢密山药》 宋·王珪
凤池春晚绿生烟,曾见高枝蔓正延。
常伴兔丝留我箧,几随竹叶泛君筵。
谁言御水传名久,须信睢园得地偏。
缠护灵根便亲植,一番新叶已森然。 -
398.《奉直园双头芍药》 宋·夏竦
奉帝名园丽,翻阶淑艳鲜。
一丛芳芳绽,四朵绛跗联。
朱李应双结,兰釭忽并烯。
异瓜缃蒂合,嘉木翠枝骈。
映叶交霞袂,迎风叠绮钱。
流祥在图素,千载冠嘉莲。 -
399.《从道损舅乞移山药》 宋·韩维
弱岁抱衰病,好读神农经。
杂然众药品,粗识性与形。
商于岩谷间,厥产芝术菁。
山家乘冬采,气烈味亦并。 -
400.《象之以山药见赠》 宋·韩维
龙山有游客,赠药满筠笼。
叶渍沙泉碧,苗分石窦红。
斸应侵晓露,来喜及春风。
却笑丹砂远,卒勤勾漏翁。