-
141.《踏莎行·红药香残》 宋·李淛
红药香残,绿筠粉嫩。
春归何处寻春信。
绣鞍初上马啼轻,举头便觉长安近。
别酒无情,啼妆有恨。
山城向晚斜阳褪。
清江极目带寒烟,锦鳞去後凭谁问。 -
142.《送山药与友人》 宋·卓田
阳公得种自蓝田,种在深山不计年。
雅爱茯神为伴侣,更邀枸杞作比联。
俗名谩自呼山羊,佳口由来号玉延。
啜尽羊羹殊可厌,藉渠风味涤腥膻。 -
143.《红药》 宋·储泳
工药阶前半吐葩,露枝已入贵人家。
不如庭下无名草,一度春风一度花。 -
144.《南歌子·闲傍药栏西》 宋·谢福娘
闲傍药栏西。
正是春光三月时。
深紫浅红光照眼,依稀。
有似西施醉枕敧。
摘放胆瓶儿。
冷艳幽光映酒卮。
曾记古人题品语,祆知。
今夜花王得艳妻。 -
145.《昭庆寺看芍药》 唐·王涣
一半春光过牡丹,又开芍药遍禅关。
久辜佳约违莲社,今续清欢到宝蓝。
垂露几团花面湿,东风一阵燕泥寒。
酒边何味呈奇供,绿笋朱樱正满盘。 -
146.《沁园春 赠郑伯洪 强村丛书用大典药房樵唱本》 元·吴景奎
谷□仙田,瑶草谁栽,山中子真。
向紫霞洞里,凿开丹室,素华台上,瞻望飙轮。
王子吹笙,洪崖握手,烂醉桃花万树春。
都休问、蓬莱清浅,天地氤氲。 -
147.《西江月·九转灵丹妙药》 元·高道宽
九转灵丹妙药,从来一点元真。
仙家收得做天人。
普度人人有分。
本来*砂一味,还元黑锡白银。
河车搬运与心君。
了见不离方寸。 -
148.《苏幕遮·药无穷》 元·高道宽
药无穷,频收采。
丹鼎纯烹,一味通三昧。
万法都无真个会。
清静家风,最上为精粹。
付知音,偏可意。
开口参同,方外生智慧。
乾里圆明添活计。
了见之时,衲被蒙头睡。 -
149.《西江月·大药元无斤两》 元·王惟一
大药元无斤两,谁知愈采无穷。
西南幽远路难通。
意到不劳神用。
坤癸结成真种,移来栽在乾宫。
山头雨打任狂风。
吹撼根深不动。 -
150.《水调歌头·大药金丹祖》 元·林辕
大药金丹祖,混质未分前。
刚柔剖判,异名同出汞和铅。
会得道穷物返,炼此华池神水,推类合其玄。
二八正关键,夫妇再团圆。 -
151.《次韵许子大李丞相宅牡丹芍药诗》 宋·洪炎
次韵许子大李丞相宅牡丹芍药诗
山丹丽质冠年华,复有余容殿百花。
看取三春如转影,折来一笑是生涯。
绮罗不妒倾城色,蜂蝶难窥上相家。
京国十年昏病眼,可怜风雨落朝霞。 -
152.《晚入药谷》 清·吴雯清
清鸾峰下步迟迟,为访幽居足已疲。
穿壑板桥惊欲坠,隔林茅屋望犹疑。
桃源旧径依津间,药孤楼傍石窥。
仅有残僧相对晚,寒潭清啸少人知。 -
153.《药市》 宋·陈应斗
肘后应难一一传,多将灵药种仙山。
仙禽捣就仙翁卖,挑杖悬壶走世间。 -
154.《观黄山仙人药臼》 宋·程元岳
药臼空遗千载名,丹成人向九天行。
我来欲觅刀圭剂,只听寒泉佩玉声。 -
155.《观施氏芍药呈同游者》 宋·李焘
怪底吹残万点红,余妍都在此花中。
攀枝未许风流尽,振袂还知结习空。
杳杳人谁赠南园,菲菲身恐堕仙宫。
乞将新雨酬佳丽,始信青春不负公。 -
156.《陈药房闻人禺溪黄平岭春日相过分得琴字》 宋·林尚仁
半生无厚业,只合住山林。
留客旋沽酒,典衣因买琴。
晴窗行野马,高树语春禽。
彼此知心久,相看意转深。 -
157.《辛亥元日游闻人省庵园和陈药房韵》 宋·林尚仁
倚栏吟未稳,把酒问溪山。
今日又添岁,一冬无此闲。
梅花依竹静,雪意避春悭。
次第灯期近,重逢一解颜。 -
158.《陈药房舟中分得诗字》 宋·林尚仁
移舟春岸晓,小雨欲晴时。
烟树望疑暗,水程行较迟。
推蓬山色近,得句野鸥知。
来往无多路,归囊又一诗。 -
159.《此山林佥药房陈户偕张牧隐暮春晦日载酒相过》 宋·林尚仁
春诗敲未稳,一醉傍琴眠。
吟客相过日,飞花欲尽天。
竹阴池水暗,树色岛云连。
幽鸟可人意,数声清似弦。 -
160.《连雨留宿陈药房吟所》 宋·林尚仁
溪水分流急,溪云带湿飞。
防饥童乞米,畏冷客添衣。
雨院碁声润,风窗烛影微。
终须待晴去,踏月夜深归。