-
101.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
102.《田家作》 唐·皇甫冉
卧见高原烧,闲寻空谷泉。
土膏消腊后,麦陇发春前。
药验桐君录,心齐庄子篇。
荒村三数处,衰柳百馀年。 -
103.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
104.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
105.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
106.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
107.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
108.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
109.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
110.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
111.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
112.《水龙吟(牡丹)》 宋·曹组
晓天谷雨晴时,翠罗护日轻烟里。
酴醿径暖,柳花风淡,千葩浓丽。
三月春光,上林池馆,西都花市。
看轻盈隐约,何须解语,凝情处、无穷意。 -
113.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
114.《浣溪沙(樱桃)》 宋·曾觌
谷雨郊园喜弄晴。
满林璀璨缀繁星。
筠篮新采绛珠倾。
樊素扇边歌未发,葛洪炉内药初成。
金盘乳酪齿流冰。 -
115.《瑞鹧鸪》 宋·姚述尧
半,桃杏皆飘零,惟此花独芳,尤不可孤。
因索再赋
司花著意惜春光。
桃杏飘零此独芳。 -
116.《破阵子》 宋·陆游
仕至千钟良易,年过七十常稀。
眼底荣华元是梦,身后声名不自知。
营营端为谁。
幸有旗亭沽酒,何妨茧纸题诗。
幽谷云萝朝采药,静院轩窗夕对棋。
不归真个痴。 -
117.《满江红(冬至)》 宋·范成大
寒谷春生,熏叶气、玉筒吹谷。
新阳后、便占新岁,吉云清穆。
休把心情关药裹,但逢节序添诗轴。
笑强颜、风物岂非痴,终非俗。 -
118.《柳梢青》 宋·辛弃疾
八难之辞
莫炼丹难。
黄河可塞,金可成难。
休辟谷难。
吸风饮露,长忍饥难。
劝君莫远游难。
何处有、西王母难。
休采药难。
人沈下土,我上天难。 -
119.《满庭芳》 宋·葛长庚
鼎用乾坤,药须乌兔,恁时方炼金丹。
水中虎吼,火里赤龙蟠。
兑是况铅震汞,自元谷、上至泥丸。
些儿事,坎离复垢,返老作童颜。 -
120.《水龙吟》 宋·马子严
东君直是多情,好花一夜都开尽。
杏梢零落,药栏迟暮,不教宁静。
风度秋千,日移帘幕,翠红交映。
正太真浴罢,西施浓抹,都沉醉、娇相称。