-
1.《王居士》 唐·许浑
筇杖倚柴关,都城卖卜还。
雨中耕白水,云外劚青山。
有药身长健,无机性自闲。
即应生羽翼,华表在人间。 -
2.《踏莎行》 宋·张孝祥
万里扁舟,五年三至。
故人相见忧堪喜。
山阴乘兴不须回,毗耶问疾难为对。
不药身轻,高谈心会。
匆匆我又成归计。
它时江海肯相寻,绿蓑青_看清贵。 -
3.《月夕幽居有感》 宋·陆游
五岳名山采药身,可怜骑马踏京尘。
浮名本是挻灾物,谢事宁非得道因?出岫每招云结伴,巢松仍与鹤为邻。
剑南旧隐虽乖隔,依旧柴门月色新。 -
4.《春病起即事》 宋·宋无
壮怀玉具剑空摧,老去金门献赋迟。
服药身躯多病日,养花天气半隐时。
愁乡尘积瑶琴岳,梦境寒生翠被池。
春呈几何公事急,可怜蝴蝶挂蛛丝。 -
5.《始皇》 宋·徐钧
三山有药身旋死,万世无期祚竟亡。
速死趋亡皆自取,鲍鱼才歇火咸阳。 -
6.《春日山家(一作春泉洗药)》 唐·宋之问
今日游何处,春泉洗药归。
悠然紫芝曲,昼掩白云扉。
鱼乐偏寻藻,人闲屡采薇。
丘中无俗事,身世两相违。 -
7.《芍药(元和中知制诰寓直禁中作)》 唐·韩愈
浩态狂香昔未逢,红灯烁烁绿盘笼。
觉来独对情惊恐,身在仙宫第几重。 -
8.《赠药山高僧惟俨二首》 唐·李翱
练得身形似鹤形,千株松下两函经。
我来问道无馀说,云在青霄水在瓶。
选得幽居惬野情,终年无送亦无迎。
有时直上孤峰顶,月下披云啸一声。 -
9.《感芍药花,寄正一上人》 唐·白居易
今日阶前红芍药,几花欲老几花新。
开时不解比色相,落后始知如幻身。
空门此去几多地,欲把残花问上人。 -
10.《罢药》 唐·白居易
自学坐禅休服药,从他时复病沉沉。
此身不要全强健,强健多生人我心。