-
381.《泛舟自中堰入湖》 宋·陆游
水缩沙洲出,霜清木叶丹。
鹭群横澹霭,鸦阵报初寒。
冷落人情见,衰迟世念阑。
惟留一句子,村舍话团圞。 -
382.《晚行舍北》 宋·陆游
逆旅将归客,扶衰取次行。
霜浓木叶尽,水落岸痕生。
凫雁浮寒浦,牛羊满晚晴。
东村隔烟寺,杳杳送钟声。 -
383.《晚春东园作》 宋·陆游
雨余木叶绿成阴,一日身闲直万金。
习气自嫌除未尽,鸟啼花落尚关心。 -
384.《秋夜风雨暴至》 宋·陆游
风声掠野来,澒洞如翻涛。
雨声集庭木,桐叶声最豪。
残暑一洗空,凛然念绨袍。
秋榖已登场,欲忘终岁劳。 -
385.《衰甚书感》 宋·陆游
发残不胜冠,齿堕欲废嚼;譬如亭皋木,秋至叶自落。
岂惟形骸变,意气已非昨。
床隅倚拄杖,壁上挂双屩,经旬不出户,薄饭羹藜藿。
居然远霜露,因得养腰脚。 -
386.《绵州魏成县驿有罗江东诗云芳草有情皆碍马好》 宋·陆游
老夫乘兴忽西游,远跨秦吴万里秋。
尊酒登临遍山寺,歌辞散落满江楼。
孤城木叶萧萧下,古驿滩声虢虢流。
未许诗人夸此地,茂林修竹忆吾州。 -
387.《跋尤延之山水两轴二首》 宋·杨万里
水际芦青荷叶黄,霜前木落蓼花香。
渔舟去尽天将夕,雪色飞来鹭一行。 -
388.《过鄱阳湖天晴风顺》 宋·杨万里
湖外庐山已见招,春风好送木兰桡。
青天挟日波中浴,白昼繁星地上跳。
万顷琉璃吹一叶,半簪霜雪快今朝。
庐陵归路从西去,却峭东帆趁落潮。 -
389.《寄题吴仁杰架阁玩芳亭》 宋·杨万里
洞庭波上木叶脱,巫山宅前野花发。
子规啼杀不见人,空令千载忆灵均。
春兰九畹百亩蕙,自荣自落谁能佩。
泽国东山最上头,有客玩芳杜若洲。 -
390.《箜篌引》 唐·王昌龄
卢溪郡南夜泊舟,夜闻两岸羌戎讴。
其时月黑猿啾啾,微雨沾衣令人愁。
有一迁客登高楼,不言不寐弹箜篌。
弹作蓟门桑叶秋,风沙飒飒青冢头, -
391.《喜吉老甥见过》 宋·张耒
西风吹藜藿,秋色满环堵。
悲虫语窗月,阴蕊开夕露。
门闲宾客少,鸟雀任散聚。
杨甥时过我,论诗朝达暮。 -
392.《夏日杂兴四首》 宋·张耒
墙下溪流清且长,夹溪乔木雨苍苍。
袅风翠果擎枝重,照水圆荷舞叶凉。
蜗壳已枯黏粉壁,燕泥时落污书床。
南山野客闲相过,赠我能携药满筐。 -
393.《汴上书事》 宋·张耒
荒陂浮雁啄寒水,古木老乌啼夕阳。
酒市喧呼人醉余,丛祠歌舞岁丰穰。
黄花半落经寒雨,红稻初坚得早霜。
倚岸老枯榆骨白,出林丹实柿肌黄。 -
394.《悼往》 宋·黄庭坚
西风悲兮败叶索索,照陈根兮秋日将落。
彷佛兮梦与神遇,顾瞻九泉兮岂其可作。
俄有悲乎之羽虫兮,自伤时去物改,拥旧柯而孤吟。
四郊莽苍声断裂兮,久而不胜其叹音。 -
395.《次苏子瞻和李太白浔阳紫极宫感秋诗韵追怀太》 宋·黄庭坚
不见两谪仙,长怀倚修竹。
行遶紫极宫,明珠得盈掬。
平生人欲杀,耿介受命独。
往者如可作,抱被求同宿。 -
396.《次韵和台源诸篇九首之云涛石》 宋·黄庭坚
造物成形妙画工,地形咫尺远连空。
蛟鼍出没三万顷,云雨纵横十二峰。
清坐使人无俗气,闲来当暑起清风。
诸山落木萧萧夜,醉梦江湖一叶中。 -
397.《过家》 宋·黄庭坚
络纬声转急,田车寒不运。
儿时手种柳,上与云雨近。
舍傍旧佣保,少换老欲尽。
宰木郁苍苍,田园变畦畛。 -
398.《送陈季常归洛》 宋·黄庭坚
人生俱行役,何能如聚鹿。
浮楂在江湖,邂逅一相触。
天边数年别,故人有陈叔。
谁云区区叶,车马肯来辱。 -
399.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
400.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。