-
421.《辛卯仲冬雨中作(二首)》 明·刘基
岁云暮矣风萧萧,木叶脱落惟空条。
云浓雨细白日短,惨惨不辨昏与朝。
雨中行人足斛觫,去与公家制戎服。
中原豺虎正横戈,天寒风急奈尔何。 -
422.《题画廿四首》 明·唐寅
黄叶玲珑映落晖,木绵新补旧征衣。
乡关阴少悠悠思,立马边山看雁飞。 -
423.《送张深道二首》 宋·张栻
秋风木叶落,送客丽谯东。
岂怀儿女恋,爱此趣味同。
至理无辙迹,妙在日用中。
闻言有不信,渠自马牛风。 -
424.《次韵梁教章宰喜雪》 宋·陈造
穷腊缺膏润,何异客病渴。
龙伯供雪事,落势不受遏。
缤纷一再余,旋报焦卷活。
去年痛无年,回首气尚夺。 -
425.《龙潭》 宋·陈师道
清渊下无际,落日回风澜。
凛然毛发直,敢以笑语干。
坡陀百尺台,葱翠万木蟠。
惊飙振积叶,清霜作朝寒。 -
426.《呈恩主户部郎中》 宋·李新
何必庭皋木叶黄,秋风无处不凄凉。
莫言短发游郎署,且伴閒云入故乡。
汉殿早瞻新日月,剑屏犹带旧冰霜。
一飞碧落三千里,还向瑶池浴凤凰。 -
427.《冬大暖桃李花飞如雨已而遽寒绵裘犹薄也》 宋·郑刚中
冬令常温客不愁,日来还用理衣裘。
浪开易落惊花雨,过暖成寒似麦秋。
木叶摇风摧宿鸟,江烟带暝起沙鸥。
何人有酒生春意,驱我新诗到笔头。 -
428.《晚雨》 宋·郑刚中
连日午后雨,势欲漂茅屋。
雨从炎海来,初不洗烦溽。
残虹挂云端,落照明如烛。
舍中不胜困,散步眺林簏。
浑地一叶动,寂立类枯木。
徘徊傍西檐,意颇不自足。
举扇招微风,送这入修竹。 -
429.《丞厅后圃双梅一枝发和似表弟韵》 宋·李弥逊
漫游踪迹成浮家,一身四海惊年华。
不禁草木竞时节,忽见霜干排新花。
晓云生寒日未透,南枝半肥北枝瘦。
就中一枝最先发,浪蕊浮花敢居右。 -
430.《和李生九日二首》 宋·胡寅
节物休惊木叶催,相逢佳节兴悠哉。
尊如北海聊同醉,菊傍东篱也自开。
乌帽任教吹脱落,紫萸仍得看徘徊。
诸君合有登高赋,为继当年戏马台。 -
431.《题傅氏真意堂》 宋·胡寅
高柟落繁荫,茂竹疏泠风。
小亭寻丈景,已冠一亩宫。
况复哆北楹,方池渺溶溶。
游鯈亦何乐,动影相冲融。 -
432.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
433.《拒霜》 宋·虞俦
纤枝绿叶竞成丛,谁障西来落木风。
霞散缠头千丈绮,春回醉面一番红。
伶俜欲嫁还羞晚,梳洗随宜不爱工。
况是秋高花已少,对花莫放酒杯空。 -
434.《白发三首》 宋·赵蕃
叶落归根莫漫悲,春风解发次年枝。
人如草木空多智,一老宁闻再少时。 -
435.《感怀五首》 宋·赵蕃
木落无著叶,枯林多悲号。
饥乌不得食,拾樵护遗巢。
居人宁知悲,客子中心焦。
故里一回首,山高水迢迢。 -
436.《咏智门佛殿前凌霄花与斯远同作》 宋·赵蕃
桂栽初得地,藤附亦凌霄。
层叶圆如葆,高花艳若烧。
故能开续续,殊愈落飘飘。
有木方思种,从僧会乞苗。 -
437.《谢郑广文和韵》 宋·郑清之
春工沤丝呈巧力,红日如梭万花织,爱花荡子不爱命,郊花骊姬似荀息。
草木摇落天地闭,贤哉梅也众不识。
灵根九转到仙品,千古离骚作书色。 -
438.《东湖送藕与葺芷》 宋·郑清之
草木虽无知,叶落能粪本。
荣枯递乘除,苗实自穮蓘。
东湖百顷莲,夏日傲赵盾。
州家浚河渠,狝薙甚耘垦。 -
439.《紫溪庄即事》 宋·刘学箕
嶂碧枫丹色倍鲜,路回烟袅认前川。
霜阴酿晚意将雨,风厉裂云时见天。
古木叶彫鸟矍铄,平田沙泠鹭聊拳。
稻染割尽村原回,落日牛羊傍水眠。 -
440.《太行道》 宋·岳珂
太行羊肠坂九折,云黑风乾尺深雪。
堇泥道滑木叶寒,辘辘车声行复歇。
华山有马久脱辕,归来牧野经几年。
一从仓箱事居积,聊以知道烦长鞭。