-
441.《送三兄出宰常山》 宋·苏泂
官次淹时久,才华应世须。
及瓜逢六月,行李过三衢。
迓吏江边少,赍装驿外都。
潮经渔浦夜,樯泊富阳晡。 -
442.《登定王台》 宋·李曾伯
羽旄种鼓旧曾游,沟叶宫花迹尚留。
耆老遗开秦雍土,登临伟观楚湘州。
月明故国存千祀,木落空山又一秋。
极目长天诗不尽,西风吹雁使人愁。 -
443.《丁亥沔阳春时即事简吴叔永》 宋·李曾伯
朝来渐可试春衣,弩末轻寒力已微。
木叶未繁山尚瘦,桃花欲落花初肥。
疆陲虏逐征鸿去,庭馆人随社燕归。
紫陌青门无恙在,不妨携酒问芳菲。 -
444.《用郑少傅韵题赵参政梅卷》 宋·方岳
雪谷冰崖枯槁士,土锉无烟寒堕指。
朝饥郁屈鸣不平,乌玉磨云翻砚水。
花光若朽补之穷,吐作冷花春几几。
相公折箠笞神兵,肯与此辈争诗名。 -
445.《三次韵答惠兰亭纸翠毫笔》 宋·方岳
半生书痴虫蠹木,不管瓶无旧储粟。
青灯竹屋雪村寒,声鸣益悲梦难续。
晚菘早韭有书味,诗腹冰清鄙梁肉。
迩来毛颖会稽楮,乃欺余贫共羞缩。 -
446.《宣妙坟院古柏》 宋·卫宗武
古来乔木产墓宅,新甫之俦匪凡质。
风梳雨沐三百年,耸壑昂霄过千尺。
孤标屹立独擎天,繁柯偏重常倾日。
苍皮剥落节理坚,挺挺长虬初蜕骨。 -
447.《过干越宿熊氏澹园偕东采驾阁西玉国正二同年》 宋·黎廷瑞
倚策试新晴,扶摇上羊角。
山空叶自语,天近云欲落。
危亭渺何许,高木黯犹昨。
悠悠念物化,漫漫悲世濁。
何当击天池,与子翔寥廓。 -
448.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
威凤巢深林,神龙潜巨壑。
泥涂困蝼蚁,城市防弹{矢敫}。
小草不自贵,已铸出山错。
岂知甘苦淡,有味俱不恶。 -
449.《棕庄》 宋·仇远
幽径秋阴合,青渠草色深。
肯教木叶落,直见夕阳沉。
独客逢来雁,新寒集远砧。
芙蓉花似锦,有意媚高林。 -
450.《陈述猷乞题瞻麓图》 近代·陈三立
昔客潇湘岁月久,纸上陈人相与友。
佳日闲寻门外山,苍苍岳麓绝埃垢。
爱晚亭抱赤沙湖,一径枫叶寒泉吼。
几回夜宿云麓宫,荡出钟鱼摘星斗。 -
451.《初秋夕咏怀次和宗武》 近代·陈三立
苍天已死立黄天,送老蛙声又十年。
九逝骚魂当月落,万方兵气动秋先。
星河写壁生图画,风叶喧阶自管弦。
莫睨针楼妒儿女,卖痴木榻亦将穿。 -
452.《偶书》 当代·钱钟书
非复扶疏翠扫空,辞枝残叶意倥偬。
牧之惆怅成阴绿,讵识秋来落木风。 -
453.《牛津公园感秋》 当代·钱钟书
弥望萧萧木落稀,等闲零乱掠人衣。
此心浪说沾泥似,更逐风前败叶飞。 -
454.《送郑向书罢师归福州》 宋·项安世
共惟汉从官,三仕屈吾指。
前辈有郑公,后来王赵耳。
更生初去国,玉色欣共理。
我时见一叶,已识秋风起。 -
455.《用前韵寄洪驹父》 宋·王铚
江山霜落木,千里一身归。
去国怜张翰,回舟为陆机。
烟林无际远,寒叶有声飞。
何必少陵老,悲伤未拂衣。 -
456.《夏致宏方城道中以诗见寄避地穷山秋雨仍作因》 宋·张嵲
柴门直面排青壁,山木凋霜疏寂历。
西风吹雨众山昏,声落茅檐断还滴。
每读离骚伤远游,一为迁客又经秋。
四时代谢不停轨,澂江万古长悠悠。
丹枫蕙叶照岩壑,物态故欲增繁忧。
诗成满岫湿烟起,寸心折尽空搔头。 -
457.《金州行衙二首》 宋·张嵲
滩声吹浪城边壮,寒漏锵金枕畔摇。
庭树不随群木落,霜风著叶夜萧萧。 -
458.《上闽帅梁丞相生日二十二韵》 宋·陈傅良
炎正维中叶,皇图再造年。
天潢流少海,星纬粲台躔。
臣主尝难并,乾坤岂偶然。
千龄开历数,一气付陶甄。 -
459.《不寐》 宋·章甫
不眠知夜永,危坐起忧端。
木叶纷犹落,篝灯炯未残。
年华今晼晚,边堠且平安。
以我衣裳冷,遥怜弟妹寒。 -
460.《题夏仲昭墨竹横卷盖陈缉熙先生故物也》 明·李东阳
昆山夏老能笔耕,开云种玉看峥嵘。
千条万叶入霄汉,世间草木空有名。
来持琅玕叫阊阖,坐使燕石无光晶。
北人贵竹如贵玉,直以高价酬丹青。