-
461.《苦雨半年》 宋·方回
□海蛟龙睡不鼾,半年昼夜雨漫漫。
何曾略识三春暖,更□难禁六月寒。
孰感神明回叶气,忍闻生聚落深湍。
鳌□□掷将期矣,不许□□□日安。 -
462.《拟古》 宋·黄庚
徂徕有嘉木,薿薿高连天。
修柯濯雨露骨,沃叶藏云烟。
根蟠九地暖,声落四壁寒。
由来所养□,中与春相干。
岁外产茯苓,玉色腴且坚。
山人属为药,至味通灵仙。
愿言事服饵,身可三千年。 -
463.《舟次樗蒱庙》 宋·黄庚
短棹冲寒过浦东,扁舟一叶载诗翁。
断烟流水残云外,古木荒祠夕照中。
吟罢小楼何处笛,酒醒孤枕半江风。
潮生潮落朝还暮,堪叹人生自转蓬。 -
464.《谢士特饷樱桃》 宋·李处权
今年客闽中,春山亦花鸟。
时果次第熟,风露枝袅袅。
含桃品居最,朱实若自表。
高人肯见分,厚味未觉少。 -
465.《咏蝉》 宋·李复
地僻小园静,群木阴交浮。
蝉声忽入耳,物意飒惊秋。
嘒嘒促徂暑,西风动萧飕。
满林青青叶,渐有摇落愁。 -
466.《梧桐》 宋·李复
猗猗梧桐树,前日繁花馥。
西风不相饶,影疏不可暴。
坐看一叶落,余怀念群木。
漫有千岁忧,流光如急毂。 -
467.《老桂古字韵》 宋·陆文圭
人受气之精,百岁惊风雨。
少壮会有衰,神散无复聚。
木受气之偏,生旺寄于土。
枝乾老更奇,花叶落仍吐。 -
468.《湖山堂晚坐》 宋·释绍嵩
木叶落时节,湖山向晚晴。
移床桥上坐,看客海边行。
寂寂饶孤兴,悠悠送此生。
遣愁聊觅句,那敢谓长城。 -
469.《有适》 宋·释文珦
破屋无兄弟,拙者所栖息。
衡门未尝启,声利讵能迫。
资身不求备,百事遂省力。
粪埽皆可衣,草木皆可食。 -
470.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
无心之心,妙超古今。
无相之相,不存情量。
叶落木而秋开,月度山而潮上。
柳絮之风随,葵华之日向。 -
471.《自庐山折桂旛竿原下望彭蠡湖握杖过前山僧舍》 宋·释正觉
木落山骨瘦,水退沙痕隆。
渔舟弄江日,一叶浮软红。
眼底事不俗,道人心若冲。
旛竿头进步,云水展家风。 -
472.《真身》 宋·释正觉
一叶落时天下秋,不风流处却风流。
木人退步金绳断,直下无机牵铁牛。 -
473.《送文政禅者》 宋·释重顯
古有焦桐音,听寡不在弹。
古有阳春曲,和寡不在言。
言兮牙齿寒,未极离微根。
弹兮岁月阑,未尽升沉源。 -
474.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
475.《九日独泛松江一首》 宋·王阮
松江牢落一舟归,中有人惊岁月违。
太一自期莲叶是,白衣何恨菊花非。
水收四面郊原阔,霜入千山草木稀。
已分沧洲付吾道,便应从此下渔矶。 -
476.《寄张文彦》 宋·王洋
扫叶林间一梦回,别来秋物已惊催。
书通意外殷勤语,诗寄闲中气味来。
花木成阴如结幄,庭除自转不蠲埃。
俱生北地俱流落,谁得杨枝送一杯。 -
477.《冬行买酒炭自随》 宋·曾丰
大寒已过腊来时,万物那逃出入机。
木叶随风无顾藉,溪流落石有依归。
炎官后殿排霜气,玉友前驱挫雪威。
寄与来鸿不须怨,离乡作客未为非。 -
478.《题扇送客怀长蘅湖上》 明·程嘉燧
送客西楼落木风,鬓丝吹断酒帘空。
危廊千尺云居寺,霜叶仍欺二月红。 -
479.《九月既望次瑞卿惜别诗》 明·程嘉燧
逢君春向暮,相送忽深秋。
长夏无蝉噪,高天极鸟投。
闲阶松叶碧,空院菊花留。
晓月临山驿,寒风满县楼。
人行落木戍,马识渡河愁。
不谓平生泪,还因别思流。 -
480.《久留湖上昭庆慈受僧舍得牧斋岁暮见怀诗次韵》 明·程嘉燧
自古蛾眉叹入宫,也多失马塞垣翁。
人间岁月私蟠木,天上雷霆宥爨桐。
抱叶蝉吟圜室雨,倚空鸾啸半岩风。
屋梁月落疑颜色,时见残缸几穗红。