-
81.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
82.《合欢带(林钟商)》 宋·柳永
身材儿、早是妖娆。
算风措、实难描。
一个肌肤浑似玉,更都来、占了千娇。
妍歌艳舞,莺惭巧舌,柳妒纤腰。 -
83.《汉宫春(蜡梅)》 宋·张先
红粉苔墙。
透新春消息,梅粉先芳。
奇葩异卉,汉家宫额涂黄。
何人斗巧,运紫檀、翦出蜂房。 -
84.《西江月》 宋·晁端礼
洛浦神仙流品,姑山冰雪肌肤。
谁家池馆雨晴初。
肠断风标白鹭。
国艳枉教无语,玉颜不待施朱。
采菱人散夜蟾孤。
冷落西溪风露。 -
85.《喜迁莺》 宋·秦观
西风落叶。
正祖席将收,离歌三叠。
鹤喜仙还,珠愁主去,立马城头难别。
三十六湖春水,二十四桥秋月。 -
86.《满江红(姝丽)》 宋·秦观
越艳风流,占天上、人间第一。
须信道、绝尘标致,倾城颜色。
翠绾垂螺双髻小,柳柔花媚娇无力。
笑从来、到处只闻名,今相识。 -
87.《念奴娇(御制)》 宋·赵佶
雅怀素态,向闲中、天与风流标格。
绿锁窗前湘簟展,终日风清人寂。
玉子声干,纹楸色净,星点连还直。
跳丸日月,算应局上销得。 -
88.《菩萨蛮(木樨)》 宋·朱淑真
也无梅柳新标格。
也无桃李妖娆色。
一味恼人香。
群花争敢当。
情知天上种。
飘落深岩洞。
不管月宫寒。
将枝比并看。 -
89.《虞美人(寄李公定)》 宋·王千秋
流苏斗帐泥金额。
我亦花前客。
谪仙标韵胜琼枝。
一咏一觞、常是得追随。
自从风借云帆便。
冷落青楼宴。
石桥风月也应猜。
过尽中秋、不见晚归来。 -
90.《喜迁莺》 宋·王千秋
春前腊尾。
问谁会开解,幽人心里。
映竹精神,凌风标致,姑射昔闻今是。
试妆竞看吹面,寄驿胜传缄纸。 -
91.《念奴娇(和人韵)》 宋·袁去华
水边篱落独横枝,苒苒风烟岑寂。
踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。
蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。
罗浮何处,断肠无限陈迹。 -
92.《念奴娇(梅)》 宋·赵长卿
水边篱落独横枝,冉冉风烟岑寂。
踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。
蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。
离愁何处,断肠无限陈迹。 -
93.《谒金门(秋日牡丹)》 宋·赵长卿
花王有意,念三秋寂寞,凄凉天气。
木落烟深山雾冷,不比寻常风味。
勒驾闲来,柳蒲憔悴,无限惊心事。
仙容香艳,俨然春盛标致。 -
94.《贺新郎(赋木犀)》 宋·廖行之
修月三千户。
拥冰轮、同游碧落,问津牛浦。
上界真仙多才思,乞与瑶阶玉树。
渺万里、人间何处。 -
95.《贺圣朝(和宗之梅)》 宋·赵师侠
千林脱落群芳息。
有一枝先白。
孤标疏影压花丛,更清香堪惜。
吟情无尽,赏音未已,早纷纷藉藉。
想贪结子去调羹,任叫云横笛。 -
96.《沁园春(梦中作梅词)》 宋·刘克庄
天造梅花,有许孤高,有许芬芳。
似湘娥凝望,敛君山黛,明妃远嫁,作汉宫妆。
冷艳谁知,素标难亵,又似夷齐饿首阳。
幽雅意,纵写之缣楮,未得毫芒。 -
97.《昭君怨(琼花)》 宋·刘克庄
后土宫中标韵。
天上人间一本。
道号玉真妃。
字琼姬。
我与花曾半面。
流落天涯重见。
莫把玉箫吹。
怕惊飞。 -
98.《沁园春(守岁)》 宋·陈人杰
太岁茫茫,犹有归时,我胡不归。
为桂枝关约,十年阙下,梅花梦想,半夜天涯。
婪尾三杯,胶牙一标,节物依然心事非。
长安市,只喧喧箫鼓,催老男儿。 -
99.《玉漏迟(和何君元寿梅)》 宋·何梦桂
问春先开未,江南野水,得春初小。
独殿群芳,却道花前开早。
长苦冰霜压尽,更说甚、风标清窈。
些子好。 -
100.《金缕曲(寿陈静山)》 宋·刘辰翁
昨醉君家酒。
从今十万八千场,未收老友。
人道水仙标格俊,不许梅花殿后。
但赢得、一年年瘦。