-
121.《九日感怀》 宋·吴芾
淡云笼日秋容薄,淅淅西风度帘幕。
篱边黄菊自重阳,天外幽人正离索。
登高那可望长安,记得当年醉丰乐。
十千美酒一百分,脱帽狂歌恣允谑。 -
122.《暮春感怀》 宋·吴芾
寰区殊未定,怀抱几时宽。
倦马驱驰苦,穷猿叫啸酸。
烟深春草碧,日薄暮云寒。
岂料沧波上,经年驻玉銮。 -
123.《携子孙到四明洞节叙有感》 宋·李石
四昨本山名,与洞屹相向。
取山以名洞,足以迎景贶。
我非济时才,香火三遣放。
再为玉局吏,圣恩覃旷荡。 -
124.《余有足疾因感柳子厚跂乌篇》 宋·姜特立
跂乌肖翘丛薄间,低头塌翅人所怜。
既无三足相疑妒,恐可夤缘到日边。 -
125.《宿祠山报恩寺枕上闻杜鹃有感》 宋·虞俦
此去家山仅两程,不烦鸟语苦丁宁。
烟花三月忙中过,风雨连宵构里听。
问雁呼卿情大薄,闻鸡起舞意还醒。
年来纵迹浑无定,渠亦相怜水上萍。 -
126.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
小雨洗清昼,幽花耀寒厅。
云间返微照,风薄成细零。
蝉凄如欲收,虫咽无暂停。
渠将趣寒事,我自感颓龄。 -
127.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
我官虽云薄,廪粟犹有继。
怀哉江东弟,糊口当何计。
风悲陨高梧,雨叹凋碧蕙。
富合与贫离,怛然抚身世。 -
128.《感怀五首》 宋·赵蕃
我生天地间,亦是天地民。
造物苦见欺,轻薄随时人。
抱道鄙富贵,徇势陵贱贫。
声名自青史,骨肉终黄尘。 -
129.《感梅属周文显二首》 宋·赵蕃
玉薄冰轻不自持,可能当此恶风吹。
要适此物坚牢质,不比渠侬耎脆姿。 -
130.《堂下梅一枝开迟而花极小疑地势使然感叹而作》 宋·赵蕃
梅发无衰盛,根生有瘠腴。
都缘托地薄,故使著花癯。
渺小吾怜尔,伶仃尔念吾。
讵须诗欠兴,何用竹相娱。 -
131.《闻桑叶贱甚感叹有作》 宋·赵蕃
种得桑栽接始成,剃锄长及夏时营。
叶黄已说都无价,蚕老那知转更平。
自是初头放种薄,曷能断手有丝嬴。
田租减放犹科校,况此全催可后程。 -
132.《大雪感怀》 宋·曹彦约
翻云覆雨纷轻薄,万端不如三白乐。
岁事相关国重轻,天意亦知人忖度。
前年不雨旱为崇,今年不旱螟为恶。
造物与人著力深,一饱年来何落落。 -
133.《天基节雨有感》 宋·王柏
岁岁天基节,晴和万国欢。
今年侯国宴,疎雨忽潸潸。
允矣天人际,机缄妙已宣。
圣心方感慕,云意惨天颜。 -
134.《夜梦在旧京忽闻卖花声有感至于恸哭觉而泪满》 宋·陈著
卖花声,卖花声,识得万紫千红名。
与花结习夙有分,宛转说出花平生。 -
135.《有感》 宋·姚勉
范张心许友,余耳面为朋。
世路巇于岭,交情薄似冰。
绨袍非旧恋,结绶况同登。
亦莫他人责,先施恐未能。 -
136.《删旧稿感赋》 宋·董嗣杲
少年嗜吟如嗜蜜,诸公奇之有奇质。
学荒志旷不自量,躐登将坛多所嫉。
薄游六朝废兴处,远慨疆场分离日。
江草江花幻缜密,下字如缚禅家律。 -
137.《有感》 当代·钱钟书
穷而益脆岂能坚,敢说春秋备责贤。
腰折粗官五斗米,身轻名士一文钱。
踏空不着将何去,得饱宜扬却又还。
同妾语传王百谷,哀矜命薄我犹怜。 -
138.《遇事有感》 宋·陈藻
命薄世仍贫,如何避苦辛。
姓名闻有我,忠信话无人。
哭死堪多旧,论交笑一新。
圣经谁可爱,场屋散天真。 -
139.《感秋二首》 宋·宋庠
岁事催人事,荣心伴客心。
鸾骖收画扇,螳臂感瑶琴。
夕露繁将滴,朝云薄亦阴。
金貂寓直省,潘兴转难任。 -
140.《次韵王少清寒食感旧》 宋·项安世
爱酒王郎子,愁来日日中。
都门空旧观,楚俗自乡风。
客里寒无奈,年时事不同。
新裁罗袖薄,还向宝台烘。