-
161.《奉和幸韦嗣立山庄侍宴应制》 唐·武平一
三光回斗极,万骑肃钩陈。
地若游汾水,畋疑历渭滨。
圆塘冰写镜,遥树露成春。
弦奏鱼听曲,机忘鸟狎人。 -
162.《赠程秘书》 唐·卢象
客自岐阳来,吐音若鸣凤。
孤飞畏不偶,独立谁见用。
忽从被褐中,召入承明宫。
圣人借颜色,言事无不通。 -
163.《飞燕篇》 唐·王翰
孝成皇帝本娇奢,行幸平阳公主家。
可怜女儿三五许,丰茸惜是一园花。
歌舞向来人不贵,一旦逢君感君意。 -
164.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
165.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
166.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
167.《发广陵留上家兄兼寄上长沙》 唐·韦应物
将违安可怀,宿恋复一方。
家贫无旧业,薄宦各飘飏.
执板身有属,淹时心恐惶。
拜言不得留,声结泪满裳。 -
168.《李云南征蛮诗》 唐·高适
天宝十一载,有诏伐西南夷,右相杨公兼节制之寄,乃奏前云南太守李宓涉海自交趾击之。
道路险艰,往复数万里,盖百王所未通也。
十二载四月,至于长安,君子是以知庙堂使能,李公效节。
适忝斯人之旧,因赋是诗。 -
169.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
170.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
171.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
172.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
173.《奉赠鲜于京兆二十韵(鲜于仲通,天宝末为京兆尹)》 唐·杜甫
王国称多士,贤良复几人。
异才应间出,爽气必殊伦。
始见张京兆,宜居汉近臣。
骅骝开道路,雕鹗离风尘。 -
174.《移居公安敬赠卫大郎钧》 唐·杜甫
卫侯不易得,余病汝知之。
雅量涵高远,清襟照等夷。
平生感意气,少小爱文辞。
河海由来合,风云若有期。 -
175.《送李大夫赴广州》 唐·钱起
一贤间气生,麟趾凤凰羽。
何意人之望,未为王者辅。
出镇忽推才,盛哉文且武。
南越寄维城,雄雄拥甲兵。 -
176.《夏中酬于逖毕耀问病见赠》 唐·独孤及
救物智所昧,学仙愿未从。
行藏两乖角,蹭蹬风波中。
薄宦耻降志,卧痾非养蒙。
闭关涉两旬,羁思浩无穷。 -
177.《台中书怀》 唐·蒋冽
持宪当休明,饬躬免颠沛。
直绳备豪右,正色清冠盖。
寄切才恨薄,职雄班匪大。
坐居三独中,立在百僚外。 -
178.《来从窦车骑行(自朔方行作)》 唐·李益
束发逢世屯,怀恩抱明义。
读书良有感,学剑惭非智。
遂别鲁诸生,来从窦车骑。
追兵赴边急,络马黄金辔。 -
179.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
180.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。