-
141.《绍兴圣孝感通诗》 宋·张嵲
宋有天下,逮乎八世。
猛敌横生,侵欲不忌。
尧汤水旱,文景菑异。
数则使然,岂人攸墍。 -
142.《观旧写照有感》 宋·张镃
赵茂写我真,今朝喜重见。
相望十五载,容貌尽更变。
恰如逢故人,省认向时面。
自怜岁月去,亟若弦上箭。 -
143.《中秋无月感而作歌》 宋·邓深
天时相催日如流,今夕何夕云中秋。
不见佳月默有感,试走退笔书其由。
去年此时汝川客,一病缠绵真险厄。
贪生强乐寸心酸,与死为邻片纸隔。 -
144.《闲坐有感偶成古风简刘会之高吉父康司理》 宋·杜范
虞夏几百载,继以周礼乐。
洋洋雅颂音,后亡前亦作。
井疆贫富均,薄海咏康乐。
姬公同圣贤,积累亦不薄。 -
145.《残春感事十首》 宋·方回
寒暑元如故,乾坤岂不宽。
时情工刻薄,生理转艰难。
遑恤诸儿笑,终凭后代看。
渊明咏贫士,感慨异悲酸。 -
146.《九日有感再书》 宋·方回
荒山过雨薄寒新,洗尽西风扇底尘。
萍梗江湖今故国,干戈天地几遗民。
向来佳节都如梦,不谓衰年剩此身。
草草儿曹一杯酒,谁欤可与话酸辛。 -
147.《饮兴道观有感五首》 宋·方回
戍垒儿郎意气雄,群腰刀斧薄榛丛。
寻真亭仆长松少,礼斗坛荒苦竹空。
菜色可怜穷道士,樵歌不见旧邻翁。
存亡得丧知何极,天地悠悠感慨中。 -
148.《七月十日有感》 宋·方回
十年前此日,视篆上严州。
借服初金佩,峨冠尚黑头。
乾坤谁失驭,江海已横流。
保土虽无恙,忘家弗自谋。 -
149.《感事》 宋·杨时
世事浮云薄,劳生一梦长。
散材依栎社,幽意慕濠梁。
风激鹰鸇迅,霜残草木黄。
投閒如有约,早晚问耕桑。 -
150.《西湖荷花有感》 宋·于石
我昔扁舟泛湖去,四望荷花浩无数。
谁家画舫倚红妆,笑声逈入花深处。
笙歌凄咽水云寒,花色似嫌脂粉污。
夜深人静月明中,方识荷花有真趣。 -
151.《游慈感寺用壁间赵安石韵》 宋·袁说友
薄俗冷还暖,余年春复秋。
诗穷无限意,身老半生愁。
饱睡书慵展,居閒客强留。
功名羞镜里,白发奈盈头。 -
152.《新春感事》 明·王稚登
信有清风不厌贫,吹帘入幌转相亲。
红颜薄命空流水,绿酒多情似故人。
服药难辞星入鬓,闭门长与竹为邻。
黄金散尽真堪惜,前日亲知是陌尘。 -
153.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
154.《邯郸少年行》 唐·高适
邯郸城南游侠子,自矜生长邯郸里:
千场纵博家仍富,几度报仇身不死。
宅中歌笑日纷纷,门外车马常如云。
未知肝胆向谁是,令人却忆平原君! -
155.《奉和过旧宅应制》 唐·许敬宗
飞云临紫极,出震表青光。
自尔家寰海,今兹返帝乡。
情深感代国,乐甚宴谯方。
白水浮佳气,黄星聚太常。
岐凤鸣层阁,酆雀贺雕梁。
桂山犹总翠,蘅薄尚流芳。
攀鳞有遗皓,沐德抃称觞。 -
156.《奉和圣制谒玄元皇帝庙斋》 唐·张九龄
兴运昔有感,建祠北山巅。
云雷初缔构,日月今悠然。
紫气尚蓊郁,玄元如在焉。
迨兹事追远,轮奂复增鲜。 -
157.《酬通事舍人寓直见示篇中兼起居陆舍人景献》 唐·张九龄
轩掖殊清秘,才华固在斯。
兴因膏泽洒,情与惠风吹。
所美应人誉,何私亦我仪。
同声感乔木,比翼谢长离。 -
158.《游法华寺》 唐·宋之问
薄游京都日,遥羡稽山名。
分刺江海郡,朅来征素情。
松露洗心眷,象筵敷念诚。
薄云界青嶂,皎日鶱朱甍。 -
159.《晚秋喜雨》 唐·李峤
积阳躔首夏,隆旱届徂秋。
炎威振皇服,歊景暴神州。
气涤朝川朗,光澄夕照浮。
草木委林甸,禾黍悴原畴。 -
160.《和李侍郎古意(一作古意和李侍郎峤)》 唐·乔知之
妾家巫山隔汉川,君度南庭向胡苑。
高楼迢递想金天,河汉昭回更怆然。
夜如何其夜未央,闲花照月愁洞房。