-
41.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
42.《草虫》 唐·李咸用
如缲如织暮eV々,应节催年使我愁。
行客语停孤店月,高人梦断一床秋。
风低藓径疑偏急,雨咽槐亭得暂休。
须付画堂兰烛畔,歌怀醉耳两悠悠。 -
43.《息夫人庙》 唐·罗隐
百雉摧残连野青,庙门犹见昔朝廷。
一生虽抱楚王恨,千载终为息地灵。
虫网翠环终缥缈,风吹宝瑟助微冥。
玉颜浑似羞来客,依旧无言照画屏。 -
44.《和友人见题山居水阁八韵》 唐·杜荀鹤
池阁初成眼豁开,眼前霁景属微才。
试攀檐果猿先见,才把渔竿鹤即来。
修竹已多犹可种,艳花虽少不劳栽。 -
45.《渤海宾贡高元固先辈闽中相访云本国人…屏障因而有赠》 唐·徐夤
折桂何年下月中,闽山来问我雕虫。
肯销金翠书屏上,谁把刍荛过日东。
郯子昔时遭孔圣,繇余往代讽秦宫。
嗟嗟大国金门士,几个人能振素风。 -
46.《送远上人》 唐·李洞
海岳两无边,去来都偶然。
齿因吟后冷,心向静中圆。
虫网花间井,鸿鸣雨后天。
叶书归旧寺,应附载钟船。 -
47.《赠兴善彻公上人》 唐·李洞
师资怀剑外,徒步管街东。
九里山横烧,三条木落风。
古池曾看鹤,新塔未吟虫。
夜久龙髯冷,年多麈尾空。
心宗本无碍,问学岂难同。 -
48.《僻居秋思寄友人》 唐·伍乔
门巷秋归更寂寥,雨馀闲砌委兰苗。
梦回月夜虫吟壁,病起茅斋药满瓢。
泽国旧游关远思,竹林前会负佳招。
身名未立犹辛苦,何许流年晚鬓凋。 -
49.《听郑羽人弹琴》 唐·李中
仙乡景已清,仙子启琴声。
秋月空山寂,淳风一夜生。
莎间虫罢响,松顶鹤初惊。
因感浮华世,谁怜太古情。 -
50.《赠询公上人》 唐·齐己
威仪何贵重,一室贮水清。
终日松杉径,自多虫蚁行。
像前孤立影,钟外数珠声。
知悟修来事,今为第几生。 -
51.《怀智栖上人》 唐·尚颜
临水登山自有期,不同游子暮何之。
闲眠默坐身堪赏,已去还来事可知。
林鸟隔云飞一饷,草虫和雨叫多时。
思君最易令人老,倚槛空吟所寄诗。 -
52.《新林驿女吟示欧阳训(生飞虫)》 唐·佚名
月明阶悄悄,影只腰身小。
谁是鶱翔人,愿为比翼鸟。 -
53.《送刘山人归洞庭》 唐·李频
却共孤云去,高眠最上峰。
半湖乘早月,中路入疏钟。
秋尽虫声急,夜深山雨重。
当时同隐者,分得几株松。 -
54.《佳人醉(元宵上太守)》 宋·刘弇
月到楼台第几。
十里金虫成缀。
袅琅玕、争罥绛球起。
试新妆、嬉春粉黛,盈盈暗香,结谁家秾李。 -
55.《挽理上人》 明·林鸿
只履归何处,怀师泪满襟。
浮云生灭性,明月去来心。
阅世真如梦,安禅不废吟。
留衣分法侣,写偈别朋簪。 -
56.《满江红·落魄高人》 宋·林正大
落魄高人,拼百万、青铜一醉。
挥素手、朱绳一抹,四筵惊起。
催织寒虫秋弄月,叫群独雁天浮水。
更黄鹂、紫燕对春风,争繁脆。 -
57.《木兰花慢 九月一日,与彦良及南山上人游张》 元·袁易
词,末章盖为彦良发也对荒台老树,云物淡,水容清。
更犀尘玄谈,疏髯长啸,此地逢迎。
幽并故多俊杰,看赋诗、鞍马气纵横。
画拥金*傍柳,夜呼银甲弹筝。 -
58.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
59.《二虫吟》 宋·巩丰
鲲鹏至大兮,形载于庄周逍遥之篇,蟋蟀至小兮,名托于周公七月之雅。
一则变化徙天池,一则悲鸣入床下。
周公作诗陈艰难,琐悄如与妇子言。 -
60.《禽兽昆虫之孝十首·豺獭》 宋·林同
曾闻豺祭兽,还见獭陈鱼。
人苟不知祭,能如豺獭乎。