-
1.《十虫吟》 宋·舒岳祥
虫有撺梭子,头腹俱锐长。
绿衣而绛里,飞跃低踉蹡。
名我固甚善,所愧无筐箱。
维天有南箕,不可以簸扬。 -
2.《逐蛇:》 宋·张耒
嗟尧之时兮大水滂,横溃四海兮包陵冈。
荡流涌汩兮周无防,龙腾蛇奔兮嬉以狂。
腥鳞顽鬣兮更披猖,城居穴处兮乱厥常。
颓虫纠结兮肆害戕,陆盘渊据兮傲不臧。 -
3.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
道德五千言,深明玄妙句。
云门一字关,截断横陈路。
十二峰前,危分险布。
唤醒惺惺石上瞌睡主人公,握手评论,掀眉笑语。
惊放寒梅一两花,漏洩先春,奔驰驰驿使。
哑,寻香逐臭虫人无数。 -
4.《宫词(十八首)》 明·张凤翔
禁柳春深草色新,杨花飞趁扑虫人。
君王殿上宣名字,旋绾颓鸦抹绛唇。 -
5.《哭护国上人》 唐·张谓
昔喜三身净,今悲万劫长。
不应归北斗,应是向西方。
舍利众生得,袈裟弟子将。
鼠行残药碗,虫网旧绳床。
别起千花塔,空留一草堂。
支公何处在,神理竟茫茫。 -
6.《湘夫人祠(即黄陵庙)》 唐·杜甫
肃肃湘妃庙,空墙碧水春。
虫书玉佩藓,燕舞翠帷尘。
晚泊登汀树,微馨借渚蘋.苍梧恨不尽,染泪在丛筠。 -
7.《与清江上人及诸公宿李八昆季宅》 唐·耿湋
汤公多外友,洛社自相依。
远客还登会,秋怀欲忘归。
惊风林果少,骤雨砌虫稀。
更过三张价,东游愧陆机。 -
8.《送侯山人赴会稽》 唐·崔峒
仙客辞萝月,东来就一官。
且归沧海住,犹向白云看。
猿叫江天暮,虫声野浦寒。
时游镜湖里,为我把鱼竿。 -
9.《中秋与空上人同宿华严寺》 唐·冷朝阳
扫榻相逢宿,论诗旧梵宫。
磬声迎鼓尽,月色过山穷。
庭簇安禅草,窗飞带火虫。
一宵何惜别,回首隔秋风。 -
10.《题段上人院壁画古松》 唐·朱湾
石上盘古根,谓言天生有。
安知草木性,变在画师手。
阴深方丈间,直趣幽且闲。
木纹离披势搓捽, -
11.《别赵子(赵子名德,潮州人)》 唐·韩愈
我迁于揭阳,君先揭阳居。
揭阳去京华,其里万有馀。
不谓小郭中,有子可与娱。
心平而行高,两通诗与书。 -
12.《奉报翰林张舍人见遗之诗》 唐·孟郊
百虫笑秋律,清削月夜闻。
晓棱视听微,风剪叶已纷。
君子鉴大雅,老人非俊群。
收拾古所弃,俯仰补空文。 -
13.《谢秀才有妾缟练改从于人秀才引留之不得…嘲谢复继四首》 唐·佚名
谁知泥忆云,望断梨花春。
荷丝制机练,竹叶剪花裙。
月明啼阿姊,灯暗会良人。
也识君夫婿,金鱼挂在身。 -
14.《虫豸诗·巴蛇(三首)》 唐·元稹
巴蛇千种毒,其最鼻褰蛇。
掉舌翻红焰,盘身蹙白花。
喷人竖毛发,饮浪沸泥沙。
欲学叔敖瘗,其如多似麻。 -
15.《虫豸诗·蛒蜂(三首)》 唐·元稹
巴蛇蟠窟穴,穴下有巢蜂。
近树禽垂翅,依原兽绝踪。
微遭断手足,厚毒破心胸。
昔甚招魂句,那知眼自逢。 -
16.《虫豸诗·蜘蛛(三首)》 唐·元稹
蜘蛛天下足,巴蜀就中多。
缝隙容长踦,虚空织横罗。
萦缠伤竹柏,吞噬及虫蛾。
为送佳人喜,珠栊无奈何。 -
17.《虫豸诗·蚁子(三首)》 唐·元稹
蚁子生无处,偏因湿处生。
阴霪烦扰攘,拾粒苦嘤咛。
床上主人病,耳中虚藏鸣。
雷霆翻不省,闻汝作牛声。 -
18.《虫豸诗·蟆子(三首)》 唐·元稹
蟆子微於蚋,朝繁夜则无。
毫端生羽翼,针喙噆肌肤。
暗毒应难免,羸形日渐枯。
将身远相就,不敢恨非辜。 -
19.《虫豸诗·浮尘子(三首)》 唐·元稹
可叹浮尘子,纤埃喻此微。
宁论隔纱幌,并解透绵衣。
有毒能成痏,无声不见飞。
病来双眼暗,何计辨雰霏。 -
20.《送文畅上人东游》 唐·白居易
得道即无著,随缘西复东。
貌依年腊老,心到夜禅空。
山宿驯溪虎,江行滤水虫。
悠悠尘客思,春满碧云中。