-
161.《送张南史(一作寄李纾)》 唐·郎士元
雨馀深巷静,独酌送残春。
车马虽嫌僻,莺花不弃贫。
虫丝粘户网,鼠迹印床尘。
借问山阳会,如今有几人。 -
162.《月夜/夜月》 唐·刘方平
更深月色半人家,北斗阑干南斗斜。
今夜偏知春气暖,虫声新透绿窗纱。 -
163.《之江淮留别京中亲故》 唐·耿湋
长云迷一雁,渐远向南声。
已带千霜鬓,初为万里行。
繁虫满夜草,连雨暗秋城。
前路诸侯贵,何人重客卿。 -
164.《客堂秋夕》 唐·戎昱
隔窗萤影灭复流,北风微雨虚堂秋。
虫声竟夜引乡泪,蟋蟀何自知人愁。
四时不得一日乐,以此方悲客游恶。
寂寂江城无所闻,梧桐叶上偏萧索。 -
165.《客堂秋夕》 唐·戎昱
隔窗萤影灭复流,北风微雨虚堂秋。
虫声竟夜引乡泪,蟋蟀何自知人愁。
四时不得一日乐,以此方悲客游恶。
寂寂江城无所闻,梧桐叶上偏萧索。 -
166.《奉酬杨侍郎十兄见赠之作》 唐·窦牟
翠羽雕虫日日新,翰林工部欲何神。
自悲由瑟无弹处,今作关西门下人。 -
167.《难绾刀子歌》 唐·卢纶
黄金鞘里青芦叶,丽若剪成铦且翣。
轻冰薄玉状不分,一尺寒光堪决云。
吹毛可试不可触,似有虫搜阙裂文。 -
168.《冬夜寄韩弇(一作秋夜寄司空文明)》 唐·李端
独坐知霜下,开门见木衰。
壮应随日去,老岂与人期。
废井虫鸣早,阴阶菊发迟。
兴来空忆戴,不似剡溪时。 -
169.《山中期张芬不至》 唐·李端
石堤春草碧,双燕向西飞。
怅望云天暮,佳人何处归。
药栏虫网遍,苔井水痕稀。
谁道嵇康懒,山中自掩扉。 -
170.《闲园即事寄暕公》 唐·司空曙
欲就东林寄一身,尚怜儿女未成人。
柴门客去残阳在,药圃虫喧秋雨频。
近水方同梅市隐,曝衣多笑阮家贫。
深山兰若何时到,羡与闲云作四邻。 -
171.《题落叶》 唐·司空曙
霜景催危叶,今朝半树空。
萧条故国异,零落旅人同。
飒岸浮寒水,依阶拥夜虫。
随风偏可羡,得到洛阳宫。 -
172.《杜鹃行(一作杜甫诗)》 唐·司空曙
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢翔瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑自憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
173.《酬李补阙雨中寄赠》 唐·崔峒
十年随马宿,几度受人恩。
白发还乡井,微官有子孙。
竹窗寒雨滴,苦砌夜虫喧。
独愧东垣友,新诗慰旅魂。 -
174.《江南杂体二首》 唐·王建
江上风翛翛,竹间湘水流。
日夜桂花落,行人去悠悠。
复见离别处,虫声阴雨秋。
处处江草绿,行人发潇湘。
潇湘回雁多,日夜思故乡。
春梦不知数,空山兰蕙芳。 -
175.《早发金堤驿》 唐·王建
虫声四野合,月色满城白。
家家闭户眠,行人发孤驿。
离家尚苦热,衣服唯轻绤。
时节忽复迁,秋风彻经脉。 -
176.《春词》 唐·王建
红烟满户日照梁,天丝软弱虫飞扬。
菱花霍霍绕帷光,美人对镜著衣裳。
庭中并种相思树,夜夜还栖双凤凰。 -
177.《雉将雏》 唐·王建
雉咿喔,雏出ob.毛斑斑,觜啄啄。
学飞未得一尺高,还逐母行旋母脚。
麦垄浅浅难蔽身,远去恋雏低怕人。
时时土中鼓两翅,引雏拾虫不相离。 -
178.《当窗织》 唐·王建
叹息复叹息,园中有枣行人食。
贫家女为富家织。
翁母隔墙不得力。
水寒手涩丝脆断,续来续去心肠烂。 -
179.《赠离曲》 唐·王建
合欢叶堕梧桐秋,鸳鸯背飞水分流。
少年使我忽相弃。
雌号雄鸣夜悠悠。
夜长月没虫切切,冷风入房灯焰灭。 -
180.《伤韦令孔雀词》 唐·王建
可怜孔雀初得时,美人为尔别开池。
池边凤凰作伴侣,羌声鹦鹉无言语。
雕笼玉架嫌不栖,夜夜思归向南舞。