-
101.《怀素上人草书歌》 唐·鲁收
吾观文士多利用,笔精墨妙诚堪重。
身上艺能无不通,就中草圣最天纵。
有时兴酣发神机,抽毫点墨纵横挥。 -
102.《行路难二首》 唐·高适
长安少年不少钱,能骑骏马鸣金鞭。
五侯相逢大道边,美人弦管争留连。
黄金如斗不敢惜,片言如山莫弃捐。 -
103.《拟行路难》 南北朝·鲍照
春禽喈喈旦暮鸣。
最伤君子忧思情。
我初辞家从军侨。
荣志溢气干云霄。 -
104.《行部迤东轺中杂述二首》 明·邓渼
客行倦徂暑,中道正病暍。
傍睨清泠水,快意思一啜。
路人急摇手,执勺未及咽。
细辨哑泉字,隐隐见题碣。 -
105.《阊门行送胡子远著作守汉川》 宋·范成大
前年送君朝明光,今年送君还故乡。
锦官楼上一樽酒,万里阊门折杨柳。
吴波沄沄蜀山苍,人生行路如许长。
相逢相送鬓如雪,人生能禁几离别。
房湖风月开春台,石湖水云归去来。
西棹东帆君未了,相逢还向阊门道。 -
106.《舟行用前韵怀祝子权》 宋·仲并
杨枝巧作腰支弱,不分小桃红入萼。
风光向人但妩媚,客子那知行路恶。
短篷荡漾晴波裹,取次茶深酒薄薄。
所思故人殊未来,悲风为我生绝壑。 -
107.《同刘仲忱舍人先生郑武子饯伯氏赋两篇得圣欢》 宋·王洋
南州本非行路难,年来行客多悲酸。
黄花白酒且今夕,惊风晚日催双翰。
一杯交欢意方属。
四座相顾颜不欢。
如今守边戍不远,政合勉力劝加餐。 -
108.《杂曲歌辞·行路难》 唐·薛能
何处力堪殚,人心险万端。
藏山难测度,暗水自波澜。
对面如千里,回肠似七盘。
已经吴坂困,欲向雁门难。
南北诚须泣,高深不可干。
无因善行止,车辙得平安。 -
109.《客行赠人》 唐·耿湋
旅行虽别路,日暮各思归。
欲下今朝泪,知君亦湿衣。 -
110.《别友人》 唐·长孙佐辅
愁多不忍醒时别,想极还寻静处行。
谁遣同衾又分手,不如行路本无情。 -
111.《行路难》 唐·薛能
何处力堪殚,人心险万端。
藏山难测度,暗水自波澜。
对面如千里,回肠似七盘。
已经吴坂困,欲向雁门难。
南北诚须泣,高深不可干。
无因善行止,车辙得平安。 -
112.《负薪行》 唐·许宣平
负薪朝出卖,沽酒日西归。
路人莫问归何处,穿入白云行翠微。 -
113.《负薪行》 唐·许宣平
负薪朝出卖,沽酒日西归。
路人莫问归何处,穿入白云行翠微。 -
114.《行香子(同前)》 宋·晁补之
归鸟翩翩,楼上黄昏。
黯天气、残照余痕。
曲栏干里,有个愁人。
向不言中,千载事,一年春。
春来似客,春归如云,付楼前、行路双轮。
倾江变酒,举斛为尊,断浮生外,愁千丈,不关身。 -
115.《纪行十首 龟山》 明·张羽
轻舟俯淮流,千里不见山。
披衣起清晓,忽睹青孱颜。
始觉客愁散,顿忘行路艰。
安得策飞筇,一造幽人关。 -
116.《江行秋兴(一作董纪)》 明·金诚
江水悠悠行路长,雁声啼月有微霜。
十年踪迹浑无定,莫更逢人问故乡。 -
117.《江上曲》 明·孙承恩
春雨既过行水滨,江花汀草相鲜新。
牧童歌上前山去,愁杀江天行路人。 -
118.《郊行》 宋·陆游
春郊无处不堪行,满路人家笑语声。
卖剑买牛知盗息,乞浆得酒喜时平。
西村日落川云暝,东岭虹收海气清。
农事方兴戒游惰,为君来往主齐盟。 -
119.《行路难五首》 宋·杨万里
造化小儿不耐闲,阿兄阿姊一似颠。
两手双弄赤白丸,来来去去绕青天。
赤丸才向西山没,白丸又向东山出。
只销三万六千回,雪色少年成皱铁。 -
120.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
春风鸣布谷,天道似劝分。
持饥望路人,谁能颜色温。
笑忆枯鱼说,诙谐老漆园。
湘累不得禄,哀怨写荃荪。
千年涧谷松,惭愧雨露恩。
思为万乘器,顾掩斧凿痕。