-
1.《太白山观雪》 宋·薛嵎
二十里松声,千山雪未晴。
人当绝顶见,吟到此时清。
大地球琳满,空林鸟雀惊。
老僧观物化,无灭亦无生。 -
2.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
3.《赋风花》 宋·何梦桂
玄化浩无极,岂为万物私。
燕坐观物化,荣悴故有时。
春林著寒葩,犹记去年枝。
日暮还复殒,委运不可羁。 -
4.《昔陈北山赵南塘二老各有观物十咏笔力高妙暮》 宋·刘克庄
天不生斯物,将如冻者何。
为谁忙作茧,到底化为蛾。
种至春还育,功于世最多。
香闺不知织,岁岁赐香罗。 -
5.《西斋》 宋·苏轼
西斋深且明,中有六尺床。
病夫朝睡足,危坐觉日长。
昏昏既非醉,踽踽亦非狂。
褰衣竹风下,穆然濯微凉。 -
6.《观物》 宋·丘葵
万物即一物,一物即一身。
妙合气与灵,知觉日以新。
物物为过化,性性为存神。
践形者惟肖,其斯之谓人。 -
7.《致政王殿丞逍遥亭》 宋·黄庭坚
漆园著书五十二,致意最在逍遥游。
後来作者逐音响,百一未必知庄周。
幽人往往泥出处,俗士不可与庄语。
逍遥如何,一蛇一龙。 -
8.《杂诗》 宋·李复
春鸠啄晴屋,露蝉吟高枝。
群物感气动,飞鸣不自知。
冥心观物化,浩劫密推移。
欲从扶桑翁,云间玩阳曦。 -
9.《和沈潜诚崔氏园九尾龟》 宋·李复
天生神物非偶然,此龟不知今几年。
世传一尾直百岁,计应生在晋魏前。
长江不挂豫且网,得来佳处游林泉。
穹然苍甲大如屋,欲负三山翔群仙。 -
10.《蝶恋花》 宋·吕胜己
墙角栽梅分两下。
夹竹穿松,巧傍柴门亚。
不似西湖明月夜。
展开一片江南画。
老子寻芳心已罢。
为爱孤高,结约如莲社。
清静界中观物化。
憧憧门外驰车马。