-
21.《地浯溪读中兴碑》 宋·王炎
日光玉洁元子辞,银钩铁画颜公书。
百金不惮买墨本,摩挲石刻今见之。
猗那清庙久不作,其末变为王黍离。
春秋一经事多贬,鲁颂四篇文无讥。 -
22.《叶自强读书堂》 宋·喻良能
退之宰阳山,暇隙唯读书。
同年大雅姿,文史以为娱。
治剧逾整暇,日与竹素俱。
頫首繙汉晋,高声诵唐虞。 -
23.《陈节妇》 明·王祎
妾生南海涯,窈窕如秋花。
邻娃不识面,千里隔窗纱。
一朝嫁夫婿,共在桐城住,门前有舶船,便欲为商去。
欢好百年身,今年涉两春。 -
24.《示诸儿》 宋·洪咨夔
道大两仪小,身寡万物众,此心能砥柱,斯文即隆栋。
书从羲孔来,字字济世用。
愈穷理逾邃,如探无底洞。 -
25.《汾阴后土祠作》 唐·李適
昔予读旧史,遍睹汉世君。
武皇实稽古,建兹百代勋。
号令垂懋典,旧经备阙文。
西巡历九嶷,舳舻被江滨。 -
26.《汾阴后土祠作》 唐·李適
昔予读旧史,遍睹汉世君。
武皇实稽古,建兹百代勋。
号令垂懋典,旧经备阙文。
西巡历九嶷,舳舻被江滨。 -
27.《读史七首》 宋·于石
世以燔经咎李斯,斯文兴丧岂关渠。
楚人未烈咸阳火,秦府犹存博士书。
吾道不随灰烬冷,残烟空锁帝王居。
独嗟先入收图籍,刀笔区区计亦疏。 -
28.《和陶读《山海经》》 宋·苏轼
谈道鄙俗儒,远自太史走。
仲尼实不死,於圣亦何负。
紫文出吴宫,丹雀本无有。
辽哉广桑君,独显三季后。 -
29.《读书有感》 宋·陆游
洙泗诸生尊所闻,岂容兀者亦中分!焚经竞欲愚黔首,亡史谁能及阙文?吾道固应千古在,几人虚用一生勤?世间倚相何曾乏,会与明时诵典坟。
-
30.《雨夜观史》 宋·陆游
读书雨夜一灯昏,叹息何由起九原?邪正古来观大节,是非死後有公言。
未能剧论希扪虱,且复长歌学叩辕。
它日安知无志士,经过指点放翁门。 -
31.《读史十首 晏婴》 明·高启
一裘身着久经年,禄米分炊几户烟。
尽说大夫能养士,却于尼叟惜封田。 -
32.《奉和御製读五代周史》 宋·夏竦
文懿艰危际,虚心自晏宁。
依违惭问战,间淡贵无刑。
镇俗懲浮躁,尊儒镂典经。
忠诚亏美諡,良足愧幽灵。 -
33.《送伯中弟尉新喻》 宋·楼钥
伯父盛德人,伯中实暮子。
不惟能象贤,气貌亦相似。
幼日读父书,结字得皮髓。
粹然金玉姿,少日期千里。 -
34.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
35.《和丹岩述志》 宋·卫宗武
蠹简鑽研眼欲穿,读书何似夏侯玄。
文传可使纸增价,酒尽何妨尊屡眠。
唾落成珠皆至宝,笔耕有粟胜良田。
席珍尽足埯时聘,经史何劳手更编。 -
36.《酬乡友惠诗》 宋·卫宗武
乃翁不遐遗,招邀至宅里。
芳馨秩俎豆,声歌列纨绮。
寿色窦庭椿,天芬郄枝桂。
皤皤七十叟,义方严教子。 -
37.《用前韵答黄一翁二首》 宋·王炎
豆羹采藜藿,鼎食厌粱肉。
士欲齐得霄,胸次要涵蓄。
我晚颇闻道,宁有慧无福。
外物皆浮云,此道等珠玉。 -
38.《晨兴读书》 宋·宋庠
老病何为者,陵晨缥帙开。
终无经世略,似有著书才。
史记金藏匮,春秋玉作杯。
吾心聊自适,万事已焉哉。 -
39.《讲读春秋彻篇侍宴崇政殿奏御》 宋·宋庠
睿览凝星璧,才儒集露门。
披经穷鲁记,摘句辩尧言。
曩例褒成衮,先猷化启源。
香云收宝袠,甘醑滟慈樽。
饰喜韶音纵,均和玉色温。
史臣叨伟观,炙行愿殚论。 -
40.《读本朝史有感十首》 宋·项安世
愈作唐经还蓄缩,邕知汉事谩喽啰。
假令实录成书了,其奈雍邱问日何。