-
1.《先君守官司醴陵日予尝随先生读书岳麓山法华》 宋·郑刚中
愚翁髫髦昔垂耳,曾向华台借窗几。
小冠短褐随先生,风雨孤灯读经史。
气粗胆大眼无人,拔擢犀象角连齿。
那知物外有沆瀣,但欲书中觅青紫。 -
2.《送沈孝廉读书天屏山》 明·张羽
秋空雨洗千芙蓉,霜树绕谷攒青红。
嗟我欲游不可得,子往毕业兹山中。
念子出身自纨绮,秀如青松茁蒿蓬。
十年奔走铩毛翮,黄金散尽家已空。 -
3.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
4.《冬夜读书》 宋·陆游
挑灯夜读书,油涸意未已;亦知夜既分,未忍舍之起。
人生各有好,吾癖正如此。
所求衣食足,安稳住乡里。
茆屋三四间,充栋贮经史,四傍设几案,坐倦时徙倚。 -
5.《义荣见示禅月山居诗盥读数过六根洒然但余素》 宋·郑刚中
经史何须万卷开,书多言朔反诙谐。
能言正恐迷难出,绝学方知进有阶。
角逐英雄都扫地,留传功业谩磨崖。
若无反照观心术,永堕诸尘万事乖。 -
6.《灯下读书》 宋·陆游
少年喜书策,白首意未足。
幽窗灯一点,乐处超五欲。
而况黄州路,小雨渔村宿。
萧萧蒹葭声,为我洗暑毒。
琅然诵经史,少倦儿为续。
何必效莱公,长夜醉画烛。 -
7.《逍遥四章呈钦之尧夫》 宋·司马光
结发读经史,疲精非一朝。
于今成沪落,所幸得逍遥。
不韪狂心息,难平客气消。
巢林易为足,窃敢比鹪鹩。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
10.《赠李崇义应童子科长歌》 宋·江湘
通经应童科,诗书尤所长。
生儿有如此,族党真有光。
五车举舌端,观者绕回廊。
崭新露头角,志气何坚刚。 -
11.《题书厨上》 明·杨循吉
吾家本市人,南濠居百年。
自我始为士,家无一简编。
辛勤一十载,购求心颇专。
小者虽未备,大者亦略全。 -
12.《此日足可惜赠张籍(愈时在徐籍往谒之辞去作是诗以送)》 唐·韩愈
此日足可惜,此酒不足尝。
舍酒去相语,共分一日光。
念昔未知子,孟君自南方。
自矜有所得,言子有文章。 -
13.《读史》 宋·华岳
史笔如衡须正持,莫教浮涎出无稽。
已成帝业从烹父,未将王师休杀妻。
秦逸号眠为抱虎,刘狂名舞作闻鸡。
麟经削后无全笔,磨玷吾当问白圭。 -
14.《读史》 宋·李覯
子长汉良史,笔锋颇雄刚。
惜哉闻道寡,气志苦不常。
心如虫丝轻,随风东西扬。
一事若可喜,不顾道所长。 -
15.《读后汉逸人传二首》 唐·张谓
子陵没已久,读史思其贤。
谁谓颍阳人,千秋如比肩。
尝闻汉皇帝,曾是旷周旋。
名位苟无心,对君犹可眠。 -
16.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
17.《澹如楼读书》 清·康有为
三年不读南朝史,琐艳浓香久懒熏。
偶有遁逃聊学佛,伤於哀乐遂能文。
忏除绮语从居易,悔作雕虫似子云。
忧患百经未闻道,空阶细雨送斜曛。 -
18.《戏子由》 宋·苏轼
宛丘先生长如丘,宛丘学舍小如舟。
常时低头诵经史,忽然欠伸屋打头。
斜风吹帷雨注面,先生不愧旁人羞。
任従饱死笑方朔,肯为雨立求秦优。 -
19.《陆务观读道书名其斋曰玉笈》 宋·曾几
自生民以来,未有夫子盛。
六经更百代,略不睹疵病。
瞿聃书角立,亦各谈性命。
空门甚宏放,果报骇观听。 -
20.《读杜子美诗》 宋·韩维
寒灯熠熠宵漏长,颠倒图史形劳伤。
取观杜诗尽累纸,坐觉神气来洋洋。
高言大义经比重,往往变化安能常。
壮哉起我不暇寐,满座叹息喧中堂。