-
41.《和林宗简除夜韵余与宗简皆病余而除夜皆赋诗》 宋·陈傅良
穷怀卿相忧,老作儿女悲。
百尔皆妄想,一粲看新诗。
短长总归尽,君阅古盛衰。
煌煌五侯家,宽作数世期。
经史或不读,名字亦奚为。
茂对乾三阳,静养月一规。 -
42.《次韵陶几道观洪积仁诗编》 宋·陈棣
令尹韬潜藏六龟,逸韵长忧儿辈知。
剡藤敲水琢玉板,月兔脱颍供毛锥。
冥搜岂但梦春草,招隐昔尝吟桂枝。
江山骏奔来笔下,疑有神助非人为。 -
43.《读史偶题》 宋·陈宓
长孺濮阳人,十世士于卫。
矫制发仓廪,河内被恩霈。
辞令守东海,卧阁动经岁。
田蚡与卫青,未尝屈其贵。 -
44.《生日病腹疾书事》 宋·方回
今年六十二,弃官八年矣。
生世业已休,来日凜无几。
孰谓尝作郡,旦暮窘薪米。
少时颇豪宕,晚乃穷如此。 -
45.《读史六首》 宋·陆文圭
旷怀雅思人人有,济世经邦事事无。
终日醉眠呼不醒,明朝典午代当涂。 -
46.《示衢子》 宋·于石
我学三十年,巧不能胜拙。
汝年今弱冠,慎勿虚岁月。
何必千里师,而后可受业。
何必万卷书,而后称博洽。 -
47.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
48.《乞校正陆贽奏议进御札子》 宋·苏轼
臣等猥以空疏,备员讲读。
圣明天纵,学问日新。
臣等才有限而道无穷,心欲言而口不逮,以此自愧,莫知所为。
窃谓人臣之纳忠,譬如医者之用药,药虽进于医手,方多传于古人。 -
49.《入都》 清·李鸿章
其一
丈夫只手把吴钩,意气高于百尺楼。
一万年来谁著史,三千里外欲封侯。
定将捷足随途骥,那有闲情逐水鸥。 -
50.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
51.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
52.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
53.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫。
茫然无心想。
散发不冠带。
行歌南陌上。 -
54.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
55.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。 -
56.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
57.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
58.《又和题(一首)》 明·周永年
听说图中风物美,但读长歌已狂喜。
乔木清川数里间,尺幅都收到曲几。
前有老杜后大苏,能以诗章当画史。
二歌三读转兴怀,少陵眉山相比拟。 -
59.《侄阿钟觅字与诗》 宋·姚勉
阿钟五岁已大奇,从我觅字与觅诗。
栗梨不爱爱纸笔,此意岂是寻常儿。
吟诗写字非难事,字画是心诗是志。
器量充周志气宏,劲笔雄辞皆极致。 -
60.《题异兽图》 明·归有光
昔年曾读《山海经》,所称怪兽多异名。
仲尼删书述禹贡,九州无过万里程。
抟木青羌何以至,伯益所疏疑非真。
西旅底贡召公惧,作书训戒尤谆谆。