-
1.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
时再点弓手,老幼俱集。
大雨甚寒,道死者百余人。
自壤河至昆阳老牛陂,僵尸相继。
汝坟贫家女,行哭音凄怆。 -
2.《汝坟贫女》 宋·梅尧臣
汝坟贫家女,行哭音凄怆。
自言有老父,孤独无丁壮。
郡吏来何暴,官家不敢抗。
督遣勿稽留,龙钟去携杖。 -
3.《林卿见访食槟榔而醉明日示诗次韵一首》 宋·刘克庄
壮于蒳子大于榛,咀嚼全胜曲蘖春。
俚俗相传祛瘴厉,方书或谓健脾神。
素知鲸量安能醉,但取鸡心未必真。
一笑何妨玉山倒,贫家幸自有苔茵。 -
4.《家有小园比他处果蓏倍登或问郑子何术致此告》 宋·郑刚中
吾闻县官渔海鱼不出,捐以予民鱼乃复。
天之生物岂无意,殆欲怜贫补不足。
吾家元无二顷田,卒岁何人分半菽。
小园自幸有馀地,背负经书力锄斸。 -
5.《三子以食贫困藜藿为诗以勉之》 宋·石介
吾世本寒贱,吾身守贫约。
家徒立四壁,无田负城郭。
终岁服一衣,无装贮囊橐。
吾虽得一官,官微月俸薄。 -
6.《秋兴》 宋·苏泂
秋高朔马肥,壮士多感激。
起看天宇空,万物尽阴黑。
连年稍艰食,所至多盗贼。
人情有驯致,世或尚姑息。 -
7.《老人生旦》 宋·陈文蔚
人生富贵多繁华,每遇诞日张绮罗。
高堂宾从拥朱紫,金尊捧欢倾流霞。
青春未暮神仙醉,舞腰回雪皓齿歌。
难逢乐事买欢笑,千金不惜如泥沙。 -
8.《初夏同桑甥世昌过邻家》 宋·陆游
空谷旧生涯,萧条只自嗟。
妻馋嗔护笋,儿病失浇花。
赤米老能饱,浊醪贫可赊。
徵科幸差简,扶杖过邻家。 -
9.《夏秋积雨岁用大祲长言纪实》 宋·卫宗武
四月五月淫涝积,噬啮丘垤吞原隰。
匪惟为沼荡为陂,万顷秧云泯无迹。
攒雅联尾空飞翻,化鳌为城难障塞。
五湖三泖俗贯通,当接重江势洄潏。 -
10.《邀肇庆府卓司法》 宋·曾丰
吾性太率故多可,吾调太僻故寡和。
门前蒲屦率所招,榻上尘生僻之过。
生平交际二者间,燕处官居长若个。
斗升新幸饱自聊,朱墨素慵闲亦颇。 -
11.《青冢》 唐·白居易
上有饥鹰号,下有枯蓬走。
茫茫边雪里,一掬沙培塿.
传是昭君墓,埋闭蛾眉久。
凝脂化为泥,铅黛复何有。 -
12.《和何长官六言次韵》 宋·苏轼
作邑君真伯厚,去官我岂曼容。
一廛愿托仁政,六字难赓变风。
五噫已出东洛,三复愿比南容。
学道未従潘盎,(南海谓狂为盎,潘近世得道者也。 -
13.《寄子虡》 宋·陆游
老自安故乡,况复触罪罟;五年三奉祠,每请幸听许。
贫家似破屋,随事且撑拄,虽殊乞墦肉,已近掘野鼠。
平生胆力薄,不敢犯张禹。
有时一言失,恐惧气如缕。 -
14.《在告家居》 宋·张耒
朝日入寒屋,春风已复来。
老子朝睡足,悠然有好怀。
冬温抱微疾,亦不禁酒杯。
悠悠三酌后,径使牢愁开。 -
15.《送唐觐》 宋·苏辙
溪上幽居少四邻,西家幸有著书人。
经年食菜谁怜瘦,终日题诗自不贫。
身在江湖钓竿地,心驰兰会战车尘。
此行便有飞腾处,笑杀年来老病身。
〈唐君常欲为陕西官,慨然有功名之志。
〉 -
16.《和宋永兄罢官还家途中见寄四绝》 宋·黄公度
知稼堂中一味闲,卷帘终日卧看山。
虽无微禄供贫病,幸有新诗伴往还。 -
17.《士贵要予赋水轮因广之幸率介卿同作兼呈郭宰》 宋·李处权
吴侬踏车茧盈足,用力多而见功少。
江南水轮不假人,智者创物真大巧。
一轮十筒挹且注,循环下上无时了。
四山开闢中沃壤,万顷秧齐绿云绕。 -
18.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
19.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
20.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。