-
21.《贫居即事》 宋·陆游
地偏人罕到,秋晚日犹长。
病去筇枝赘,家贫菜粥香。
流泉通药垄,积雨润书囊。
欲谱幽居事,疏慵久未遑。 -
22.《贫居即事》 宋·陆游
月黑枭鸣树,灯残鼠穴墙。
床空围纸被,室静爇枫香。
不恨言伤直,惟忧欲败刚。
回头顾名利,百世永相忘。 -
23.《杂兴十首以贫坚志士节病长高人情为韵》 宋·陆游
君子尚大节,又甚恶不情,鲁连故可人,用意终近名。
千载高夷齐,采薇忘其生,周公述易象,所以贵幽贞。
去圣虽已远,江左见渊明;我读饮酒诗,朱弦有遗声。
杂兴又此身漂荡等流槎,陋巷无心长草莱,柴门偶自不曾开。 -
24.《贫病》 宋·陆游
贫至今年剧,真无地置锥。
判愁停贳酒,忍病罢迎医。
性嬾非关老,天穷岂坐诗?秋风还欲到,便可数期颐。 -
25.《贫居》 宋·陆游
囊空如客路,屋窄似僧寮。
得饭多菰米,烹蔬半药苗。
草生初失径,笋放欲干霄。
不道弓旌误,虞人自畏招。 -
26.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
劲风东北来,茆屋吹欲裂。
出门有奇观,湖上千峰雪。
日高炊未具,岁晚衣百结。
士岂无一长,所要全大节。 -
27.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
镜湖有隐者,莫知何许人。
出与风月游,居与猿鸟邻。
似生结绳代,或是葛天民。
我欲往从之,烟波浩无津。 -
28.《贫病戏书》 宋·陆游
得米还忧无束薪,今年真欲甑生尘。
椎奴跣婢皆辞去,始觉卢仝未苦贫。 -
29.《贫女吟四首》 宋·文天祥
巧梳手欲冰,小颦为寒怯。
有时衿肘露,颇与雪争洁。 -
30.《世弼惠诗求舜泉辄欲以长安酥共泛一杯次韵戏》 宋·黄庭坚
寒齑薄饭留佳客,蠹简残编作近邻。
避地梁鸿真好学,著书扬子未全贫。
玉酥链得三危露,石火烧成一片春。
沙鼎探汤供卯饮,不忧问字绝无人。 -
31.《贫病》 宋·刘克庄
默默守柴荆,人间事颇更。
病方知养性,贫始欲谋生。
尚有狂奴态,元无老婢声。
迩来尘虑尽,勿怪小诗清。 -
32.《贫士行》 宋·文同
侧身入穷阎,跼影守环堵。
日高齿未嚼,风劲骭犹露。
胡为迫冻饿,此道吾所素。
出每驾鸡栖,归仍伏龙具。 -
33.《谨和老人欲还故庐》 宋·洪咨夔
飕飕破屋小青裯客枕频年寄道周。
行止非人真可笑,穷通有命尚何愁。
春风旧垒双飞燕,宿雨新巢百拙鸠。
信是还家贫亦好,德人何处不天游。 -
34.《暇日约诸友生饭於石泉以讲居贫这策枢密富丈》 宋·李弥逊
广文负才名,闭户从莫干。
长安不肯近,讵肯卑小官。
爨无欲清人,日昃未及餐。
借书纷满席,不顾坐客寒。
欺人抱长饥,我辈亦厚颜。
可当置君侧,用表贤士关。 -
35.《暇日约诸友生饭於石泉以讲居贫这策枢密富丈》 宋·李弥逊
枢君有美子,酷爱柳柳州。
作诗陋元白,欲拟晋魏俦。
情知鸾凤穴,不宿燕雀流。
简编正在目,冠冕奚足忧。
传家一经力,造物行见酬。
江蓠珉中芷,终当荐灵修。 -
36.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
我爱徐孺子,高名满江干。
众人皆欲仕,乃独耻为官。
曾不惮辛苦,负耒营一餐。
清节映千古,至今闻者寒。
洪井有祠宇,我尝瞻其颜。
不觉愧汗下,竟归长掩关。 -
37.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
光景如春花,身世似秋蓬。
渊明洞此理,养拙不求工。
上独思四皓,下独友两龚。
出处呻或异,心迹亦略同。
安贫抱全节,虽穷亦如通。
九原傥可作,我欲以身从。 -
38.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
39.《饭后独立寺门颇见摇落之境欲收以诗大费弹压》 宋·赵蕃
起望若有得,欲言殊费辞。
冥搜累肝肾,凝想见须眉。
此乐谁能愈,虽贫自勿疑。
是身宁大谬,无事及诸儿。 -
40.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
为人非外铄,己与物同之。
私欲阴霾蔽,良心日月亏。
若能无窒碍,底用苦思惟。
天理浑然处,吾生自有涯。