-
41.《梦放翁为予作贫乐斋扁诚斋许画斋壁予本无是》 宋·方岳
晴窗欲晓鸟声春,唤起藜床入定身。
老去不知三月暮,梦中亲见两诗人。 -
42.《贫游》 宋·董嗣杲
厄贫作客嗟不辰,栖危更觉怀家频。
接泥渡头漫簇云,飞雪成块打倒人。
隔江黄梅山嶙峋,莫障疆场风沙尘。
巴河未放船出津,岁晚客子多苦辛。 -
43.《生朝无以自慰作留贫荐一杯》 宋·王炎
私居饭半菽,官舍食无肉。
何用太清生,囊无一钱蓄。
人言骨相寒,有智不如福。
贫者轻于叶,富者重如玉。 -
44.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
贫贱如故旧,少壮即相依,中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。
不如行其素,辛苦耐寒饥。
人生系天运,何用发深悲。 -
45.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
中年涉事熟,欲学唾面娄。
逡巡避少年,起秽不敢酬。
旁人吁已甚,自喜计虑周。
微劳消厚疚,浅辱胜深忧。
从知为下安,处上反无俦。
人生各有志,勇懦从所求。 -
46.《拟咏贫士七首》 宋·方回
陶渔起畎亩,在野贤无遗。
世岂有贫士,贫民且无之。
鳏寡不敢侮,俊乂斯可知。
末季尚贪欲,高位多穷奇。
有如元恺者,岂不寒与饥。
寒饥士之常,苍生良足悲。 -
47.《拟咏贫士七首》 宋·方回
生不逢尧舜,夜歌齐国门。
短布适至骭,顾此何足言。
得无慕反坫,颇欲致饱温。
区区霸者佐,治躬乏本原。
易地可禹稷,独许陋巷颜。
管卑况彼宁,人品当尔论。 -
48.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
弱冠至休致,日须成一诗。
贫犹常饮客,老幸不招医。
节欲无真病,轻财似太痴。
此吟得佳句,新买早梅枝。 -
49.《吴必显欲远出谒故旧愬情悃赋二章赞其行》 宋·曾丰
贫宁少壮贫,贫老却难禁。
儿女婚姻逼,风霜疾病侵。
令渠常白眼,见子亦寒心。
况是旧相识,人人义断金。 -
50.《猛虎行》 唐·李白
朝作猛虎行,暮作猛虎吟。
肠断非关陇头水,泪下不为雍门琴。
旌旗缤纷两河道,战鼓惊山欲倾倒。
秦人半作燕地囚,胡马翻衔洛阳草。 -
51.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
52.《杂曲歌辞·出门行二首》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
53.《杂曲歌辞·长干行》 唐·张潮
婿贫如珠玉,婿富如埃尘。
贫时不忘旧,富贵多宠新。
妾本富家女,与君为偶匹。
惠好一何深,中门不曾出。 -
54.《句》 唐·王绩
琴曲唯留古,书多半是经。
(见《周氏涉笔》)
横裁桑节杖,直剪竹皮巾。
鹤警琴亭夜,莺啼酒瓮春。 -
55.《咏怀古意上裴侍郎》 唐·骆宾王
三十二馀罢,鬓是潘安仁。
四十九仍入,年非朱买臣。
纵横愁系越,坎壈倦游秦。
出笼穷短翮,委辙涸枯鳞。 -
56.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
57.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
58.《江风行(一作长干行)》 唐·张潮
婿贫如珠玉,婿富如埃尘。
贫时不忘旧,富日多宠新。
妾本富家女,与君为偶匹。
惠好一何深,中门不曾出。 -
59.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
60.《河南严尹弟见宿弊庐访别人赋十韵》 唐·王维
上客能论道,吾生学养蒙。
贫交世情外,才子古人中。
冠上方簪豸,车边已画熊。
拂衣迎五马,垂手凭双童。