-
1.《宴清都·秋感》 宋·吴文英
万里关河眼。
愁凝处,渺渺残照红敛。
天低远树,潮分断港,路回淮甸。
吟鞭又指孤店。 -
2.《日诗》 宋·宋太祖
欲出未出光辣达,千山万山如火发。
须臾走向天上来,逐却残星却赶月。 -
3.《杨柳枝(淡月)》 宋·王质
惯得娇云赶不开。
去还来。
淡光无可照楼台。
且停杯。
薄雨疏疏时几点,洒浮埃。
卖花未上担儿抬。
听他催。 -
4.《酹江月》 元·刘处玄
厌居人世,似孤云飘逸,鹤升霄汉。
自在无拘空外去,撒手直超彼岸。
到处为家,琴书为伴,信笔闲吟叹。
洞天高卧,任他人笑懒慢。 -
5.《卜算子·赶退日中鸟》 元·王哲
赶退日中鸟,捉取月中兔。
便著晶光覆了身,金马住。
方是重阳做。
交位显真功,换质成真趣。
到此还知自在游,玉马去。
走入云霞路。 -
6.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
7.《贺新郎(送易子炎运干之任)》 宋·姚勉
冷眼三边处。
喜舍人、水滨跃马,上京西路。
三国英雄千载矣,开胜依然如故。
这勋业、向谁分付。 -
8.《华阳吟三十首》 宋·白玉蟾
一泓神水满华池,夜夜池边白雪飞。
一里有人擒玉兔,赶教明月上寒枝。 -
9.《日诗》 宋·赵匡胤
欲出未出光辣达,千山万山如火发。
须臾走向天上来,逐却残星赶却月。 -
10.《明发栖隐寺》 宋·杨万里
木鱼一叫众僧聚,老夫登车欲前去。
仰头见天俯见路,明明是昼不是暮。
如何今晨天地间,咄咄怪事满眼前。
将为是夜著,月轮已没星都落。