-
1.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
珠玉嫌轻衒,深藏意自佳。
不归胡贾手,却入褐夫怀。
宽博宁儒戏,从容与道偕。
用之荐郊庙,舍则媚渊崖。
龙起惊空藏,虹来贯小斋。
平生不求售,非为价难谐。 -
2.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
3.《送刘师服》 唐·韩愈
夏半阴气始,淅然云景秋。
蝉声入客耳,惊起不可留。
草草具盘馔,不待酒献酬。
士生为名累,有似鱼中钩。
赍材入市卖,贵者恒难售。
岂不畏憔悴,为功忌中休。
勉哉耘其业,以待岁晚收。 -
4.《送刘师服》 唐·韩愈
夏半阴气始,淅然云景秋。
蝉声入客耳,惊起不可留。
草草具盘馔,不待酒献酬。
士生为名累,有似鱼中钩。
赍材入市卖,贵者恒难售。
岂不畏憔悴,为功忌中休。
勉哉耘其业,以待岁晚收。 -
5.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
8.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
9.《卖柑者言》 明·刘基
杭有卖果者,善藏柑,涉寒暑不溃。
出之烨然,玉质而金色。
置于市,贾十倍,人争鬻之。
予贸得其一,剖之,如有烟扑口鼻,视其中,则干若败絮。 -
10.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
11.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
12.《志怪》 宋·陈古遇
沉沉万仞渊,下有骊龙珠。
佩之寿松乔,售之富侔都。
贪夫临渊羡,重利轻微躯。
百金不龟药,千金水犀珠。 -
13.《题宁国院十全堂》 宋·方洵武
卢扁不世出,死生非在人。
草木孕妙理,金玉潜至神。
用之固有序,品制非君臣。
世之挟术者,不啻空中尘。 -
14.《书叹》 宋·黄宏
文章关气运,要与理乱符。
谁知周赧末,犹胜秦皇初。
向来五星聚,奎躔遂华敷。
南北起周召,东西拟欧苏。 -
15.《耳耳》 宋·柯芝
耳耳非佳语,陆陆难为颜。
我生胡不淑,多戚长鲜欢。
摇落复已绿,春风满江干。
最灵起予兴,欲言骨肉酸。 -
16.《谢刘潜夫寄示诗卷》 宋·赵立夫
坑灰冷秦久,刀笔起汉旧。
典谟慨已远,赋颂纷相授。
调律起建安,沿流及元佑。
上下二千载,统脉如线溜。 -
17.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
18.《夜雪有怀范玉厓叔中朱沧洲孟辩》 明·吴哲
江南地薄雪并寒,缘江矮屋茅复单。
析薪束缊空燎眼,春阳不暖先生槃。
田家利酤常苦酸,东家垆头量子宽。
山公八斗焉足醉,少须暂解双眉菆。 -
19.《新凉书怀》 宋·陆游
药物扶持病少苏,残年不恨老菰芦。
潦收溪椴鱼争售,岁乐村场酒易沽。
无日桤林无坠叶,有时燕户有新雏。
秋风剩起扁舟兴,安得州家复镜湖。 -
20.《黄鸦吟》 宋·陆游
嗟哉黄鸦一何陋!性喜隐翳藏荒囿。
烟深翅重飞不起,鸣声谷谷知雨候。
夜与妖鵩群,又似恶白昼。
羽毛不足辱弹射,滋味不足登俎豆。