-
1.《亭西墙下伊渠水中置石激流潺湲成韵颇有幽趣以诗记之》 唐·白居易
嵌巉嵩石峭,皎洁伊流清。
立为远峰势,激作寒玉声。
夹岸罗密树,面滩开小亭。
忽疑严子濑,流入洛阳城。 -
2.《酬乐天早春闲游西湖,颇多野趣,恨不得与微》 未知·未知
以成酬答。
末章亦未暇诚,则势使之然,亦欲粗为恬养之赠耳】
元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。 -
3.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
4.《半江遇风涛其势危甚晚示同舟》 宋·赵蕃
言归固多欣,值险辄大怖。
方趋顺风捷,忽与奔涛遇。
得非蛟龙争,无乃雷霆怒。
我舟仅如掌,我命且如缕。 -
5.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
6.《入崖口五渡寄李適》 唐·宋之问
抱琴登绝壑,伐木溯清川。
路极意谓尽,势回趣转绵。
人远草木秀,山深云景鲜。
余负海峤情,自昔微尚然。 -
7.《彭蠡湖中望庐山》 唐·孟浩然
太虚生月晕,舟子知天风。
挂席候明发,渺漫平湖中。
中流见匡阜,势压九江雄。
黯黮凝黛色,峥嵘当曙空。 -
8.《怀素上人草书歌》 唐·任华
吾尝好奇,古来草圣无不知。
岂不知右军与献之,虽有壮丽之骨,恨无狂逸之姿。
中间张长史, -
9.《题段上人院壁画古松》 唐·朱湾
石上盘古根,谓言天生有。
安知草木性,变在画师手。
阴深方丈间,直趣幽且闲。
木纹离披势搓捽, -
10.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
11.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
12.《表夏十首》 唐·元稹
夏风多暖暖,树木有繁阴。
新笋紫长短,早樱红浅深。
烟花云幕重,榴艳朝景侵。
华实各自好,讵云芳意沉。 -
13.《想东游五十韵》 唐·白居易
海内时无事,江南岁有秋。
生民皆乐业,地主尽贤侯。
郊静销戎马,城高逼斗牛。
平河七百里,沃壤二三州。 -
14.《想东游五十韵》 唐·白居易
海内时无事,江南岁有秋。
生民皆乐业,地主尽贤侯。
郊静销戎马,城高逼斗牛。
平河七百里,沃壤二三州。 -
15.《越亭二十韵》 唐·元晦
乏才叨八使,徇禄非三顾。
南服颁诏条,东林证迷误。
未闻述职效,偶脱嚣烦趣。
激水浚坳塘,缘崖欹磴步。 -
16.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
17.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
18.《过天门山怀友》 唐·吴筠
举帆遇风劲,逸势如飞奔。
缥缈凌烟波,崩腾走川原。
两山夹沧江,豁尔开天门。
须臾轻舟远,想象孤屿存。
归路日已近,怡然慰心魂。
所经多奇趣,待与吾友论。
一日如三秋,相思意弥敦。 -
19.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
20.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。