-
1.《出郊再用韵赋三解》 宋·吴潜
见说蓬瀛上界连,谁知只在眼眼前。
但须牢踏脚根地,更要放开心里天。
世事可怜旋磨蚁,人情争慕集冠蝉。
若教禁脔曾知味,不似鱼羹饭泰然。 -
2.《和康叔探梅韵三首》 宋·袁说友
寻梅著语乐清閒,已觉孤山气象还。
未办轻舟行百里,也须踏脚法华山。 -
3.《踏莎行·葱草身才》 宋·申二官人
葱草身才、灯心脚手。
闲时与蝶花间走。
有时跌倒屋檐头,蜘蛛网里翻筋斗。
水马驰来,藕丝缠就。
鹅毛般上三杯酒。
等闲试把秤儿秤,平盘分上何曾有。 -
4.《戏赠脚婆》 宋·范成大
日满东窗照被堆,宿窗犹自暖如煨。
尺三汗脚君休笑,曾踏鞾霜待漏来。 -
5.《踏歌行》 明·高启
香尘和露踏成泥,花下风寒鬓脚低。
夜静高楼有人听,起头一句唱教齐。 -
6.《踏莎行·大道无名》 元·王哲
大道无名,害风有作。
踏莎行里成欢乐。
因缘脚脚修练成,莲花步步相随著。
透出清泉,上冲碧落。
成雯结盖须磅礴。
外馨接引好辉光,内明 -
7.《踏莎行 赠友人》 元·王哲
一点灵明,两条坦路。
怎生下手如何做。
好教稽首上天堂,莫令失脚游阴府。
日转金鸟,月生玉兔。
森罗万象同躔度。
劝君休要泥长生,时时 -
8.《踏莎行 别道友游白鹿观》 元·王哲
要吹灯,中有作。
离暂别休疑却。
游白鹿观头看,前便是成行脚。
要归来,霄为约。
丝不断真嬉谑。
诚语朴决重欢,间紧把猿儿缚。 -
9.《杂曲歌辞·长安少年行十首》 唐·李廓
金紫少年郎,绕街鞍马光。
身从左中尉,官属右春坊。
刬戴扬州帽,重熏异国香。
垂鞭踏青草,来去杏园芳。 -
10.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
11.《露青竹杖歌》 唐·顾况
鲜于仲通正当年,章仇兼琼在蜀川。
约束蜀儿采马鞭,蜀儿采鞭不敢眠。
横截斜飞飞鸟边,绳桥夜上层崖颠。 -
12.《杜秀才画立走水牛歌》 唐·顾况
昆仑儿,骑白象,时时锁著师子项。
奚奴跨马不搭鞍,立走水牛惊汉官。
江村小儿好夸骋,脚踏牛头上牛领。 -
13.《田侍郎归镇(一作上魏博田侍中八首)》 唐·王建
去处长将决胜筹,回回身在阵前头。
贼城破后先锋入,看著红妆不敢收。
熨帖朝衣抛战袍,夔龙班里侍中高。
对时先奏牙间将,次第天恩与节旄。 -
14.《济源寒食》 唐·孟郊
风巢袅袅春鸦鸦,无子老人仰面嗟。
柳弓苇箭觑不见,高红远绿劳相遮。
女婵童子黄短短,耳中闻人惜春晚。
逃蜂匿蝶踏地来,抛却斋糜一瓷碗。 -
15.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
16.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
17.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
18.《读经》 唐·孟郊
垂老抱佛脚,教妻读黄经。
经黄名小品,一纸千明星。
曾读大般若,细感肸蚃听。
当时把斋中,方寸抱万灵。 -
19.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
20.《读经》 唐·孟郊
垂老抱佛脚,教妻读黄经。
经黄名小品,一纸千明星。
曾读大般若,细感肸蚃听。
当时把斋中,方寸抱万灵。