-
181.《张德夫园亭八咏·梅隐》 宋·王炎
闻君家有十亩园,竹逾万个花亦繁。
门楣大字扁梅隐,要与梅兄同岁寒。
问君小隐亦何好,脚踏风波身易老。
花虽不语解笑人,似隐又非何草草。 -
182.《点绛唇·可惜娇儿》 元·王哲
可惜娇儿,惺惺伶俐聪明作。
灵台廓。
圆明光烁。
我许蓬莱约。
断却麻绳,正好修丹药。
如今却。
买条铜索。
缚住踏云脚。 -
183.《刮鼓社》 元·王哲
刮鼓社,这刮鼓本是仙家乐。
见个灵童,於中傻俏,自然能做作。
长长把玉绳辉霍。
金花一朵头边烁。 -
184.《酹江月》 元·侯善渊
初心奉道,望功高、仙举超腾碧落。
岁久年深心反复,不觉情迷萦缚。
伏虎铜绳,降龙铁索,系住踏云脚。
难为出路,永沉千丈寥壑。 -
185.《木兰花慢 赋白莲和王西溪》 元·王恽
爱玉华仙供,偶移影,下瑶池。
怅野渚苍烟,结根非所,繁*争欺。
风清月寒半坠,道无情、有恨欲谁知。
罗袜凌波微步,淡香高韵幽姿。 -
186.《夜行偶成》 宋·陈藻
脚踏横塘外氏村,忽瞻北极动归魂。
贫姑生理凋零尽,八十无儿住此门。 -
187.《集杜句为老母寿三首》 宋·项安世
玄圃苍洲莽空阔,安得赤脚踏层冰。
秦城楼阁莺花里,南极老人自有星。 -
188.《题王无邪九华图》 宋·章甫
云锦仙翁人不识,多生九华茹芝客。
少年登览妙形容,三十七峰俱改色。
手捉高士淡墨图,烟云到处随卷舒。
珠玑衮衮入题咏,缣素往往争临摹。
雪潭四时溅飞雪,叹我幻躯方病渴。
何由得共山中人,脚踏寒流弄明月。 -
189.《题怀秀堂》 宋·裘万顷
莫教满地长莓苔,杖屦从今日日来。
曲径要随松巷转。
柴门须对石桥开。
墙头花木因时种,案上图书任意堆。
幸有林泉可投老,忍将双脚踏尘埃。 -
190.《纳凉》 宋·林景熙
黄卷无端作睡媒,火云万朵郁崔嵬。
暑如酷吏何当去,薰自重华知几来。
脚踏层冰思远壑,手遮赤日厌飞埃。
披襟坐石不能夜,忽听南山起怒雷。 -
191.《古歙道中》 宋·艾性夫
叠翠峰前听踏歌,十年脚债又经过。
长因买砚迂途远,每为看山费日多。
别渚清流团宿鹭,小桥红影动秋荷。
新安夫子知何在,满目祠亭锁薜萝。 -
192.《内阖钱公宠惠高丽扇以梅州大纸报之仍赋诗》 宋·孔武仲
昨夜秋风来户庭,残灯闪灭微凉生。
得公团扇未及用,挂向空堂神骨清。
但将远趣醒耳目,不独暑月排歊蒸。
惭当厚意无以报,前诗空说玖与琼。 -
193.《读苏武传》 宋·陈杰
伸脚踏沙迹,开口吃汉天。
见天不见雪,况辨雪与毡。
环观不敢杀,谓是不死仙。
汉庭方求不死该,方士取露和玉屑,何如老臣毡夹雪。 -
194.《大窖齧旃》 宋·陈杰
伸脚踏胡地,开口吃汉天。
见天不见雪,况辨雪与旃。
胡人不敢杀,谓是不死仙。
汉庭方求不死诀,方士取露和玉屑,何如老臣旃夹雪。 -
195.《咏史下·范粲》 宋·陈普
半生脚不踏晋土,有翼还须飞上天。
好遣竹林诸放达,谈庄说老寝车前。 -
196.《途叶二绝》 宋·杜范
脚踏京尘动数旬,归途又复见书云。
群阴已放阳来复,看取新年别有春。 -
197.《别宇文季蒙》 宋·郭印
调羹休羡最南枝,国香继踵开酴醿。
先容岂藉早梅力,到了自结东君知。
孤芳缭绕春虽晚,典型题在黄金盏。
一家风骨端不凡,故使天公独青眼。 -
198.《冬夜即事》 宋·黄庚
独寝书窗下,其如寒夜何。
头边枕黄妳,脚底踏汤婆。
纸帐梅花暖,布衾春意多。
道人无妄想,梦不到南柯。 -
199.《临江郡斋邀凉亭分韵得居字》 宋·彭龟年
子猷犹爱竹,爱竹意已疏。
著脚踏危机,肉相元未除。
要识竹情性,顾我求其初。
是中傥虚明,处处我与居。 -
200.《言法华赞》 宋·释法薰
脚踏木履,手指虚空。
法华三昧,舌本玲珑。
连书十三,如虫蚀木。
引得一类邪徒,至今胡卜乱卜。