-
221.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心空月高,发白雪饶。
气吞百川兮其口如海,浪卷万里兮其舌翻潮。
一句直指,三乘独超。
忽雷破蛰起平地,赤脚踏虹登九霄。
影草笑无术,烂柯知有樵。 -
222.《谢通讲师五偈》 宋·释正觉
慰心佛氏未萧条,卓卓缁林有俊髦。
知见香熏舌本别,名言垢净眼棱高。
锦云脚踏冷修月,仙峤牵颓閒钓鳌。
良遂肯从麻谷后,声光矫矫壮吾曹。 -
223.《与因典座》 宋·释正觉
胸中行脚事分明,亲见芙蓉缀晚英。
黑马踏霜元不迹,白鱼吹水了无声。
投机曾弄无须锁,出手相扶折脚铛。
去米去沙还未可,要须偏正竝头行。 -
224.《超然居士得得问道於宝峰祥祥师且欲归歌长篇》 宋·释正觉
门门通彻长安道,信手拈来还恰好。
脚跟踏著赵州关,丈六金身一茎草。
我初相会个中人,法法圆通见怀抱。
杖屦追随来道场,不学痴禅事关扫。 -
225.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
头顶天,脚踏地。
闻鼓声上来,减多少意气。
他杀不如自杀,参他不如参已。
森罗万像,是汝诸人知识。
森罗万像,是汝诸人自己。
堪笑嵩册破灶堕,既是泥土合成,又要破也堕也。 -
226.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
头顶天,脚踏地。
开口吃饭,鼻孔出气。
死尽活,活尽死。
百尺竿头更进一步,未梦见衲僧巴鼻。
达磨迢迢西来,葱岭迢迢归去。 -
227.《题王任所藏林逋索句图》 宋·舒岳祥
隐几何思此意微,鹤眠未熟觑吟机。
踞炉炙脚童全野,应是前村踏雪归。 -
228.《永康虎头山》 宋·孙应时
去年东上虎头滩,今年西踏虎头山。
定无万里封侯相,且复两川行脚还。
眼中金马碧鸡路,坐上铜梁玉壘关。
丈夫万事付前定,长啸往来天地间。 -
229.《沧洲阁集句二首》 宋·王阮
洲岛骤回合,冥冥菰蒲中。
清流中落乌,遵渚有归鸿。
水作青罗带,脚踏赤鯶公。
蓬莱虽辽绝,长啸激清风。 -
230.《石涧》 宋·王洋
帝令银汉推馀泽,不与人间较刀尺。
剪绡为练课天孙,溅溜成文照东壁。
我疑蒲城鬼神入,脚踏飞车翻霹雳。
怒当十倍缚王离,瓦震三军开许历。 -
231.《追和东坡次蔡郎中游湖韵》 宋·于石
昔年著脚穷深幽,藕花十里烟波秋。
骑驴踏月杨柳市,买舟听雨菰蒲洲。
酒楼倚天沸歌管,繁华转眼如云浮。
山川悠悠尚如昨,岁月匆匆不可留。
君不见钱唐江上潮,早潮生兮晚潮落,滔滔东去何时休。 -
232.《一室》 宋·喻良能
阴阳一室冷兢兢,燕坐何曾病郁蒸。
只拟纶巾持羽扇,未须赤脚踏层冰。
满盘碧玉初投箸,一榻清风更曲肱。
扫地焚香凉到骨,疏帘何处欲挥蝇。 -
233.《和南伯山行韵二首》 宋·袁说友
千峰踏尽又层坡。
冠染征尘不暇峨。
佳处赏心惟酒尔,愁时引睡奈诗何。
憩亭尚远日先书,脚力力穷山更多。
白发对山聊自醉,如公自富郢中歌。 -
234.《过忠州酆都观》 宋·袁说友
古柏修篁万木颠,盘山百折叩真仙。
便疑脚踏如来地,已觉身游洞府天。
空翠遐观浮海日,偃云时汲濯缨泉。
我来只恨无仙骨,未必丹炉不再燃。 -
235.《和罗春伯奉常寄题稽山阁韵》 宋·袁说友
公来只谒自周行,脚踏稽山意远翔。
叠嶂排云烟杳霭,半天得月夜凄凉。
无言可状湖山好,有客来时绵绣张。
底事东吴声价重,螭头椽笔冠文场。 -
236.《饯金使出北关风雨大作》 宋·袁说友
出郭初行十里赊,狂风急雨闹田家。
香粳饱熟云翻浪,荞麦新开雪作花。
浅水半村环野趣,好山一带接京华。
晚来踏尽临平路,风脚全收雨脚斜。 -
237.《题会昌萧帝岩》 宋·曾丰
出门疑浪游,转眼逢杰观。
山斗路将穷,脚欹行大缓。
信筇扪石根,恍若得一间。
鵒谺欲上吞,浑沌疑始判。 -
238.《谢新淦令徐信甫至赣相过》 宋·曾丰
永嘉之重自晋始,积至本朝始多士。
大科异等固其常,文章道德相角掎。
淳熙癸卯徐令君,相逢欲执弟子礼。
聊将舌本吐寸玑,辄自脚跟参万里。 -
239.《豫章上游江中有道观盖尸坚吾游仙之地三首·》 宋·曾丰
净蜕凡身一羽轻,安排两脚踏长鲸。
忽逢一阵风吹送,直溯紫虚凌太清。 -
240.《登会稽蓬莱阁读唐宋士大夫诗》 宋·曾丰
盘盘矫矫卧龙峰,杰阁峥嵘龙腹中。
柱脚下悬危踏软,檐牙高豁巧衔空。
江山互以青相绕,云雾时翻黑自蒙。
物态任呈千百种,倚栏吾自啸清风。