-
1.《经八合坂》 唐·许棠
蹑险入高空,初疑势不穷。
又缘千嶂尽,还共七盘同。
下辨东流水,平随北去鸿。
天然无此道,应免患穷通。 -
2.《同余方叔龚南才纳凉于筠谷竹间题五十六字》 宋·陈文蔚
蹑险扪萝策短藜,翠微深处有幽棲。
风常拂面炎凉变,事不关心得丧齐。
白酒携来云外饮,新诗留向竹间题。
相陪尽日馀清兴,犹自徜徉玩碧溪。 -
3.《泥谿》 唐·王勃
弭棹凌奔壑,低鞭蹑峻岐。
江涛出岸险,峰磴入云危。
溜急船文乱,岩斜骑影移。
水烟笼翠渚,山照落丹崖。
风生蘋浦叶,露泣竹潭枝。
泛水虽云美,劳歌谁复知。 -
4.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
5.《过分水岭》 唐·许棠
陇山高共鸟行齐,瞰险盘空甚蹑梯。
云势崩腾时向背,水声呜咽若东西。
风兼雨气吹人面,石带冰棱碍马蹄。
此去秦川无别路,隔崖穷谷却难迷。 -
6.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
7.《铜柱辞》 唐·李宏皋
招灵铸柱垂英烈,手执干戈征百越。
诞今铸柱庇黔黎,指画风雷开五溪。
五溪之险不足恃,我旅争登若平地。 -
8.《登岘山观李左相石尊联句》 唐·颜真卿
李公登饮处,因石为洼尊。
——颜真卿
人事岁年改,岘山今古存。
——刘全白 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。