-
281.《哭圣俞》 宋·欧阳修
昔逢诗老伊水头,青衫白马渡伊流。
汉声八节响石楼,坐中辞气凌清秋。
一饮百盏不言休,酒酣思逸语更遒。
河南丞相称贤侯,後车日载枚与邹。 -
282.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
283.《薛侯马》 宋·周邦彦
薛侯俊健如生猱,不识中原生土豪。
蛇矛丈八常在手,骆马蕃鞍云锦袍。
往属嫖姚探虎穴,狐鸣萧萧风立发。
短鞯淋血斩将归,夜斲坚冰濡马渴。 -
284.《初见白发示内》 宋·贺铸
安能屈指计封侯,西日东风见白头。
信是色身非我有,若论身外更悠悠。 -
285.《沁园春·阊阖初开》 宋·无名氏
阊阖初开,羽葆来从,斗畔天南。
看长身玉立,精神耿耿,风姿冰冷,琼佩珊珊。
政数龚黄,才称屈宋,君合居其伯仲间。
犹堪庆,早恩沾令子,新著朝冠。 -
286.《和范景仁王景彝殿中杂题三十八首并次韵其二》 宋·梅尧臣
文章老重欲追古,便作帝宫苍桧诗。
青葱玉树传杨子,盘屈洪桃见左思。
龙鳞已爱松身直,珠实还看柏叶垂。
秀木艳丛那可拟,但将霜雪定坚姿。 -
287.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
288.《赋石昌言家五题其五蜀虎图》 宋·梅尧臣
谁谓虎可缚,缚之自有术。
孙生画此系在石,拏绳人立尾垂屈。
坠身怒力欲脱时,顾眄生狞神气出。
江南包氏为最精,毛质虽真猛难匹。
蜀人不敢道知微,知微名重非今日。 -
289.《汝州王制待以长篇劝予复饮酒因谢之》 宋·梅尧臣
前因饮酒多,乃苦伤营卫。
呕血踰数升,几不成病肺。
上念父母老,下念妻儿稚。
不死常抱痾,於身宁自贵。 -
290.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
291.《咏严子陵》 宋·梅尧臣
不顾万乘主,不屈千户侯,手澄百金鱼,身被一羊裘。
借问此何耳,心远忘九州。
青山束寒滩,溅浪惊素鸥。
以之为朋亲,安慕乘华輈。
老氏轻璧马,庄生恶牺牛。
终为蕴石玉,敻古辉岩陬。 -
292.《和日卧疾恭上人来过不及见因以诗答》 宋·梅尧臣
溪上秋雾多,溪居晓寒入。
呼吸遂生痾,呕泄不下粒。
素居江南地,大率皆卑湿。
久从吴土居,气候非所袭。 -
293.《李审言相招与刁景纯周仲章裴如晦冯当世沈文》 宋·梅尧臣
自君命我饮,朝暮雨倾瓦。
城东与城北,大道泥没马。
敢忘主人勤,颠扑困驭者。
众客亦如期,陈肴藉兰若。 -
294.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
295.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
296.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
297.《刑曹再赋二绝句弥佳不得不报》 宋·晁说之
不肯将身入八关,判司虽屈胜如闲。
汉庭富贵人何限,毕竟文章属小山。 -
298.《欲自邯郸趋府复从中山行觉风异常马上作》 宋·晁说之
山行岂不恶,清音兴自长。
风从嶻嶪来,不比人间凉。
浮凉夸湛露,屈子自悲伤。
披襟青苹末,玉也媚君王。 -
299.《前赋春居杂兴诗二首间半岁不复省视因长男》 宋·王禹偁
命屈由来道日新,诗家权柄敌陶钧。
任无功业调金鼎,且有篇章到古人。
本与乐天为後进,敢期子美是前身。
从今莫厌闲官职,主管风骚胜要津。 -
300.《送戚维戚纶之阆州亳州》 宋·王禹偁
古人贵道德,岂以禄位拘。
有道不在位,颜回舜之徒。
无德殃且至,商受为独夫。
以此固名节,富贵安足图。