-
301.《赠卫尉宋卿二十二丈》 宋·王禹偁
性情和雅得天真,卿寺鳌头任屈伸。
三品且随前宰相,重瞳偏认旧词臣。
宿斋院冷琴横膝,朝退门闲鹤伴身。
多少抠衣门弟子,侧聆还望秉陶钧。 -
302.《送晁监丞赴婺州关市之役》 宋·王禹偁
关征市赋縻贤俊,谁爱此官为吏隐。
将作晁丞于役时,婺女星临海边郡。
黄绢辞高位尚卑,白华行洁身犹困。
会待时来即并伸,也知道在终无闷。 -
303.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
304.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
305.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
306.《扬州寒食赠屯田张员外成均吴博士同年殿省柳》 宋·王禹偁
前年寒食节,待诏直内庭。
休暇百官出,独掩深严扃。
近侍不敢醉,赐酒空满瓶。
闲就通中枕,时闻索上铃。 -
307.《怀贤诗之桑魏公》 宋·王禹偁
魏公王佐才,独力远晋室。
挥手廓氛霾,放出扶桑目。
感慨会风云,周旋居密勿。
下民得具瞻,上帝赉良弼。 -
308.《内翰毕学士外制迤舍人故仈部阁老王公之门生》 宋·王禹偁
掌贡司言耀圣朝,宦途屯否收难逃。
雄文自贮胸中甲,直气谁防笑里刀。
黄阁不登名甚屈,紫垣终老道弥高。
君看身後荣多少,两制门生伴凤毛。 -
309.《和杨遂贺雨》 宋·王禹偁
我罢内庭职,出临永阳民。
永阳民虽庶,未免多饥贫。
富之既无术,龊龊为谨身。
可堪今夏旱,如燎复如焚。 -
310.《即事二首》 宋·刘克庄
厨人失职晏忘炊,赖是先生贯忍饥。
一客覆羹真小事,举家食粥已多时。
自怜气馁鲜难脍,渐觉身轻鹤可骑。
屈指故交无厚禄,未知太保李公谁。 -
311.《罗浮寄公储子洪二兄四首》 宋·刘克庄
别来怪雨挟颠风,想见江头恼此翁。
湖海元龙身九尺,可怜蟠屈叶舟中。
若见子期烦问讯,二诗真可续坡仙。
捷材渠似杂弦箭,涩思侬如上水船。 -
312.《饯乡守宋监丞二首》 宋·刘克庄
牛屋渔矶在履封,晚将身世托春风。
荒原拾穗谁怜我,小队寻花屡屈公。
耄有须眉如盖老,衰无歌诵美文翁。
明时各遂飞潜性,去矣鞭鸾碧落中。 -
313.《题听蛙方君诗卷二首》 宋·刘克庄
湘弦泗磬有遗声,肯作秋蛩唧唧鸣。
同社共推一日长,古人尤重十年兄。
放开只眼饶初祖,蟠屈长身接后生。
不是学人无赞叹,学人见得未分明。 -
314.《次韵实之春日二首》 宋·刘克庄
向来文字擅中朝,留落而今赋大招。
才子左迁追屈贾,相君高蹈友松乔。
山行或与樵争席,涧饮聊将掬代瓢。
借使终身无一事,亦令千载仰孤标。 -
315.《谒南岳》 宋·刘克庄
中原昔分裂,五岳仅存一。
嗟余生东南,有眼乃未觌。
清晨犯寒栗,马上青历历。
怪云何处来,对面失崷崒。 -
316.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
317.《江上》 宋·王令
浩渺烟波不可名,我来闲自渥尘缨。
久思沧海收身去,安得长舟破浪行。
天阔水云连黯淡,日闲鸥鹭自飞鸣。
屈平死後渔人尽,後世凭谁论浊清。 -
318.《次韵朱昌叔见赠》 宋·王令
虽无才学可人群,偶有诚心与古亲。
兹世几人能永富,此身何恤不终贫。
生无簪绶身宁屈,死有诗书志尚伸。
自匪与君尝素计,斯言何敢易谋人。 -
319.《同孙祖仁王平甫游蒋山作》 宋·王令
山形郁盘陀,石路随直纡。
荫松坐兴长,饮泉百烦除。
忆望江上楼,采翠横晴虚。
爱之不能去,取席卧与俱。 -
320.《寄题宣州太平县众乐亭为孙莘老作》 宋·王令
令君架亭乐荒幽,得地适与万景投。
亭成虽名为众乐,地偮无客谁与游。
讼休民去吏随散,独有文字与令留。
把书开阖坐自笑,回视令职忘卑陬。