-
321.《子瞻戏子由依韵奉和》 宋·文同
子由在陈穷于丘,正若浅港横巨舟。
每朝升堂讲书罢,紧合两眼深埋头。
才名至高位至下,此事自属他人羞。
犹胜俣俣彼贤者,手把翟籥随群优。 -
322.《答及甫和》 宋·洪咨夔
云汉应是纪,尾艮首起坤。
直坤导岷江,略艮赴海门。
我家海之角,我行江之源。
秋月几改弦,落涨频移痕。 -
323.《邛杖次韵》 宋·洪咨夔
槎使携归饷老人,高棱疏节屈中伸。
拨开豺虎凭陵气,摄取蛟龙变化身。
访洗头盆还喜健,伴行脚笠未嫌贫。
一般仙骨清如鹤,倚看沧溟解起尘。 -
324.《中春望后一日登铃珑》 宋·洪咨夔
出郭暄欲暑,涉林清自秋。
步随目力高,身与山气浮。
飞来辛夷花,拾得莲叶舟。
一声提壶庐。 -
325.《参政李公以勤谨和缓励后学江宪益以公廉忠信》 宋·洪咨夔
百一聚一车,百行根一诚。
反身物皆备,动与诚俱行。
勤如毂下转,谨如轼前横。
和缓以将之,辔舞锡鸾鸣。 -
326.《题刘心月》 宋·白玉蟾
汨罗江山水呜唈,鱼鳖不知老龙泣。
徒棹龙舟何处寻,何不办取屈原生前一枝楫。
大吴江头伍侯庙,夕阳满树闻啼鸟。
行人过此焚纸钱。 -
327.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
328.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
329.《和黄介夫忆竹》 宋·蔡襄
君家有美竹,绕庐千百个。
种时意虑深,别后年华过。
颜色日益新,根本久已播。
石间鸣溜去,烟外哀禽和。 -
330.《迁阳道中奉寄阳正臣同年》 宋·蔡襄
名第同一籍,家园连七闽。
何为别眉字,於今十四春。
昔子补一尉,扶病走风尘。
归来解组绂,宴处頤精神。 -
331.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
332.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
333.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
334.《即事呈闳中顺之二年兄二首》 宋·晁补之
蠖轩屈首诗书人,自喻适志非求伸。
闻蝉熟寐白竹簟,见客一整乌纱巾。
语言无味穷鬼志,香火有缘居士身。
明年得去不汲汲,种竹待笋犹须春。 -
335.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
336.《赠戴嗣良歌时罢洪府监兵过广陵为东坡公出所》 宋·晁补之
三郎少日如乳虎,代父搏贼惊山东。
硬弓长箭取官职,自说九战皆先锋。
将军拳勇馈不继,痛惜灵武奇谋空。
城头揶揄下俛走,壮士志屈羞填胸。 -
337.《复用前韵答鲁直并呈明略》 宋·晁补之
黄子人谈不容口,岂与常人计升斗。
文章屈宋中阻艰,子欲一身追使还。
离骚憭栗悲草木,幽音细出芒丝间。
阳春绝句自云上,折杨何烦嗑然赏。 -
338.《南平驿》 宋·寇准
心随流水还乡国,身向青山上屈盘。
秋梦不成秋雨细,西风一夜客亭寒。 -
339.《上湖宋余行老》 宋·毛滂
先生吟文烦颊舌,未免诸生笑於列。
跋前疐后谁使然,只有名多磨不灭。
燕公策高思精壮,笔下辞华烂文缬。
岳阳少屈何足云,自喜江山助清绝。 -
340.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。