-
41.《姑苏杂咏 再游南峰》 明·高启
放鹤庭前落叶重,吟身独上夕阳峰。
远村近浦分诸树,后岭前山应一钟。
高阁倚残归鸟过,空林行尽老僧逢。
支公骏马嗟何处,石上莓苔没旧踪。 -
42.《哭孙季蕃二首》 宋·刘克庄
每岁莺花要主盟,一生风月最关情。
相君未识陈三面,儿女多知柳七名。
自有菊泉供祭享,不消麦饭作清明。
老身独殿诸人后,吟罢无端雪涕横。 -
43.《悼秦医》 宋·刘克庄
最晓阴阳证,于身独不灵。
有妻持旧肆,无子学遗经。
虫蚀抄方箧,莎生晒药庭。
城中医绝少,堪惜尔雕零。 -
44.《昭君村》 宋·苏辙
峡女王嫱继屈须,入宫曾不愧秦姝。
一朝远逐呼韩去,遥忆江头捕鲤鱼。
江上大鱼安敢钓,转柁横江筋力小。
深边积雪厚埋牛,两处辛勤何处好。
去家离俗慕荣华,富贵终身独可嗟。
不及故乡山上女,夜従东舍嫁西家。 -
45.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
46.《有客致木绵椅坐为山斋之用》 宋·郑刚中
桃歇冬花蕉叶乾,寒到广东真是寒。
山斋竹椅冷如水,欲以荐坐无蒲团。
邻翁未必藉华罽,顾此流落心所怜。
临溪汲水下蓝碧,为染吉贝包木绵。 -
47.《发豫章后二首》 宋·赵蕃
诗成欲赋江山好,政尔多言恐害廉。
只恨十分朝日美,可能身独负茅檐。 -
48.《冬雨即事寄赵默庵》 宋·胡仲弓
梅尚花时便作霖,儿童造化本无心。
保身独鹤归华表,啉口群鸦集禁林。
物态尽随时改变,天公不管世晴阴。
绝怜西北风寒地,万骑屯中雪正深。 -
49.《恭进度宗皇帝挽词》 宋·马廷鸾
道远年何驶,民肥身独癯。
宝龟传圣子,玉几导宸谟。
百世尊王度,千秋拱帝图。
孤臣斩舜辅,悉绝望苍梧。 -
50.《雉胡飞》 宋·王炎
飞飞野雉雄挟雌,相与孳尾为之妃。
人生谁不有配偶,我生垂老为鳏夫。
永巷蛾眉几千指,一妻一妾庶人礼。
壮年受室不及时,老去自怜身独处。
短布单衣谁为缝,东皋种黍谁共舂。
苍天高高不可问,愿照衡茅有孤闷。 -
51.《挽张提点自创玄都观归故山羽化》 宋·陈杰
年时初峻道官班,紫气随师亦度关。
赐号竞欢新宇宙,藏身独忆旧云山。
玄都聊复栽桃去,辽海何当化鹤远。
见说高人无宠辱,乘除翻手一沤间。 -
52.《和徐绍奕昭君图》 宋·陈宓
汉家无计饵单于,掖庭为出千金铢。
秀色妍姿玉不如,天子一见先嗟吁。
三千粉黛尔殊绝,谋身独拙何蠢愚。
梨花带雨辞殿隅,遗恨画工犹可诛。 -
53.《次韵宾旸张考坞观茶花》 宋·方回
头上洒酒巾,吹风行欹斜。
野径政自稳,世途殊未涯。
礼能致商皓,势足屈孟嘉。
君身独自由,时到山人家。 -
54.《缘识》 宋·宋太宗
一身独善欲何之,争及衣冠解抚绥。
浮世浅情无限量,愚蒙自是不相规。
直须凭仗分明说,诘取灵源问得知。
要觅洞中闲日月,除将济事谩非为。 -
55.《逍遥咏》 宋·宋太宗
一身独善欲何之,争及衣冠解抚绥。
浮世浅清无限量,愚蒙自是不相规。
直须凭仗分明说,诘取灵源问得知。
要觅洞中闲日月,除将济事谩非为。 -
56.《杂曲歌辞·独不见》 唐·戴叔伦
前宫路非远,旧苑春将遍。
玉户看早梅,雕梁数归燕。
身轻逐舞袖,香暖传歌扇。
自和秋风词,长侍昭阳殿。
谁信后庭人,年年独不见。 -
57.《送独孤判官赴岭》 唐·刘长卿
伏波初树羽,待尔静川鳞。
岭海看飞鸟,天涯问远人。
苍梧云里夕,青草嶂中春。
遥想文身国,迎舟拜使臣。 -
58.《答王十二寒夜独酌有怀》 唐·李白
昨夜吴中雪,子猷佳兴发。
万里浮云卷碧山,青天中道流孤月。
孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
怀余对酒夜霜白,玉床金井冰峥嵘。 -
59.《月下独酌四首》 唐·李白
花间一壶酒,独酌无相亲。
举杯邀明月,对影成三人。
月既不解饮,影徒随我身。
暂伴月将影,行乐须及春。 -
60.《晚出府舍与独孤兵曹、令狐士曹南寻朱雀街归里第》 唐·韦应物
分曹幸同简,联骑方惬素。
还从广陌归,不觉青山暮。
翻翻鸟未没,杳杳钟犹度。
寻草远无人,望山多枉路。
聊参世士迹,尝得静者顾。
出入虽见牵,忘身缘所晤。