-
61.《与独孤渐道别长句兼呈严八侍御》 唐·岑参
轮台客舍春草满,颍阳归客肠堪断。
穷荒绝漠鸟不飞,万碛千山梦犹懒。
怜君白面一书生,读书千卷未成名。 -
62.《独酌成诗》 唐·杜甫
灯花何太喜,酒绿正相亲。
醉里从为客,诗成觉有神。
兵戈犹在眼,儒术岂谋身。
共被微官缚,低头愧野人。 -
63.《三月三日,自京到华阴,于水亭独酌,寄裴六、薛八》 唐·独孤及
祗役匪遑息,经时客三秦。
还家问节候,知到上巳辰。
山县何所有,高城闭青春。
和风不吾欺,桃杏满四邻。 -
64.《赠独孤常州(见《纪事》)》 唐·毕耀
洪炉无久停,日月速若飞。
忽然冲人身,饮酒不须疑。 -
65.《独不见》 唐·戴叔伦
前宫路非远,旧苑春将遍。
玉户看早梅,雕梁数飞燕。
身轻逐舞袖,香暖传歌扇。
自和秋风词,长侍昭阳殿。
谁信后庭人,年年独不见。 -
66.《独游寄卫长林》 唐·司空曙
草绿春阳动,迟迟泽畔游。
恋花同野蝶,爱水剧江鸥。
身外唯须醉,人间尽是愁。
那知鸣玉者,不羡卖瓜侯。 -
67.《前年春与独孤常州兄花时为别倏已三年矣…抒情聊以奉寄》 唐·李幼卿
近日霜毛一番新,别时芳草两回春。
不堪花落花开处,况是江南江北人。
薄宦龙钟心懒慢,故山寥落水奫沦。
缘君爱我疵瑕少,愿窃仁风寄老身。 -
68.《独酌》 唐·权德舆
独酌复独酌,满盏流霞色。
身外皆虚名,酒中有全德。
风清与月朗,对此情何极。 -
69.《独酌》 唐·权德舆
独酌复独酌,满盏流霞色。
身外皆虚名,酒中有全德。
风清与月朗,对此情何极。 -
70.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
71.《秋斋独坐寄乐天兼呈吴方之大夫》 唐·刘禹锡
空斋寂寂不生尘,药物方书绕病身。
纤草数茎胜静地,幽禽忽至似佳宾。
世间忧喜虽无定,释氏销磨尽有因。
同向洛阳闲度日,莫教风景属他人。 -
72.《乙酉岁舍弟扶侍归兴义庄居后独止舍待替人》 唐·孟郊
谁言旧居止,主人忽成客。
僮仆强与言,相惧终脉脉。
出亦何所求,入亦何所索。
饮食迷精粗,衣裳失宽窄。 -
73.《酬独孤二十六送归通州》 唐·元稹
再拜捧兄赠,拜兄珍重言。
我有平生志,临别将具论。
十岁慕倜傥,爱白不爱昏。
宁爱寒切烈,不爱旸温暾。 -
74.《夏日独直,寄萧侍御》 唐·白居易
宪台文法地,翰林清切司。
鹰猜课野鹤,骥德责山麋。
课责虽不同,同归非所宜。
是以方寸内,忽忽暗相思。 -
75.《山中独吟》 唐·白居易
人各有一癖,我癖在章句。
万缘皆已消,此病独未去。
每逢美风景,或对好亲故。
高声咏一篇,恍若与神遇。 -
76.《山中独吟》 唐·白居易
人各有一癖,我癖在章句。
万缘皆已消,此病独未去。
每逢美风景,或对好亲故。
高声咏一篇,恍若与神遇。 -
77.《早春独游曲江(时为校书郎)》 唐·白居易
散职无羁束,羸骖少送迎。
朝从直城出,春傍曲江行。
风起池东暖,云开山北晴。
冰销泉脉动,雪尽草芽生。 -
78.《庐山草堂夜雨独宿寄牛二、李七、庾三十二员外》 唐·白居易
丹霄携手三君子,白发垂头一病翁。
兰省花时锦帐下,庐山雨夜草庵中。
终身胶漆心应在,半路云泥迹不同。
唯有无生三昧观,荣枯一照两成空。 -
79.《庐山草堂夜雨独宿寄牛二、李七、庾三十二员外》 唐·白居易
丹霄携手三君子,白发垂头一病翁。
兰省花时锦帐下,庐山雨夜草庵中。
终身胶漆心应在,半路云泥迹不同。
唯有无生三昧观,荣枯一照两成空。 -
80.《独行》 唐·白居易
暗诵黄庭经在口,闲携青竹杖随身。
晚花新笋堪为伴,独入林行不要人。