-
81.《郡中闲独,寄微之及崔湖州》 唐·白居易
少年宾旅非吾辈,晚岁簪缨束我身。
酒散更无同宿客,诗成长作独吟人。
蘋洲会面知何日,镜水离心又一春。
两处也应相忆在,官高年长少情亲。 -
82.《秋池独泛》 唐·白居易
萧疏秋竹篱,清浅秋风池。
一只短舫艇,一张斑鹿皮。
皮上有野叟,手中持酒卮。
半酣箕踞坐,自问身为谁。
严子垂钓日,苏门长啸时。
悠然意自得,意外何人知。 -
83.《闲园独赏(因梦得所寄蜂鹤之咏,因成此篇以和之)》 唐·白居易
午后郊园静,晴来景物新。
雨添山气色,风借水精神。
永日若为度,独游何所亲。
仙禽狎君子,芳树倚佳人。 -
84.《答梦得秋庭独坐见赠》 唐·白居易
林梢隐映夕阳残,庭际萧疏夜气寒。
霜草欲枯虫思急,风枝未定鸟栖难。
容衰见镜同惆怅,身健逢杯且喜欢。
应是天教相暖热,一时垂老与闲官。 -
85.《西楼独立》 唐·白居易
身著白衣头似雪,时时醉立小楼中。
路人回顾应相怪,十一年来见此翁。 -
86.《老病幽独,偶吟所怀》 唐·白居易
眼渐昏昏耳渐聋,满头霜雪半身风。
已将身出浮云外,犹寄形于逆旅中。
觞咏罢来宾阁闭,笙歌散后妓房空。
世缘俗念消除尽,别是人间清净翁。 -
87.《五年秋病后独宿香山寺三绝句》 唐·白居易
经年不到龙门寺,今夜何人知我情。
还向畅师房里宿,新秋月色旧滩声。
饮徒歌伴今何在,雨散云飞尽不回。
从此香山风月夜,只应长是一身来。
石盆泉畔石楼头,十二年来昼夜游。
更过今年年七十,假如无病亦宜休。 -
88.《思山居一十首·春日独坐思归》 唐·李德裕
壮龄心已尽,孤赏意犹存。
岂望图麟阁,惟思卧鹿门。
无谋堪适野,何力可拘原。
只有容身去,幽山自灌园。 -
89.《潭州独步》 唐·殷尧藩
鹤发垂肩懒著巾,晚凉独步楚江滨。
一帆暝色鸥边雨,数尺筇枝物外身。
习巧未逢医拙手,闻歌先识采莲人。
笑看斥鷃飞翔去,乐处蓬莱便有春。 -
90.《秋晴独立南亭》 唐·杨发
昼对南风独闭关,暗期幽鸟去仍还。
如今有待终身贵,未若忘机尽日闲。
心似蒙庄游物外,官惭许掾在人间。
开襟自向清风笑,无限秋光为解颜。 -
91.《闻庆州赵纵使君与党项战中箭身死,辄书长句》 唐·杜牧
将军独乘铁骢马,榆溪战中金仆姑。
死绥却是古来有,骁将自惊今日无。
青史文章争点笔,朱门歌舞笑捐躯。
谁知我亦轻生者,不得君王丈二殳。 -
92.《暮秋独游曲江》 唐·李商隐
荷叶生时春恨生,荷叶枯时秋恨成。
深知身在情长在,怅望江头江水声。 -
93.《献独孤尚书》 唐·许棠
虚抛南楚滞西秦,白首依前衣白身。
退鹢已经三十载,登龙曾见一千人。
魂离为役诗篇苦,泪竭缘嗟骨相贫。
今日鞠躬高旆下,欲倾肝胆杳无因。 -
94.《独夜词》 唐·崔公远
晴天霜落寒风急,锦帐罗帏羞更入。
秦筝不复续断弦,回身掩泪挑灯立。 -
95.《独院偶作》 唐·齐己
风篁清一院,坐卧润肌肤。
此境终抛去,邻房肯信无。
身非王者役,门是祖师徒。
毕竟伊云鸟,从来我友于。 -
96.《永遇乐(初夏独坐西山钓台新亭)》 宋·李弥逊
曲径通幽,小亭依翠,春事才过。
看笋成竿,等花著果,永昼供闲坐。
苍苍晚色,临渊小立,引首暮鸥飞堕。
悄无人,一溪山影,可惜被渠分破。 -
97.《月下独酌四首·其一》 唐·李白
花间一壶酒,独酌无相亲。
举杯邀明月,对影成三人。
月既不解饮,影徒随我身。
暂伴月将影,行乐须及春。 -
98.《清明日独酌》 宋·王禹偁
一郡官闲唯副使,一年冷节是清明。
春来春去何时尽,闲恨闲愁触处生。
漆燕黄鹂夸舌健,柳花榆荚斗身轻。
脱衣换得商山酒,笑把离骚独自倾。 -
99.《庚申闰月从师还自颖上,对新月独酌十三首》 金朝·蔡松年
人言归甚易,但苦食不足。
必使极其求,万钟不盈腹。
处世附所安,无祸即无福。
却视高盖车,身宠神已辱。 -
100.《春日独酌》 宋·郭祥正
桃花不解饮,向我如情亲。
迎风更低昂,狂杀对酒人。
桃无十日花,人无百岁身。
竟须醒复醉,不负花上春。