-
61.《题马世功豁野堂》 宋·左璵
欢言赴幽期,作意理烟艇。
曳缆松篁阴,未觉心地迥。
舍舟登爽垲,微步水云净。
扶舆登斯堂,遐眺方一骋。 -
62.《静趣轩》 明·道原法师
躁静失本性,滞寂圣所诃。
不有止观幻,欲静动愈多。
道人非避世,偶此住山阿。
幽侣不到门,况闻车马过。
闲云谢冗迹,止水无惊波。
山光明户庭,定起聊婆娑。
扰扰奔竞者,闻风意如何。 -
63.《王彦举听雨轩》 明·黄哲
辋川给事才且奇,自我相亲童冠时。
高谈甚爱风雨夕,世上闲愁都不知。
几回共酌东轩里,正值萧萧满人耳。
当窗涤笔写《黄庭》,凉声散落鹅池水。 -
64.《静寄轩》 明·九皋声公
深居一室静,独坐群动息。
涉世谅无营,照空欣有得。
风吹松上雨,花落涧底石。
当期永日闲,共此喧中寂。 -
65.《题成趣轩》 明·王绂
桑麻日已长,稼穑日已成。
门巷荫榆柳,隔屋缫车鸣。
生平寡营为,遂此田园情。
衣食喜不乏,公赋尤宽平。
举家情欣欣,澹然忘世荣。
力作虽云劳,浊酒时共倾。
岂意事高尚,所乐安吾生。 -
66.《輶轩聊述》 明·文翔凤
近听脑中童子语,旧看心叶玉皇经。
木公考课巡三岛,白帝传觞宴百灵。
有骨凌云周外界,无才佞世冒天刑。
吾将力挽长杨断,讲座时开笑口馨。 -
67.《初春晚坐南轩喜王山人过访》 明·姚道衍
春阳势未舒,林深暮还冷。
开轩怅久坐,独对青松影。
石龛沍闲云,苔井响寒绠。
惊客鸟翻翻,照佛灯耿耿。 -
68.《于潜僧绿筠轩》 宋·苏轼
可使食无肉,不可居无竹。
无肉令人瘦,无竹令人俗。
人瘦尚可肥,士俗不可医。
旁人笑此言,似高还似痴。
若对此君仍大嚼,世间那有扬州鹤。 -
69.《陈君式大夫恭轩》 宋·王安石
恭轩静对北堂深,新斸檀栾一亩阴。
膝下往来前日事,眼中封植去年心。
每怀樽斝沾余沥,独喜弦歌有嗣音。
肯构会须门阀大,世资何用满籯金。 -
70.《寄题杭州明庆院修广师明碧轩》 宋·王安石
明碧轩南竹数丛,别来江外几秋风。
道人无复人间世,嗟我今为白发翁。 -
71.《净光轩》 宋·范成大
翳华销尽八窗明,雨竹风泉演妙声。
身世只今高几许?北峰浑共倚阑平。 -
72.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
饮酒可不病,自酌随浅深;处世可无患,惟勿欺此心。
此心实通天,一念天所临。
子能守吾言,可度豺虎林。 -
73.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
吾道久寂寞,不绝如一绵。
至人隐市麈,我辈何由见?安得世外士,与之共谈醼?僧话亦或佳,聊可过竹院。 -
74.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
世事本何常,贺吊更在门。
弃为沟中断,亦何羡牺樽?祸福要其终,愚智始可言。
君看骊山墓,何若杨王孙? -
75.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
丈夫素所学,致主齐羲轩。
恨无同志人,徒欲起九原。
痛哭惊世俗,著书成空言。
岁月去衮衮,吾其死空村! -
76.《车轩花时将过感怀》 宋·陆游
小轩风月得婆娑,尽付流年与啸歌。
细数一春今过半,正令百岁亦无多。
还家常恐难全璧,阅世深疑已烂柯。
只欲闭门搘倦枕,晚风无奈落花何! -
77.《杜敬叔寓僧舍开轩松下以虚濑名之来求诗》 宋·陆游
君不见洛阳八节滩,未至一舍闻惊湍,生绡六幅谁所画?入眼能令三伏寒。
又不见桐庐七里濑,溅雪跳珠舞澎湃,羊裘老子去千年,绝世孤风凛如在。
杜陵之孙今胜流,飘然不必事远游,结茆古寺听松吹,坐擅洛水桐江秋。
放翁百念俱已矣,独有好奇心未死。 -
78.《题汪圣鍚坟庵真如轩在玉山常山之间》 宋·杨万里
东吴南垂楚北际,中央不合大如砺。
百滩千嶂自一川,清空不是人间世。
玉山先生携老禅,把茅结庵开小轩。
身前身後来醉眠,一醉不醒三千年。 -
79.《题刘直卿崇兰轩》 宋·杨万里
风亦何须过,林仍不厌深。
莫将春色眼,来看岁寒心。
政坐香通国,端令佩满襟。
楚人更饶舌,得免世间寻 -
80.《赠曾一轩》 宋·文天祥
磨蝎之宫星见斗,簸之扬之箕有口。
昌黎安身坡立命,谤毁平生无不有。
我有斗度限所经,适然天尾来临丑。
虽非终身事干涉,一年贝锦纷杂糅。