-
101.《寄题赵景温筠居轩》 宋·陈与义
相逢汉江边,盗起方如云。
当时苍黄意,亦可无此君。
俗士固鲜欢,王孙终逸群。
清秋不可负,牖壁看修筠。 -
102.《次韵沈世德抚干川咏轩》 宋·周必大
江山倏清丽,云月助色泽。
向来面面景,今日谁洗涤。
主人倚晴槛,回首笑谓客。
府公实知己,馀事懒经画。 -
103.《山月轩》 宋·白玉蟾
老蟾飞上梧桐枝,苍屏烟冷猿夜啼。
潋滟金盘挂寒巘,婵娟玉镜沉清溪。
风前松竹尽起舞,姮娥徘徊不归去。
人在广寒天在水,满天星斗知何处。 -
104.《铨舍后轩》 宋·蔡襄
秋栏疏索水荭花,坐见花边日向斜。
莫问幽人超世诀,即心无累是仙家。 -
105.《十四日留题福昌县宇之车轩》 宋·邵雍
洛川秋入景尤佳,微雨初过径路斜。
水竹洞中藏县宇,烟岚坞里住人家。
霜馀红间千重叶,天外晴排数缕霞。
溪浅溪深清潋滟,峰高峰下碧查牙。 -
106.《经世吟》 宋·邵雍
羲轩尧舜,汤武桓文。
皇王帝伯,父子君臣。
四者之道,理限于秦。
降及两汉,又历三分。
东西俶扰,南北纷纭。
五胡十姓,天纪几焚。
非唐不济,非宋不存。
千世万世,中原有人。 -
107.《初成遗老斋待月轩藏书室三首其一遗老斋》 宋·苏辙
老人身世两相遗,绿竹青松自蔽亏。
已喜形骸今我有,枉将名字与人知。
往还但许邻家父,问讯才通说法师。
燕坐萧然便终日,客来不识我为谁。 -
108.《次韵景仁饮宋温之南轩二首》 宋·苏辙
白发迎新岁,播然国老更。
感时能细说,对酒任徐行。
画轴高分品,诗词妙入评。
疏狂先醉倒,应许恃乡情。 -
109.《次韵景仁饮宋温之南轩二首》 宋·苏辙
饮阑瓶已罄,话久仆须更。
高会良难得,危言岂易行。
归休便老计,得失任台评。
犹有青编在,它年不世情。 -
110.《题君山爱松轩》 宋·李吕
青青窗外松,高下如羽盖。
不论霜雪晨,屹立风雨外。
深根养茯苓,千岁坐可待。
世情苦炎凉,一日几变态。
此物独坚贞,雅志在久耐。
清声万壑传,时奏庄生籁。 -
111.《澹轩》 宋·李吕
穷耽世味不期骄,安得羹墙暂见尧。
未到闻韶饮三月,且求陋巷乐箪瓢。 -
112.《寄题清轩二首》 宋·刘子翚
闻说名轩寄远情,得非游世厌营营。
丈夫出处浑无累,只要心源一点清。 -
113.《题魏吉老若水轩》 宋·王之道
世情纪甘似醇酒,沾沾未必应心口。
覆手为雨翻手云,余耳安能保长久。
魏侯风味真可人,汪汪万顷江湖春。
相从草岁今日发,坐对小轩聊欠伸。 -
114.《和胡德辉增明轩》 宋·王之道
钓鱼聊复效詹何,肯向青山较少多。
身世自怜巢幕燕,利名谁銮扑灯蛾。
风前逸气舒长笛,酒里清愁到短歌。
安得梧桐来鸑鷟,一鸣千古继卷阿。 -
115.《豹隐轩诗》 宋·朱翌
金钱晕花山中奇,七日雾雨人不知。
一朝跃出从於菟,毛群惊骇光陆离。
钓竿在手身在野,未用声名动天下。
久幽则见理则然,世间岂有终藏者。
道人见笑皮为灾,羔裘要袖孰剪裁。
男儿独患无文尔,圣世何忧不遇哉。 -
116.《题刘宪十君子轩》 宋·朱翌
北极元轩气,受命惟尔独。
四方散子孙,万时异闽蜀。
戴谱六十一,岩谷无遗录。
段记三十九,冥搜出隐伏。 -
117.《题孙倅面山轩诗》 宋·朱翌
举头直北看青山,低头真下觑黄卷。
黄卷辛勤有时厌,青山於人保不变。
山作主人我为客,主人看客长不倦。
今代风流漱石公,吏事直以儒雅缘。 -
118.《梦绿轩(有序)》 明·杨基
余与徐君幼文同谪钟离,结屋四楹,幼文居东楹,余居西
楹。
又尝赋诗曰:“梦里绿阴幽草,画中春水人家。
何处江南风景,莺啼小雨飞花。 -
119.《题道录陈景元中太乙宫种玉轩》 宋·王珪
一住仙祠绝世尘,庭前种玉已嶙峋。
朝昏龙虎常听法,左右琼瑶自逼人。
翠凤有时翻瑞形,银蟾通夕堕清津。
黄金络马何年醉,得去同游几洞春。 -
120.《崔象之过西轩以诗见贶依韵答赋》 宋·韩维
春阳入我圃,窗户弄喧景。
幽池明可鉴,翠竹列如屏。
折枯呈紫茎,掊坟见红颖。
端居阅时序,人事谢参省。