-
1.《湘岸移木芙蓉植龙兴精舍》 唐·柳宗元
有美不自蔽,安能守孤根。
盈盈湘西岸,秋至风霜繁。
丽影别寒水,浓芳委前轩。
芰荷谅难杂,反此生高原。 -
2.《岁暮江轩寄卢端公》 唐·赵嘏
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。 -
3.《岁暮江轩寄卢端公》 唐·赵嘏
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。 -
4.《江岸独步》 唐·刘兼
醉卓寒筇傍水行,渔翁不会独吟情。
龟能顾印谁相重,鹤偶乘轩自可轻。
簪组百年终长物,文章千古亦虚名。
是非得丧皆闲事,休向南柯与梦争。 -
5.《瑶台聚八仙(菊日寓义兴,与王觉轩会饮,酒中书送白廷玉)》 宋·张炎
楚竹闲挑。
千日酒、乐意稍稍渔樵。
那回轻散,飞梦便觉迢遥。
似隔芙蓉无路到,如何共此可怜宵。 -
6.《题资福院平绿轩二首》 宋·陈炳
水屋围春绿,云岑送晓青。
无心向朝市,信步到禅扃。
野境连天远,疏钟隔岸听。
杯行莫辞醉,檐月笑人醒。 -
7.《严隐君九龄适轩》 宋·谢谔
陶公勋业在姑苏,扁舟归来春水湖。
张良亦从赤松子,抛掷兵閒黄石书。
平吴戮项本无事,所适定非真适意。
战酣人境强回头,晚乃逍遥脱尘累。 -
8.《题临江清远轩壁》 宋·赵汝礩
江清疑可濯吾缨,小泊扁舟绕寺行。
对岸丹枫寻不见,雨云遮断古萧城。 -
9.《湘西寺观澜轩》 宋·戴复古
东岸楼台西岸山,潇湘一片在中间。
红尘不到沧波上,僧与白云相共闲。 -
10.《东轩》 宋·陆游
僻巷地无喧,闲人虑不烦。
刺舟回北渚,岸帻倚东轩。
乳鹊行苔径,驯獐触笋藩。
作劳怜野老,唤取倒清樽。 -
11.《僧元复院枕流轩》 宋·梅尧臣
寺外寒流驶,开轩静者栖。
浅深看藻荇,出没爱凫鷖。
一悟此中趣,万缘皆可齐。
谁来惊节物,岸木长春荑。 -
12.《次韵和玉汝对月见怀西轩》 宋·梅尧臣
坐见沙头月,复怜衣上辉。
正如从我饮,还欲照君归。
相逐影徒是,共嗟欢已非。
夜深依岸落,寒色入伤违。 -
13.《上亭北轩对月吹笛得才元舍人昭华引醉霜月草》 宋·文同
涪江东岸有云林,峦岭索回涧谷深。
何事迟留未归去,强颜犹唱草堂吟。 -
14.《开壁置窗命曰远轩》 宋·陈与义
钟妖鸣吾旁,杨獠舞吾侧。
东西俱有碍,群盗何时息。
丈夫堂堂躯,坐受世褊迫。
仙人千仞岗,下视笑予厄。 -
15.《仲嘉致政敷学尚书汪兄宠和鄙句且寄适轩记诗》 宋·周必大
鄞川人物拟三川,公似香山更永年。
杨柳夭桃俱是幻,蓬莱兜率孰非仙。
平生名脱虞卿历,岁晚诗齐梦得肩。
近岸连樯多贾客,定携新句海东传。 -
16.《无俗轩》 宋·郑刚中
轩前叠小山,山下生新竹。
秀色逗幽光,都作轩窗绿。
公来坐其上,更置一株玉。
岸巾人亦凉,意饱不须肉。
落屑随飞香,是中安有俗。 -
17.《小轩偶成》 宋·郑清之
斋余宴坐息深深,万法皆闲境会心。
轻浪飐荷珠溜玉,晴曦穿竹翠笼金。
岸头舟楫入归语,槛外菰蒲鸟去音。
谩说陶车并谢屐,如如不动胜登临。 -
18.《南康尉司射亭后轩尽见庐山为取东坡觉来满眼》 宋·项安世
千堆白浪卷彭湖,一叶青帆映大孤。
梦里东坡魂尚魇,岸傍梅福笑相呼。
开门翠壁连天是,回首惊波一事无。
推下黄紬见真意,的知陶令是贤乎。 -
19.《耕樵轩题寄徐良夫》 明·张羽
之子住铜阬,人传好事名。
如何同甲子,翻遣昧平生。
野岸风中钓,湖田雨后耕。
秋天渐凉冷,或可赴前盟。 -
20.《双林无著轩》 宋·释慧远
卓尔群机赴,陶然万象沈。
湖天浮水远,岸石浸云深。
雨霁月华透,风摇山影侵。
灵然超八达,廓彻妙明心。