-
1.《郊庙歌辞·梁郊祀乐章·庆和》 唐·佚名
烟燎升,礼容彻。
诚感达,人神悦。
灵贶彰,圣情结。
玉座寂,金炉歇。 -
2.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·徐彦伯
玉花珍簟上,金缕画屏开。
晓月怜筝柱,春风忆镜台。
筝柱春风吹晓月,芳树落花朝暝歇。
稿砧刀头未有时,攀条拭泪坐相思。 -
3.《横吹曲辞·出塞》 唐·刘驾
胡风不开花,四气多作雪。
北人尚冻死,况我本南越。
古来犬羊地,巡狩无遗辙。
九土耕不尽,武皇犹征伐。
中天有高阁,图画何时歇。
坐恐塞上山,低于砂中骨。 -
4.《横吹曲辞·紫骝马》 唐·李益
争场看斗鸡,白鼻紫騧嘶。
漳水春归晚,丛台日向低。
歇鞍珠作汗,试剑玉如泥。
为谢红梁燕,年年妾独栖。 -
5.《相和歌辞·江南曲八首》 唐·刘希夷
暮宿南洲草,晨行北岸林。
日悬沧海阔,水隔洞庭深。
烟景无留意,风波有异浔。
岁游难极目,春戏易为心。 -
6.《相和歌辞·短歌行》 唐·聂夷中
八月木荫薄,十叶三堕枝。
人生过五十,亦已同此时。
朝出东郭门,嘉树郁参差。
暮出西郭门,原草已离披。 -
7.《相和歌辞·陇西行》 唐·长孙佐辅
阴云凝朔气,陇上正飞雪。
四月草不生,北风劲如切。
朝来羽书急,夜救长城窟。
道隘行不前,相呼抱鞍歇。 -
8.《相和歌辞·怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍白日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
9.《相和歌辞·长门怨》 唐·吴少微
月出映曾城,孤圜上太清。
君王春爱歇,枕席凉风生。
怨咽不能寝,踟蹰步前楹。
空阶白露色,百草塞虫鸣。
念昔金房里,犹嫌玉座轻。
如何娇所误,长夜泣恩情。 -
10.《相和歌辞·长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
11.《相和歌辞·祠渔山神女歌·送神》 唐·王维
纷进舞兮堂前,目眷眷兮琼筵。
来不言兮意不传,作暮雨兮愁空山。
悲急管兮思繁弦,神之驾兮俨欲旋。
倏云收兮雨歇,山青青兮水潺湲。 -
12.《相和歌辞·采莲归》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣,秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕摇轻橹。
叶屿花潭极望平,江讴越吹相思苦。 -
13.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·秋思二首》 唐·李白
春阳如昨日,碧树鸣黄鹂。
芜然蕙草暮,飒尔凉风吹。
天秋木叶下,月冷莎鸡悲。
坐愁群芳歇,白露凋华滋。 -
14.《杂曲歌辞·太行苦热行》 唐·独孤及
驷马上太行,修途亘辽碣。
王程无留驾,日昃未遑歇。
请问此何时,恢台朱明月。
长蛇稽天讨,上将方北伐。 -
15.《杂曲歌辞·长安少年行十首》 唐·李廓
金紫少年郎,绕街鞍马光。
身从左中尉,官属右春坊。
刬戴扬州帽,重熏异国香。
垂鞭踏青草,来去杏园芳。 -
16.《杂曲歌辞·灞上轻薄行》 唐·孟郊
长安无缓步,况值天景暮。
相逢灞浐间,亲戚不相顾。
自叹方拙身,忽随轻薄伦。
常恐失所避,化为车辙尘。
此中生白发,疾走亦未歇。 -
17.《杂曲歌辞·暗别离》 唐·刘氏瑶
槐花结子桐叶焦,单飞越鸟啼青霄。
翠轩辗云轻遥遥,燕脂泪迸红线条。
瑶草歇芳心耿耿,玉佩无声画屏冷。
朱弦暗断不见人,风动花枝月中影。
青鸾脉脉西飞去,海阔天高不知处。 -
18.《杂曲歌辞·邯郸才人嫁为厮养卒妇》 唐·李白
妾本丛台女,扬蛾入丹阙。
自倚颜如花,宁知有凋歇。
一辞玉阶下,去若朝云没。
每忆邯郸城,深宫梦秋月。
君王不可见,惆怅至明发。 -
19.《杂曲歌辞·携手曲》 唐·田娥
携手共惜芳菲节,莺啼锦花满城阙。
行乐逶迤念容色,色衰只恐君恩歇。
凤笙龙管白日阴,盈亏自感青天月。 -
20.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。