-
1.《戏李彦平李德邵》 宋·仲并
人生贵适意,自苦良亦痴。
百年同梦幻,富贵安所施。
我生世缘薄,疲弱不可支。
纷华岂不佳,自觉心已辞。 -
2.《贺进士王参元失火书》 唐·柳宗元
得杨八书,知足下遇火灾,家无余储。
仆始闻而骇,中而疑,终乃大喜。
盖将吊而更以贺也。
道远言略,犹未能究知其状,若果荡焉泯焉而悉无有,乃吾所以尤贺者也。 -
3.《闻同庚不幸有感》 宋·吴芾
我生甲申岁,同岁知几人。
十中无一在,使我涕陨巾。
尝试屈指数,谁登要路津。
不过五六辈,踪迹半已陈。 -
4.《寄王正叔》 宋·王令
微生不过人,气力两眇麽。
力学失自谋,径古与今左。
病世相陷贼,树性期刚果。
岂不中是时,然亦未尝过。 -
5.《和子由闻子瞻将如终南太平宫溪堂读书》 宋·苏轼
役名则已勤,徇身则已媮。
我诚愚且拙,身名两无谋。
始者学书判,近亦知问囚。
但知今当为,敢问向所由。 -
6.《送常德教赵君》 宋·方回
岳阳州城危楼前,无地但有水与天。
一点之青惟君山,四顾汹涌心茫然。
吾尝北风吹湖船,飞过洞庭一日间。
高桅一昂摩日边,及其一低如沉渊。 -
7.《观入试者》 宋·李昴英
钟撼鸡鸣万家起,月下纷纷白袍子。
提壶挈榼春游闹,擎箱擐箧谁家徙。
通衢隘塞行人绝,露坐欠伸奴跛倚。
远闻雷轰应答,近亦洶洶殊聒耳。 -
8.《答柳柳州食虾蟆》 唐·韩愈
虾蟆虽水居,水特变形貌。
强号为蛙哈,于实无所校。
虽然两股长,其奈脊皴皰。
跳踯虽云高,意不离泞淖。 -
9.《初秋寄友人》 唐·罗隐
九华曾屏迹,罹乱与心违。
是处堪终老,新秋又未归。
病中芳草歇,愁里白云飞。
樵侣兼同志,音书近亦稀。 -
10.《城南感怀呈永叔》 宋·苏舜钦
春阳泛野动,春阴与天低。
远林气蔼蔼,长道风依依。
览物虽暂适,感怀翻然移。
所见既可骇,所闻良可悲。