-
101.《初秋忆金均两弟》 唐·张九龄
江渚秋风至,他乡离别心。
孤云愁自远,一叶感何深。
忧喜尝同域,飞鸣忽异林。
青山西北望,堪作白头吟。 -
102.《洞庭驿逢郴州使还,寄李汤司马》 唐·刘长卿
洞庭秋水阔,南望过衡峰。
远客潇湘里,归人何处逢。
孤云飞不定,落叶去无踪。
莫使沧浪叟,长歌笑尔容。 -
103.《送独孤判官赴岭》 唐·刘长卿
伏波初树羽,待尔静川鳞。
岭海看飞鸟,天涯问远人。
苍梧云里夕,青草嶂中春。
遥想文身国,迎舟拜使臣。 -
104.《与独孤渐道别长句兼呈严八侍御》 唐·岑参
轮台客舍春草满,颍阳归客肠堪断。
穷荒绝漠鸟不飞,万碛千山梦犹懒。
怜君白面一书生,读书千卷未成名。 -
105.《同皇甫冉登重玄阁》 唐·李嘉祐
高阁朱栏不厌游,蒹葭白水绕长洲。
孤云独鸟川光暮,万井千山海色秋。
清梵林中人转静,夕阳城上角偏愁。
谁怜远作秦吴别,离恨归心双泪流。 -
106.《万丈潭》 唐·杜甫
青溪合冥莫,神物有显晦。
龙依积水蟠,窟压万丈内。
跼步凌垠堮,侧身下烟霭。
前临洪涛宽,却立苍石大。 -
107.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
108.《陪柏中丞观宴将士二首》 唐·杜甫
极乐三军士,谁知百战场。
无私齐绮馔,久坐密金章。
醉客沾鹦鹉,佳人指凤凰。
几时来翠节,特地引红妆。 -
109.《酬王维春夜竹亭赠别》 唐·钱起
山月随客来,主人兴不浅。
今宵竹林下,谁觉花源远。
惆怅曙莺啼,孤云还绝巘. -
110.《酬张二仓曹扬子所居见寄兼呈韩郎中》 唐·皇甫冉
孤云独鹤自悠悠,别后经年尚泊舟。
渔父置词相借问,郎官能赋许依投。
折芳远寄三春草,乘兴闲看万里流。
莫怪杜门频乞假,不堪扶病拜龙楼。 -
111.《独孤常州北亭》 唐·张南史
北洫敞高明,凭轩见野情。
朝回五马迹,更胜百花名。
海树凝烟远,湖田见鹤清。
云光侵素壁,水影荡闲楹。
俗赖褰帷谒,人欢倒屣迎。
始能崇结构,独有谢宣城。 -
112.《酬张二仓曹杨子闲居见寄兼呈韩郎中左补阙皇甫冉》 唐·张南史
孤云独鹤自悠悠,别后经年尚泊舟。
渔父致词相借问,仙郎能赋许依投。
折芳远计三春草,乘兴闲看万里流。
莫怪杜门频乞假,不堪扶病拜龙楼。 -
113.《送远上人归京》 唐·冷朝阳
夏腊岁方深,思归彻曙吟。
未离销雪院,已有过云心。
寒磬清函谷,孤钟宿华阴。
别京游旧寺,月色似双林。 -
114.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
115.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
116.《晚步扬子游南塘望沙尾》 唐·刘禹锡
淮海多夏雨,晓来天始晴。
萧条长风至,千里孤云生。
卑湿久喧浊,搴开偶虚清。
客游广陵郡,晚出临江城。 -
117.《郡斋卧疾赠昼上人》 唐·于頔
夙陪翰墨徒,深论穷文格。
丽则风骚后,公然我词客。
晚依方外友,极理探精赜。
吻合南北宗,昼公我禅伯。 -
118.《送独孤焕评事赴丰州》 唐·姚合
东门携酒送廷评,结束从军塞上行。
深碛路移唯马觉,断蓬风起与雕平。
烟生远戍侵云色,冰叠黄河长雪声。
须凿燕然山上石,登科记里是闲名。 -
119.《杪秋登江楼(一作岳阳楼)》 唐·周贺
平楚起寒色,长沙犹未还。
世情何处淡,湘水向人闲。
空翠隐高鸟,夕阳归远山。
孤云万馀里,惆怅洞庭间。 -
120.《除官归京睦州雨霁》 唐·杜牧
秋半吴天霁,清凝万里光。
水声侵笑语,岚翠扑衣裳。
远树疑罗帐,孤云认粉囊。
溪山侵两越,时节到重阳。