-
101.《旧冬得蒌蒿数十根植之舍傍今春遂可采撷辄持》 宋·郑清之
蒌蒿见录尔雅篇,族谱系出荆楚壖。
居人采撷不论钱,横道躏轹如车前。
物有贵贱所遇然,鸡壅豕苓以帝言。
世间何有正味焉,耆芰昌歜性所便。 -
102.《送本仲聘君分韵得良字》 宋·程公许
国家全盛时,幅员万里长。
季幣到空谷,靡才不周行。
岂其贵自珍,而病匿弗彰。
南渡今百年,蜀远夫一方。 -
103.《送蜀名父之子程刚仲世德擢甲科二首》 宋·王迈
乃翁勇退急流中,家法森严在教忠。
有子清材如结绿,告君直气贯晴虹。
甲科更合放头出,时论从来忌臆空。
生长殊方同臭味,相期不朽是英雄。 -
104.《次韵采菌》 宋·方岳
秋崖不惯大官肉,雪屋为出斋房芝。
山灵颇怜世味薄,风格略与诗情宜。
菘膰何但退三舍,蕨拳恨不同一时。
自寻堕樵了幽寂,岂料枯卉能神奇。
群仙餐霞吸沆瀣,豪贵蒸乳盛琉璃。
砖炉石鼎煮飞瀑,此妙勿令渠辈知。 -
105.《代饯行》 宋·卫宗武
比来长掾宰如君,退食时惟儒士亲。
编简香中犹得味,簿书丛底不沾尘。
乍交只恨过从浅,每到须蒙问劳频。
多少清风留鹤国,不堪折柳向西津。 -
106.《戴帅初九日无憀以满城风雨近重阳为韵七首袖》 宋·陈著
平生朋友乐,鱼泳雁飞翔。
如今不复昔,往往深退藏。
安得无方心,相照松柏霜。
饮此九日酒,味哉剥果阳。 -
107.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
威凤巢深林,神龙潜巨壑。
泥涂困蝼蚁,城市防弹{矢敫}。
小草不自贵,已铸出山错。
岂知甘苦淡,有味俱不恶。 -
108.《用元韵答汪广文》 宋·王炎
十丈花开玉井峰,藤萝亦附灌木丛。
可怜浮食不根着,南北羁旅如燕鸿。
倦飞欲返返未得,梦魂时绕三径松。
故人相见发孤笑,执热一濯清穆风。 -
109.《纸被行》 宋·王炎
瑶姬不触麒麟红,金壶潋滟琥珀逍。
狐裘公子喜夜永,杯行暖玉烦春葱。
檐头雪花大如掌,洞房但觉春融融。
岂知有客方贪睡,漏尽更阑不能寐。 -
110.《满庭芳 继重阳韵 藏头 折起方字》 元·马钰
谢王公,令身脱,田耕出祥光。
然省悟,汞内结铅霜。
识尘缘恩爱,须当、念断情忘。
猿退,乎者也,从此便潜藏。 -
111.《蓦山溪·男儿一志》 元·侯善渊
男儿一志,莫把初心退。
决正处贞廉,把狂心、一齐割弃。
随缘任运,云水作生涯,青松下,翠筠中,别有真滋味。
清虚恬淡,便是余生计。 -
112.《兵器》 宋·陶弼
五代乏真主,奸雄纷僭伪。
横磨阔刀剑,白弱相篡弑。
我宋有神宜,潜德动天意。
故天意若曰,往为我之嗣。 -
113.《再次前韵答高秀才言诗》 宋·项安世
万仞峥嵘赤手攀,但能进步莫尤竿。
一生便作苦吟去,万事何如得句欢。
鼓气易蓑怜我退,市声方午似君难。
丈夫不用分畦畛,臭味从今蕙与兰。 -
114.《九日三首》 宋·张嵲
夏衣著体轻,晓气蒸岚湿。
清池湛城闉,微风为磨拭。
今朝乃重九,万木犹故碧。
芙蕖久退红,衰蒲尚森戟。 -
115.《次韵陈唐卿县尉》 宋·张镃
耽诗固无益,损虑更招咎。
技痒搔不疗,铭坐口还又。
出门索朋俦,培我本根厚。
顽石夸琼瑰,朽壤被絺绣。 -
116.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
117.《偶作》 宋·刘黻
四十一年身,天南作逐臣。
病居僧却到,淡饭仆犹嗔。
州浅稀高木,山荒阙伏神。
退藏还有味,所憾远双亲。 -
118.《答释子问诗法》 宋·艾性夫
汝家有子兰,诗体能入选。
尔后岛可辈,往往以律变。
选律固无择,语意忌庸浅。
大音尚和平,至味贵悠远。
归欤事斯语,妙理千万变。
欧称九僧今不见,退之拟过红楼院。 -
119.《师安抚生日》 宋·晁公溯
鼻祖始谋远,承家积庆长。
青霜元不坠,玉树久逾芳。
气验三嵎秀,祥占五世昌。
向来蜀父老,久忆汉文章。 -
120.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。