-
121.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
122.《中秋无月感而作歌》 宋·邓深
天时相催日如流,今夕何夕云中秋。
不见佳月默有感,试走退笔书其由。
去年此时汝川客,一病缠绵真险厄。
贪生强乐寸心酸,与死为邻片纸隔。 -
123.《辛卯元日三首》 宋·方回
六十年前五岁儿,梦魂历历万艰危。
数声春雨微中酒,绝好梅花大欠诗。
老病自应无世味,退修焉用要人知。
十兄弟行唯身在,未可全狂且半痴。 -
124.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
125.《题徐仲彬达观亭》 宋·方回
乾涵坤毓万汇夥,独得为人赖钧播。
八尺身为天地赘,一寸心将天地裹。
道眼自应非肉眼,以心观物无不可。
灵台光尘日月县,肯使一丝挂尘堁。 -
126.《病稍愈戏书三十韵》 宋·方回
药滓弃盛钵,药贴堆满案。
药价殊不廉,药效一何缓。
身昔未病时,饮啖百无惮。
一病半月余,食味等土炭。 -
127.《午困》 宋·方回
老人无所嗜,惟书尚喜读。
矧又昼正长,聊此展卷轴。
阅久困已极,端坐闭我目。
稍稍收神明,内观默往复。 -
128.《山居即事》 宋·释绍嵩
独立柴荆外,孤吟四望频。
晴山云罨画,深谷鸟声春。
老觉文章退,闲知气味真。
穷居那敢恨,虚白自为邻。 -
129.《朱熙载作平阴令八十日致仕而发》 宋·释正觉
勇退归来适旧游,家林禾黍一成秋。
黄芦雪照沙头屋,明月波浮江口舟。
耕道谁从夫子后,逃禅今与老僧俦。
些桑试问陶彭泽,风味真醇相肖不。 -
130.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
131.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
132.《再和答秀实》 宋·王洋
老境看来变悄然,方知世味有远边。
忙中受用非关我,静里风光总是禅,易□常参饥后眼,酬有只有饱时眠。
周翁百事多恬退,诗律从来不受怜。 -
133.《次兰皋擘蟹》 宋·杨公远
江湖郭索草泥行,不料遭人人鼎烹。
勇恃甲戈身莫卫,富藏金玉味还清。
持螯细咀仍三咏,把酒高吟快一生。
鲈脍侯鲭应退舍,算渠只合伴香橙。 -
134.《公余野立》 宋·曾丰
文书聊却扫,耳目且恢张。
海大水归往,山深云退藏。
春雷温也厉,晦月闇而间。
万象相关处,悠然兴味长。