-
101.《南溪别业》 唐·岑参
结宇依青嶂,开轩对翠畴。
树交花两色,溪合水重流。
竹径春来扫,兰樽夜不收。
逍遥自得意,鼓腹醉中游。 -
102.《南溪别业》 唐·岑参
结宇依青嶂,开轩对翠畴。
树交花两色,溪合水重流。
竹径春来扫,兰樽夜不收。
逍遥自得意,鼓腹醉中游。 -
103.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
104.《南溪别业》 唐·蒋冽
结宇依青嶂,开轩对绿畴。
树交花两色,溪合水同流。
竹径春来扫,兰尊夜不收。
逍遥自得意,鼓腹醉中游。 -
105.《酬李二十二兄主簿马迹山见寄》 唐·权德舆
杳杳尘外想,悠悠区中缘。
如何战未胜,曾是教所牵。
远郊有灵峰,夙昔栖真仙。
鸾声去已久,马迹空依然。 -
106.《寿安西渡奉别郑相公》 唐·孟郊
洛河向西道,石波横磷磷。
清风送君子,车远无还尘。
春别亦萧索,况兹冰霜晨。
零落景易入,郁抑抱难申。 -
107.《逢江南故昼上人会中郑方回》 唐·孟郊
相逢失意中,万感因语至。
追思东林日,掩抑北邙泪。
筐箧有遗文,江山旧清气。
尘生逍遥注,墨故飞动字。
荒毁碧涧居,虚无青松位。
珠沉百泉暗,月死群象闭。
永谢平生言,知音岂容易。 -
108.《赠殷山人》 唐·张籍
郁郁山中客,知名四十年。
恓惶身独隐,寂寞性应便。
世业公侯籍,生涯黍稷田。
藤悬读书帐,竹系网鱼船。 -
109.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
110.《送处士自番禺东游便归苏台别业》 唐·李群玉
哑轧暮江上,橹声摇落心。
宛陵三千里,路指吴云深。
莼菜动归兴,忽然闻会吟。
南浮龙川月,东下敬亭岑。 -
111.《却经商山寄昔同行人》 唐·温庭筠
曾道逍遥第一篇,尔来无处不恬然。
便同南郭能忘象,兼笑东林学坐禅。
人事转新花烂熳,客程依旧水潺湲,若教犹作当时意,应有垂丝在鬓边。 -
112.《奉献致政裴秘监》 唐·皮日休
何胤本征士,高情动天地。
既无阀阅门,常嫌冠冕累。
宰邑著嘉政,为郡留高致。
移官在书府,方乐鸳池贵。 -
113.《吴中书事寄汉南裴尚书》 唐·皮日休
万家无事锁兰桡,乡味腥多厌紫虈。
水似棋文交度郭,柳如行障俨遮桥。
青梅蒂重初迎雨,白鸟群高欲避潮。
唯望旧知怜此意,得为伧鬼也逍遥。 -
114.《孤雁》 唐·陆龟蒙
我生天地间,独作南宾雁。
哀鸣慕前侣,不免饮啄晏。
虽蒙小雅咏,未脱鱼网患。
况是婚礼须,忧为弋者篡。 -
115.《独鹄吟》 唐·李咸用
碧玉喙长丹顶圆,亭亭危立风松间。
啄萍吞鳞意已阑,举头咫尺轻重天。
黑翎白本排云烟,离群脱侣孤如仙。
披霜唳月惊婵娟,逍遥忘却还青田。
鸢寒鸦晚空相喧,时时侧耳清泠泉。 -
116.《赠渔翁》 唐·罗隐
叶艇悠扬鹤发垂,生涯空托一纶丝。
是非不向眼前起,寒暑任从波上移。
风漾长歌笼月里,梦和春雨昼眠时。
逍遥此意谁人会,应有青山渌水知。 -
117.《晨兴》 唐·翁承赞
晨起竹轩外,逍遥清兴多。
早凉生户牖,孤月照关河。
旅食甘藜藿,归心忆薜萝。
一尊如有地,放意且狂歌。 -
118.《林公》 唐·灵一
支公信高逸,久向山林住。
时将孙许游,岂以形骸遇。
幸辞天子诏,复览名臣疏。
西晋尚虚无,南朝久沦误。
因谈老庄意,乃尽逍遥趣。
谁为竹林贤,风流相比附。 -
119.《寒月送玄士入天台》 唐·贯休
之子逍遥尘世薄,格淡于云语如鹤。
相见唯谈海上山,碧侧青斜冷相沓。
芒鞋竹杖寒冻时,玉霄忽去非有期。 -
120.《定风波》 唐·李珣
志在烟霞慕隐沦,功成归看五湖春。
一叶舟中吟复醉,云水,此时方认自由身¤
花岛为邻鸥作侣,深处,经年不见市朝人。